Meestal komen de Triple-A toptitels van grote Amerikaanse of Japanse bedrijven. Een enkele keer is het echter een relatief kleine ontwikkelaar die met een grootse game op de proppen komt. Ook dicht bij huis vinden we die: zo leverde bijvoorbeeld het Nederlandse Guerrilla Games vorig jaar de PS3-shooter Killzone 2 af. De Belgen blijken er ook wat van te kunnen: recentelijk kwam het Belgische Larian Studios met de RPG Divinity II: Ego Draconis. Een slimme zet van de kleine ontwikkelaar om vlakbij de release van Dragon Age: Origins een soortgelijke game op de markt te brengen?
Wellicht is het marketingtechnisch niet helemaal het beste tijdstip om deze titel in de winkels te leggen. Qua setting kent Divinity II wel erg veel gelijkenissen met Dragon Age, tot aan de vele aanwezige draken aan toe. Maar toch is Divinity II anders dan BioWare’s tegenhanger. Maar voordat we onze kritiek op de game loslaten, moeten we eerst het één en ander over het verhaal te weten komen.
Je zult in de huid kruipen van een (zelf vormgegeven in de character creator) Dragon Slayer, één van de elite krijgers van de fantasiewereld Rivellon. Je zult het gaan opnemen tegen de Dragon Knights, wezens die de vorm van een draak aan kunnen nemen. Naast het feit dat je dol bent op draken prikken met een zwaard, heb je ook de bijzondere krachten om gedachten te lezen van mensen en met geesten te praten. Maar aangezien je het liefste nekken van draken doormidden klieft, zal je op zoek gaan naar de laatste Dragon Knight in Rivellon, genaamd Talana. In een verwoede poging om de kracht van de draken in leven te houden, is Talana genoodzaakt om haar krachten op jou over te zetten, met alle gevolgen van dien. Nu heb je namelijk zelf de mogelijkheid om een draak te worden. Hier houd je epische quest echter niet op: een oude vijand blijkt immers te zijn herrezen en alle lasten zullen op jouw schouders komen te liggen.
Duidelijk lijkt me nu wel dat er met het verhaal niets mis is: er zijn genoeg interessante plotwendingen en je wilt gewoon steeds meer te weten komen van het verhaal. Ook de bijbehorende quests zijn erg divers, zeker door het feit dat je ook als draak aan de slag mag gaan. Al moet hier wel bij opgemerkt worden dat het vliegen met een draak minder episch zal zijn als het klinkt: je zult vaak van punt A naar punt B moeten vliegen en een gevoel van vrijheid krijg je niet echt. Toch zijn de meeste opdrachten die je in de quests zal krijgen divers genoeg om het spel leuk te houden.
Uiteraard is ook een groot deel van de gameplay de gevechten die je zult houden. Je hebt de mogelijkheid om met je personage alle richten uit te gaan: er is geen vastgestelde keuze uit klassen, die je de rest van het verhaal dient te volgen. Dit zorgt echter voor een groot probleem in de gameplay: door de grote mix van klassen is het voor de meeste mensen zeer onduidelijk welke skills ze moeten ontwikkelen. Ook de vijanden variëren erg veel: sommige maai je zonder moeite neer, terwijl anderen juist onverslaanbaar blijken. Er is duidelijk een gebrek aan goede balans in de game.
Om met een positieve noot af te sluiten: met de sfeer in de game is niets mis. Al haalt het niet de meeslepende sfeer van blockbuster Dragon Age, toch voelt het echt alsof je in de wereld wordt gezogen. De vormgeving van de omgevingen en personages is zeer toepasselijk en divers. In de vijanden had wat meer variatie kunnen zitten, maar dat is nog wel door de vingers te zien. En de enkele grafische bugs in de PC-versie zijn vervelend, maar die nemen we graag op de koop toe als we de sfeervolle omgevingen weer zien.
Conclusie
Divinity II: Ego Draconis is een prima fantasy-RPG geworden in ware Dragon Age-stijl. Het verhaal is erg meeslepend en de quests zijn over het algemeen best divers en leuk. Echter heeft deze titel enkele tekortkomingen die onvergeeflijk zijn. Zo is er niet bepaald sprake van balans in de skills en ook de vijanden zijn de ene keer veel te gemakkelijk en vervolgens onverslaanbaar. De sfeer en vormgeving zijn dan weer prima, al zijn de verschillende grafische bugs in de PC-versie soms wat vervelend te noemen. Al met al een prima prestatie van het kleine Belgische Larian Studios, al kunnen we Divinity II door de tekortkomingen niet bij de absolute topgames rekenen.