Specifiek is het een prototype van Sexroid model E-5 die door een onverwachte reactie in het algoritme een gevoel van zelfbewustzijn ontwikkeld. Als het nieuwste model seksrobot wordt ze uitgestuurd om gebruik te worden als testmateriaal, maar gedreven door haar eigen gevoelens ontsnapt ze en zet ze het op een lopen. Dat is, tot ze wordt aangereden door onze hoofdpersoon: Honda Hajime.
Een samenkomst van omstandigheden
Als een prototype seksrobot moet E-5 tegen een stootje kunnen en dus is ze niet direct total loss wanneer de scooter van Hajime tegen haar aan botst. Eén van de antennes die haar oren vervangt breekt echter wel af, met als gevolg dat ze wat functionaliteiten verliest, waaronder de mogelijkheid om te bellen zonder WiFi en draadloos op te laden. Uit schuldgevoel brengt hij haar daarom naar zijn huis, waar hij meer leert over haar omstandigheden. Het een leidt tot het ander en om elkaar te helpen besluiten ze dat Hajime de rol van haar tester zal vervullen gedurende een periode van twee weken.
De reden waarom ik dit vaag houdt, is omdat Ego’s Spark een korte game is met een grote nadruk op seks, een zogenaamde nukige. Hoewel een relatie tussen het duo wordt opgezet en uitgebouwd, gaan de twee weken in amper vier uur voorbij. Dit is goed nieuws voor wie vooral voor het faptastische materiaal komt, maar daar er ook mensen als mij zijn, die daadwerkelijk interesse hebben in het verhaal, is het beter om deze zo veel mogelijk zelf te beleven. Wees er echter bewust van dat dit verhaal, juist door zijn lengte, niet heel bijzonder is. Er is genoeg potentie, maar niet genoeg diepgang om dit tot zijn recht te laten komen.
Pompen of verzuipen
Prima art en voice acting, een verhaal van amper vier uur met veel vanille seksscènes en weinig diepgang maakt van Ego’s Spark een eroge die nergens tekortschiet, maar ook nergens bovenuit schiet. Een middenmoter, niets meer en niets minder.t als geldt voor zijn verhaal, is de 18+ content van Ego’s Spark simpelweg voldoende om zijn doel te bereiken, maar nergens heel bijzonder is. Een leuk tussendoortje tussen grotere releases van de uitgever als NUKITASHI 2 en Criminal Border: Part II, die wat minder zwaar op de maag ligt dan die boekwerken. Vergeet overigens niet de patch te installeren, want zonder dat ga je maar de helft van de game zien.
Conclusie:
Prima art en voice acting, een verhaal van amper vier uur met veel vanilla seksscènes en weinig diepgang maakt van Ego’s Spark een eroge die nergens tekortschiet, maar ook nergens bovenuit schiet. Een middenmoter, niets meer en niets minder.