De filosofen onder ons zullen zich vast wel eens hebben afgevraagd hoe de wereld er over een paar jaar uit gaat zien. Laten we eens honderdenvijftig jaar verder in de toekomst kijken. Is de wereld dan een stuk rooskleuriger? Of zal de wereld al vergaan zijn dankzij het broeikaseffect? Niemand zal je momenteel het antwoord kunnen geven, maar games en films kunnen natuurlijk wel in de toekomst afspelen. Enslaved: Odyssey to the West maakt gebruik van deze mogelijkheid en neemt ons anderhalve eeuw mee de toekomst in.
En? Ziet de wereld er over honderdenvijftig jaar rooskleurig uit? Totaal niet. De wereld is volledig onder controle van de Mechs, ook wel kwaadaardige robots genoemd. New York is niet meer te herkennen en is helemaal vergaan in het groen. De natuur heeft er dus niet onder te lijden rondom 2160. Toch mogen we hopen dat de game niet de waarheid heeft weten na te bootsen, want dan staat ons een ware hel te wachten.
In de game moeten Monkey – prehistorischer kan het niet - en Trip zich weten te redden van de kwaadaardige Mechs. Beide wisten te ontsnappen uit een slavenschip en zitten daarna met elkaar opgescheept. Tijdens de landing kwam Trip echter beter terecht dan Monkey, waardoor de breedste van de twee een tijdje buiten bewustzijn is. Als Monkey weer wakker wordt, zit er een ijzeren band rond zijn hoofd. De band blijkt een ‘slavenband’ te zijn, waarmee Trip Monkey orders kan geven. Trip wil dat Monkey haar veilig naar huis brengt, maar Monkey zit dit niet zitten. Dankzij de slavenband kan Monkey echter geen kant op, waardoor het avontuur kan beginnen.
Zoals je aan deze inleidende informatie kunt zien, is de basis voor een goede verhaallijn gelegd. Helaas blijft het verhaal gedurende het hele spel niet van een hoog niveau, waardoor de drang om de game weer op te pakken sneller verdwijnt dan je lief is. Het is dus jammer om te zien dat een verhaal met zoveel potentie niet goed uit de verf komt. De eerste hoofdstukken zullen je bekoren, maar daarna zal de aandacht verslappen, waardoor je het einde mogelijk niet meer wil meemaken. Door de prachtige grafische kant van de game, welke uiterst kleurrijk is, komt het verhaal iets beter tot zijn recht, maar nog altijd niet genoeg.
Een avontuur als deze moet natuurlijk in goede banen geleid worden door goede gameplay. Het gehele spel speel je met Monkey, eigenlijk degene met de brute kracht. Trip wordt het gehele spel bestuurd door de computer, maar is te sturen doormiddel van commando’s. Zo kun je haar een ‘decoy’ laten gebruiken om de vijand af te leiden. Hierdoor kun jij voor enkele seconden je gang gaan, zonder dat de vijand op jou schiet. Ook moet je bij Trip zijn voor het upgraden van Monkey. Je kunt je gezondheid, schild, combat en wapenstaf upgraden. Dit doe je door het verzamelen van lichtgevende bolletjes. Een uitstekend systeem, wat in meerdere games al succesvol is gebleken. Helaas is het systeem minder succesvol in Enslaved: Odyssey to the West. Er zijn namelijk zoveel orbs te vinden in de game, dat je al vrij snel al je spullen tot het maximum hebt geüpgraded.
Dat Enslaved: Odyssey to the West niet voor de diehard gamer is gemaakt, is wel te merken aan het gegeven dat springen in de afgrond niet mogelijk is. Zodra je bij een rand in de buurt komt, weigert het personage namelijk te reageren op de springknop. Dit maakt de game een stuk makkelijker, maar tegelijkertijd ook irritant, aangezien je soms wilt springen in de buurt van een rand, waarbij de game weigert.
Het combat-systeem van Monkey is ook maar wat karig. Er zijn namelijk barweinig combo’s uit te voeren, waardoor Enslaved: Odyssey to the West een hack ’n slash game is zonder diepgang. Wat de game qua combat dan wel weer goed doet, is het toevoegen van vijanden van duidelijk verschillende niveaus. Zo zul je regelmatig een ‘eindbaas’ tegen komen, die enkel te bestrijden is door al zijn aanvallen te ontwijken om vervolgens toe te slaan.
Conclusie
Enslaved: Odyssey to the West is geen kanshebber voor de Game of the Year award, maar zal menig gamer wel kunnen bekoren. De game heeft een goede setting en grafisch is de game in orde. Het ontbreekt de game echter aan diepgang in de gameplay en aan een verhaal dat het gehele spel boeiend blijft. Dit maakt Enslaved: Odyssey to the West een vermakelijke game, maar niet de top.