De afgelopen jaren was er weinig interesse van de gemiddelde gamer in Dragon Ball-games. De meeste titels volgen hetzelfde stramien en deden het qua reviewscores en verkoopcijfers niet bijzonder goed. Dit veranderde recentelijk door het verschijnen van de Engelse versie van de Dragon Ball Super-anime, en Bandai Namco zag zijn kans schoon om hierop in te springen. Het resultaat is Dragon Ball FighterZ, wellicht de beste Dragon Ball-game ooit gemaakt.
Dit komt met name doordat gerenommeerde fighting game-maker Arc System Works, bekend van Guilty Gear en BlazBlue, de essentie van de franchise in het achterhoofd heeft gehouden bij de ontwikkeling. Dragon Ball FighterZ ziet eruit als de anime en tovert een spektakel van jewelste op het scherm. Dit betekent ontzettend snelle knokpartijen, een hoop geschreeuw en schermvullende energiestralen.
Verborgen tactiek
Het fijne van FighterZ is dat elke beginnende speler binnen een mum van tijd spectaculaire aanvallen uit z’n vingers zal krijgen. Door de typische auto combo, afkomstig uit andere Arc System Works-games, weet elke speler z’n tegenstander met één knop naar de andere kant van het scherm te slaan en dit op te volgen met een andere serie aanvallen. Andere, meer gevorderde technieken, vereisen weinig specifieke knoppencombinaties of ritsen aan tekens om uit je hoofd te leren. Sterker nog, iedereen die een Hadoken kan gooien in Street Fighter is in staat elke aanval uit te voeren in FighterZ.
De game is ook zeer vergeeflijk in het aan elkaar rijgen van aanvallen door spelers veel tijd te geven tussen hun input. De valkuil waar menig Dragon Ball-game instapt komt dan al snel in zicht, maar we kunnen met zekerheid zeggen dat er een diepere laag schuilt onder de ontzettend lage drempel van de game. Elke combinatie kan worden geblokt, worpen zijn effectief tegen verdedigingen, energieballen worden ontweken met de Dragon Rush, enzovoorts. Een speler die de strategische principes van de game snapt zal het altijd winnen van iemand die maar wat in het wilde weg slaat, wat een eigenschap is van iedere competitieve fighter.
De strategie zit hem ook in de samenstelling van teams. Spelers kiezen uit drie van de 24 iconische personages om à la Marvel vs. Capcom tijdens gevechten te wisselen. Ieder personage heeft een eigen levensbalk en wordt verruild voor een ander als hij of zij knock-out raakt. Het is echter de bedoeling om combinaties zo lang mogelijk te rekken door een van je maten razendsnel in te laten vliegen en nog eens een paar klappen uit te delen. De cooldown zorgt ervoor dat tegenstanders niet oneindig gestraft kunnen worden, maar wie goed oefent kan met de juiste timing een combo maken waarvan je zult juichen naar het scherm.
Gouden combinaties
Op dit soort momenten is FighterZ op z’n best. Een goede pot bestaat uit frequent wisselen, veel geblokkeerde aanvallen, meerdere momenten dat spelers tegen elkaar botsen en waanzinnige aanvallen zoals Vegeta’s Final Flash of Kid Buu’s Planet Crusher. De game leert je om eens verder te kijken dan de standaard Goku, Vegeta en Gohan-opstelling, aangezien ieder personage sterke en zwakke punten heeft. Zo zijn kleinere vechters als Kid Buu en Gotenks aanzienlijk sneller, waardoor ze samen met de langzamere Cell een gouden combinatie vormen. Anticiperen op wie je tegenstander inzet, en wie er nog op de bank zitten, komt ook kijken bij de strategie van de game. Ook belangrijk is dat er op dit moment geen personages duidelijk sterker zijn dan de rest. Zelfs Krillin en Yamcha kunnen meekomen de rest, en dat is ook weleens fijn.
De personages komen samen in de verhaalmodus, die duidelijk is gemaakt voor de Dragon Ball-kijker. Het verhaal is opgedeeld in drie delen, maar in feite bevatten ze dezelfde verhaallijn vanuit een ander perspectief. In zo’n tien uur krijg je typische Dragon Ball-grapjes voorgeschoteld, terwijl de wereld eigenlijk gered moet worden van honderden klonen van Goku en zijn vrienden. Het nieuwe personage Android 21, ontworpen door Akira Toriyama zelf, past goed binnen het universum en zorgt voor een Dragon Ball-verhaal van gemiddelde kwaliteit. Dat is prima, want de leuke cutscenes bekijken is al goed genoeg voor de fan, al is het jammer dat de tekst niet vanzelf voorbij scrolt. Met deze toevoeging waren de tussenfilmpjes écht net zoals de anime geweest.
Het is dat de video’s in de verhaalmodus goed genoeg zijn, want de gameplay mist vooral de uitdaging van de andere modi. Spelers kunnen XP verdienen door hun team te trainen en moeten rekening houden met hun gezondheid. Elke kaart kent meerdere wegen naar de eindbaas, waarna het verhaal progressie maakt. Helaas is tactiek absoluut geen noodzaak, aangezien de al repetitieve gevechten met klonen weinig uitdaging bieden. Met tien levels achterstand zijn gevechten nog steeds eenvoudig, waarmee de verhaalmodus slechts aanvoelt als een tutorial. Wie Android 21 als speelbaar personage wil zal hier wel doorheen moeten, aangezien dat de beloning is voor het voltooien van de derde arc.
Op weg naar Super Saiyan
Gelukkig biedt FighterZ nog meer, waaronder de Arcade Mode. Een leuke twist in deze modus is dat er geen vast pad is dat spelers afleggen, maar de volgende tegenstander wordt bepaald op basis van de je score van het vorige gevecht. Zo blijven de drie verschillende versies voor iedereen behapbaar en krijgen spelers de uitdaging die bij hen past. Na het winnen van elk gevecht met een A-score of hoger wordt de moeilijke versie van dezelfde weg vrijgespeeld, die je tot een ware Super Saiyan maakt. Naast de standaard Training Mode, waarin je eens rustig kunt oefenen op een dummy, is de Arcade Mode dé manier om beter te worden.
Waarschijnlijk zullen de meesten snel de multiplayer-modus induiken, waar je kunt strijden voor de lol of voor Battle Points. Battle Points bepalen je rang, waardoor spelers uiteindelijk op hun eigen niveau belanden. In tegenstelling tot de bèta hebben we weinig tot geen problemen gehad met de servers van de game. De vertragingsteller aan de bovenzijde van het scherm bleef netjes onder de vier frames, zelfs bij tegenstanders met een lage signaalsterkte. De ervaring schijnt wel voor iedereen te verschillen, dus hou dit in het achterhoofd als je FighterZ in huis wilt halen.
Omslachtig
De online lobby waarin je terechtkomt als je de game opstart is ontzettend leuk ontworpen. Als een chibi-versie van je personage loop je tussen anderen naar de modus die je wilt spelen, ook de offline modi. Dit lobby-systeem is handig om andere spelers te ontmoeten en gelijk een toernooi op te zetten, waarbij alle wedstrijden gelijktijdig worden gespeeld, maar toch schiet het op een aantal punten tekort. Er is bijvoorbeeld geen mogelijkheid om met elkaar te voice chatten, waardoor spelers overgelaten zijn aan standaardberichten of Z-Stamps, een soort van kaarten. Wellicht nog kwalijker is dat er geen directe mogelijkheid is om een vriend uit te nodigen. Om dit te doen moet je dezelfde regio en lobby als de ander kiezen en hopen dat deze in de tussentijd niet volraakt.
Spelers kunnen overigens ook de welbekende valuta Zeni uitgeven aan lootboxes, maar dit is minder erg dan het klinkt. Zeni worden enkel verdiend door de game te spelen en binnen een paar uur heb je meer dan genoeg om bijna alle kleurvarianten, lobby-personages en Z-Stamps te verzamelen. En als je Dragon Ball- óf fighting game-fan bent, houdt Ball FighterZ je lang genoeg vast om een fortuin te verdienen.
Conclusie
Dragon Ball FighterZ is een van de beste Dragon Ball-games ooit gemaakt, zo niet de beste. Arc System Works heeft de anime praktisch omgegoten naar een haarscherpe, prachtige en ultra spectaculaire game met een lage drempel. De ijzersterke mechanieken en de teamopstelling zorgen voor een diepere laag, waarmee FighterZ ook ontzettend competitief te spelen is. Met een aantal leuke modi en in onze ervaring weinig online problemen is Dragon Ball FighterZ een rasechte topper.