In de twee decennia sinds de release van de eerste Pokémon-games, zijn er tal van spin-offs in de serie verschenen. We hebben gepuzzeld in games als Link, Puzzle Challenge en Ranger, kregen roguelikes met de Pokémon: Mystery Dungeon-reeks, namen foto’s in Pokémon: Snap en mochten zelfs met de beestjes samenwonen in Pokémon: Channel en Hey! Pikachu!. Met de release van Detective Pikachu wordt wederom een nieuw genre aangeboord.
Zoals de titel je ongetwijfeld al verteld heeft, is deze spin-off van Nintendo’s alom bekende monsterserie er één die draait om het ontrafelen van mysteries in de Pokémon-wereld. In de huid van Tim Goodman reis je af naar Ryme City in de hoop je vader, Harry, te vinden, die er twee maanden eerder van de kaart verdween. De problemen beginnen echter al voor je goed en wel gearriveerd bent.
Hij kan praten?
Wanneer je wordt lastiggevallen door een stelletje ondeugende Aipom, ontmoet je bij toeval Pikachu. En niet zomaar een Pikachu! Maar een Pikachu die kan praten…soort van. Om onverklaarbare redenen is Tim als enige in staat om te verstaan wat de gele muis zegt, hetgeen ertoe leidt dat ze samenwerken om Aipoms streken een halt toe te roepen. En dat is niet waar hun avontuur stopt.
Al snel blijkt dat Pikachu en Tim een gedeeld doel hebben. Beiden zijn namelijk op zoek naar zijn vader. Het duo slaat daarom de handen ineen en probeert Harry’s stappen te traceren. Dat brengt ze echter al snel bij een groots complot. Natuurlijk is het aan jou om het mysterie dat ermee gepaard gaat te ontrafelen en de slechteriken een halt toe te roepen.
Met Pikachu aan je zijde verken je in een kleine zeven uur een negental locaties in het spel, waar je informatie verzamelt om de raadsels van elke plek op te lossen. Zo onderzoek je bijvoorbeeld in het eerste hoofdstuk wie Aipom heeft aangevallen en infiltreer je een laboratorium dat je vader op het oog had. En daarbij volg je een vaste routine.
Eens je een probleem tegenkomt, maakt Tim een aantekening in zijn notitieboekje. Vervolgens praat je tegen elke persoon en Pokémon die je tegenkomt, waardoor je nieuwe informatie vergaart. Met die nieuwe informatie kun je vervolgens nieuwe vragen stellen aan je verdachten et cetera, tot je uiteindelijk alle puzzelstukjes hebt die samen de oplossing vormen. Een vrij standaard opzet voor een Detective-game dus. Toch is dit spel nauwelijks te vergelijken met een Danganronpa-, Sherlock Holmes- of Professor Layton-game.
Ken je doelgroep
De uitdaging van detectivegames zit hem in het gebruiken van je verstand. Je moet bijvoorbeeld een verdachte onder de tafel weten te kletsen, bewijs presenteren om zijn verhaal te ontkrachten of puzzels oplossen. Dit alles zit ook in Detective Pikachu, maar de uitdaging is ver te zoeken. Pikachu fluit je direct terug wanneer je dreigt iets te overzien en stuurt zelfs tijdens een ontknoping elke handeling die je doet, waardoor je niet kunt falen, zelfs al probeer je het. Dat is echter niet verrassend.
De manier waarop de puzzels zijn opgezet, het taalgebruik van de karakters en de thematiek maken duidelijk dat deze spin-off gericht is op schoolkinderen in de jongere leeftijdssegmenten. Je ziet plottwists en oplossingen vaak al van mijlenver aankomen en gaat je daardoor niet zelden irriteren aan Tim die de link niet legt omdat je nog niet met die ene Pokémon daar had gesproken. Toch is deze opzet niet verrassend, aangezien de serie zelf zich ook op deze jongere doelgroep richt. Het feit is echter dat ook veel volwassenen Pokémon een warm hart toe te dragen. Hebben die dan dikke pech? Ja en nee.
De echte nerds
Als een detective- of puzzelgame genomen is Detective Pikachu simpelweg niet boeiend genoeg voor de normale speler die minimaal de puberteit bereikt heeft. De diehard Pokémon-fans zullen echter desondanks regelmatig een glimlach op het gezicht krijgen. En dat heeft alles te maken met de manier waarop Pokémon in dit spel verwerkt zijn.
Normaal gesproken zijn Pokémon je gevechtspartners, waarvan je de aanvallen, types en zwakten kent. Je kunt eventueel wat over ze leren door de Pokédex door te nemen, maar het merendeel van de spelers laat dit links liggen omdat je er toch (nagenoeg) niets van terugziet in de games. In Detective Pikachu speelt deze informatie echter vaak een cruciale rol of is het minimaal een leuke knipoog naar de hoofdserie.
Een Pidove ondervragen bijvoorbeeld, is volledig nutteloos. Deze Pokémon is letterlijk wat de Engelsen een bird brain noemen, en vergeet nagenoeg alles direct. Zoek je echter iets glimmends, dan is Murkrow een waarschijnlijke verdachte. Tel daarbij op dat de Pokémon in prachtig 3D worden getoond, mogelijk zelfs het beste wat we tot nu toe op de 3DS hebben gezien, en hardcore Pokémon-fans zullen in ieder geval niet teleurgesteld gaan worden.
Conclusie
Detective Pikachu is een kleine, aandoenlijke detective die voornamelijk de allerkleinste gamers van een glimlach zal voorzien. Als volwassene valt er echter minder te halen, tenzij je écht gek bent op Pokémon. Maar laten we eerlijk zijn, als je dat bent had je de game sowieso wel gehaald.