De sportafdeling van spelletjesfabrikant Electronic Arts is de laatste tijd lekker bezig. Na het uitbrengen van het vette NBA Street Homecourt en het realistische FIFA Football 2008, is haar populariteit met aanzienlijke cijfers gestegen. Om nog meer mensen tevreden te stellen maakten ze eind vorig jaar een einde aan de wachttijd van de eerste 'next-generation' FIFA Street. Op 27 augustus deed Electronic Arts namelijk FIFA Street 3 uit de doeken, een straatvoetbalgame waar ikzelf torenhoge verwachtingen van had, zoals vermeld stond in de preview die hier reeds verschenen is op GameQuarter.
Met pijn in het hart moet ik zeggen dat FIFA Street 3 die verwachtingen niet heeft waargemaakt. Oftewel, de game valt tegen en kent gewoonweg te veel technische gameplay-foutjes om het een voldoende te kunnen geven. Stiekem durf ik zelfs te zeggen dat we hier vooralsnog te maken hebben met de grootste tegenvaller van 2008. Maar dit komt dan ook omdat de game niets meer dan lof kreeg van de gamejournalisten bij de eerste informatie en speelsessies.
Een grote reden daarvoor was de visuele stijl die de ontwikkelaar presenteerde. FIFA Football 2008 kennen we natuurlijk allemaal van prachtige, realistische beelden waar je de grassprietjes letterlijk kon tellen. Bij FIFA Street 3 ging die stijl compleet verloren en ging daadwerkelijk alles op de schop. De game kent vanaf nu een zeer cartooneske uitstraling met straatvoetballers die karikaturen van zichzelf zijn en omgevingen die lijken te komen uit de stripverhalen van The Incredibles. In totaal kun je kiezen uit 250 bekende voetballers uit achttien landen, met uitzondering van Nederland en België, die danzkij de KNVB wederom afwezig zijn in een FIFA-game. Gelukkig zijn spelers als Rooney en Ronaldinho wel in de game verwerkt, die zich in FIFA Street 3 op lachwekkende wijze vertonen. Al met al vind ik dat de visuele stijl qua humor ontzettend geslaagd is, maar dat het qua details en effecten niet waardig genoeg is voor een 360-of PS3-spel.
Gelukkig is dit logisch gezien niet het belangrijkte, want een game uit het Street-label draait om plezier en lol maken met wat vrienden op de bank. Helaas stelt de game ook op dat terrein erg teleur, mede dankzij de vele technische fouten die zich in de game huisvesten. Neem nu bijvoorbeeld de alom bekende GameBreaker-balk. Wanneer deze balk gevuld is met punten, die je kunt verdienen door de trucendoos tevoorschijn te halen, krijgen je spelers tijdelijk een verbetering van alle attributen. Schoten van afstand worden onhoudbaar en je keeper laat vrijwel niets meer door. Klinkt allemaal erg leuk en lijkt het solide in elkaar te zitten, maar schijn bedriegt wanneer je het zelf onder de loep gaat nemen. De jongleermoves liggen aan de basis van deze ellende, want door continu de bal omhoog te houden, vul je zonder problemen de GameBreaker-balk. Hierdoor win je nagenoeg alle wedstrijden, aangezien de tegenstander maar niet ingrijpt op deze acties en bewegingen. Bovendien zit heel dat systeem nogal vreemd in elkaar, want de ene keer houdt de keeper een snoeihard schot tegen vanaf twee meter afstand, terwijl je de andere keer vanaf je eigen helft onberispelijk in de kruising kan schieten. De balans van wel of niet scoren is door dit systeem helemaal zoek geraakt!
En zoals ik net al voor een deel verklapte is de kunstmatige intelligentie werkelijk om te huilen. Al gauw zul je merken dat ze nauwelijks combineren, je zo blindelings door de defensie kan sprinten en dat de keepers héél afwisselend reageren op schoten. Een cruciale fout met zware gevolgen, want de verwachte diepgang en de ó zo vette trucjes zijn hierdoor niet meer van toepassing. Want dat mag overigens wel gezegd worden: de trucendoos in FIFA Street 3 is niet alleen uitgebreid, maar ook gewoon ‘slick’. Je kunt poorten, jongleren, zweefduiken en zelfs op de muren lopen. Al deze facetten bestuur je met de rechteranaloge stick, waarmee je de meest vette moves uit de kast kunt halen. Een groot pluspunt dus aan FIFA Street 3, deden ze er alleen maar wat mee in de singleplayer modus.
Een ander structureel minpunt is verbonden aan deze ‘singleplayer modus’. FIFA Street 3 biedt namelijk bijster weinig voor veel geld. Er is geen carrière modus, er is geen toernooi of competitie en er is geen mogelijkheid om een eigen team of speler samen te stellen. Je kunt wel (als je wil) aan de slag in de Challenge-modus, waar je opdrachten moet zien te voltooien in negen uitdagingen, die elk opgedeeld zijn in een aantal wedstrijden. De opdrachten die je krijgt zijn echter volledig inspiratieloos verzonnen. Zo moet je bijvoorbeeld als eerste vijf GameBreaker-goals zien te scoren en getuige mijn uitleg over dit systeem raak je hier héél snel op uitgekeken. Daarnaast heb je een missie waarbij je het maar liefst tien minuten moet zien vol te houden tegen een tegenstander, konden ze niets originelers verzinnen?
Erg gevarieerd is het dus allemaal niet. Na een aantal uurtjes zit je door deze ‘carrière’ heen en vraag je jezelf af waar je eigenlijk mee bezig bent geweest. De doorzetter zal natuurlijk na het uitspelen zijn heil willen zoeken in de online-modus. Maar aangezien de online-mogelijkheden net zo schaars zijn als in offline, raken zelfs de meeste online-spelers híer op uitgekeken. Alhoewel ik goed kan begrijpen dat het voor sommigen een verademing kan zijn. Elke game wordt online namelijk beter omdat je je dan geen zorgen hoeft te maken over bijvoorbeeld de kunstmatige intelligentie. Echter ontbreekt nogmaals de variatie en spelopties om ook dááraan een lange tijd plezier te beleven. De uitgebreide, maar oervette soundtrack daarentegen is heerlijk om naar te luisteren en misschien wel het allersterkte punt uit FIFA Street 3, samen met de trucendoos natuurlijk include de animaties.
Conclusie
Kortom: FIFA Street 3 is misschien wel het minste deel uit de serie. Met mankementen als een zoekgeraakte balans en weinig mogelijkheden ben je al snel uitgekeken op de game. Begrijp me niet verkeerd, ik ben een ontzettend liefhebber van (straat)voetbal, maar hoe Electronic Arts met de ontwikkeling is omgegaan, is mij een raadsel. Met als dieptepunt de verschrikkelijke kunstmatige intelligentie. Verder zijn er nog tal van dat soort kleine technische foutjes - zoals het verdedigen en de keeper - in de game verstopt, maar die details bespaar ik jullie liever. Positieve punten als de heerlijke soundtrack, de uitgebreide trucendoos en de grappige stijl zorgen ervoor dat FIFA Street 3 aan een dramacijfer ontsnapt.