Far Cry 3: Blood Dragon

Toen bekend werd dat Far Cry 3 een nieuw en standalone verhaal zou krijgen, was ik best blij. Met het origineel heb ik me erg geamuseerd. Daarom vroeg ik me af wat Ubisoft nog met de opzet zou kunnen doen. Later bleken ze aan Far Cry 3: Blood Dragon te werken. Van een vreemde naamkeuze gesproken. Wanneer de eerste info en beelden opdoken, leek het concept me niets. Een kleine schets: futuristische gebeurtenissen met cybercommando’s en cyborgs op een trophisch eiland. Alles overgoten met een jaren ’80-sfeer en felle kleuren. Aangezien zoiets mijn ding niet is, liep ik er niet warm van. Misschien jij ook niet.

Althans, niet tot je Far Cry 3: Blood Dragon effectief speelt. Jason Brody is natuurlijk niet meer van de partij, waardoor de hoofdrol weggelegd is voor cybercommando Rex ‘Power’ Colt. Als lid van de Mark IV gaat hij elke uitdaging aan. Zo neemt hij het op tegen Ike Sloan, de slechterik van dienst. Samen met zijn leger wilt hij doormiddel van biowapens de wereld in handen nemen. Wat volgt is een aardig te volgen verhaal, in een wereld die nergens op slaat. Neem het niet verkeerd op: dat is juist het leuke eraan. Cyborgs, half mens en half robot, nemen het namelijk continue tegen elkaar op. Ergens doet het denken aan The Terminator.

Het verhaal wordt naast ingame dialogen aan elkaar verbonden via ouderwetse tussenfilmpjes. Deze zijn typisch voor de games die je vroeger in de speelhallen vond, of op oude gameconsoles. Voor hedendaagse standaarden zijn ze door hun lage resolutie zo slecht, waardoor je ze des te meer weet te appreciëren. Datzelfde kan gezegd worden over de droge humor die vaak tijdens het spelen opduikt. De besturing wordt je aangeleerd door hetzelfde programma dat Rex Colt informatie verschaft over missies. Zinloze hulp zoals ‘druk op springen als je wilt springen’ krijg je aangeleerd. Later in het spel moet je ‘één of andere wetenschapskerel redden’ en moet je naar een plaats gaan om, volgens de omschrijving ‘dingen op te blazen’. Daar komen nog de onnodige tips tijdens het laden en de oneliners van Rex bij. Je zit regelmatig met een grijns op je gezicht, als je de droge humor weet te waarderen.

De wereld zelf is kleiner dan dat van de gewone Far Cry 3, maar dat wilt niet zeggen dat alles snel gezien hebt. Wederom lopen er verschillende dieren rond. Luipaarden en tijgers hebben een metamorfose ondergaan en zijn zelfs cyborgs geworden. Logischerwijs kun je hen terug neerschieten. Er zijn nu ook veel verzamelobjecten te vinden, waardoor je wel even zoet bent. Naast het hoofdverhaal van zo’n zes uur, zijn er nog genoeg zijmissies. Uiteindelijk lap je daar nog enkele uren extra bij. Die speeltijd is hoe dan ook bijzonder kleurrijk. Hoewel het eiland ondergedompeld is in het donker, vallen felle kleuren direct op. Je ziet vijanden vrijwel meteen, hun blauwkleurige bloed geeft kleur aan de omgeving en explosies komen meer tot hun recht. Dit zijn slechts enkele voorbeelden van hoe Blood Dragon een geweldige sfeer neerzet.

Waar komt eigenlijk de ondertitel ‘Blood Dragon’ vandaan? Daar is een simpele verklaring voor. Bloeddraken zijn de grootste en moeilijkste vijanden die je tegenkomt. Een gevechten met hen staat garant voor spanning. Ze schieten krachtige lasterstralen uit hun ogen en hun beten richten tevens ernstige schade aan. Je kunt echter het gevecht in je voordelen beslechten door gebruik te maken van hun zwakke plek. Hun slechte zicht zorgt ervoor dat je gebukt gemakkelijk langs hen kunt sluipen. Uitgerukte vijandelijke harten lijden hun af, waarna jij ze gemakkelijker kunt aanvallen. Op de normale moeilijkheidsgraad is alles helaas iets té makkelijk. Misschien beter om van begin af aan voor het moeilijkste niveau te gaan, moest je uitdaging willen tenminste.

De opzet van missies blijft wel altijd hetzelfde. Ze zijn gelukkig wel afwisselend genoeg. Je takenpakket bestaat onder andere uit vijandelijke basissen opblazen of mensen beschermen. Logischerwijs is er nog meer te doen. Tussendoor heb je tevens de mogelijkheid om ‘Garrisons’ te veroveren, vergelijkbaar met de piratenbasissen uit Far Cry 3. Om dit met stealth af te handelen, moet je wel de bijhorende wapenuitbreidingen hebben. Zijmissies zorgen ervoor dat je verbeteringen aan je schietijzers kunt vrijspelen en deze kunt kopen. Meteen een extra motivatie om alles te doen wat het spel te bieden heeft. Qua gameplay wordt stealth een beetje naar de achtergrond verdrongen, waarschijnlijk om meer voeling te hebben met de setting. Dit maakt spelen zeker niet minder leuk!

Conclusie

Blood Dragon is een stand alone of alleenstaand spel; je hebt de originele Far Cry 3 dus niet nodig om deze titel te kunnen spelen. De sfeer komt hier erg goed tot zijn recht. Mede dankzij het ‘aparte’ verhaal en de felle kleuren. De droge humor is zeker ook een vermelding waard. Met de missies ben je op zich al redelijk lang bezig, maar reken daar de zijmissies en verzamelobjecten bij en je geraakt niet snel uitgespeeld. Voor meer uitdaging is het aangeraden om meteen met de hoogste moeilijkheidsgraad aan de slag te gaan. Anders krijg je het te gemakkelijk. De bloeddraken zijn daarentegen wel steeds pittig.