Sommige games worden meerdere malen uitgebracht. Square Enix heeft hier vooral een handje van met hun Final Fantasy-games. Gelukkig vinden de meeste gamers dat niet zo erg, omdat de ontwikkelaar vaak garant staat voor het afleveren van ijzersterke titels. Final Fantasy IV DS is al de derde versie van de game, maar voor de mensen die het eerder nooit gespeeld hebben is de titel wel de moeite waard, mits je van ouderwetse RPG's houdt.
Hiermee heb je gelijk het struikelblok van Final Fantasy IV te pakken. Als je al geen ervaring met RPG’s hebt, dan moet je vooral niet aan Final Fantasy IV beginnen. De game is namelijk ontzettend moeilijk. In het begin kun je nog wel aardig meekomen, maar op den duur worden de random battles steeds moeilijker. Vooral de baasgevechten zijn soms te lastig, maar daarvoor heb je de mogelijkheid om te grinden: je loopt voor een baasgevecht nog eens door de spelwereld om diverse tegenstanders te verslaan, waardoor je niveau hoger wordt.
Persoonlijk is dit niets voor mij, want de gevechten met deze tegenstanders zijn niet echt leuk. Het zijn namelijk random battles en deze voelen wat oubollig aan. Je selecteert een aanval uit het menu en deze wordt automatisch uitgevoerd. Zelf vechten zit er dus niet in. Als je dit vaak moet doen, dan kan het wellicht in herhaling vallen, als je er niet van houdt. Als je er wel van houdt, dan zul je er ongetwijfeld veel plezier in hebben om een zo sterk mogelijk personage neer te zetten.
Naast deze ietwat mindere punten, die de fans overigens gelijk mogen vergeten, zijn er nog tal van goede punten aanwezig in de game. Om te beginnen het verhaal. Je speelt als duistere ridder Cecil. Hij wordt erop uit gestuurd door de koning om een aantal kristallen te verzamelen. Hij twijfelt echter aan de besluiten van de koning en geeft dit te kennen. Vervolgens wordt hij het paleis uitgezet en op een heel andere, minder leuke klus gezet en hierbij gebeuren er vreemde dingen.
De rest van het verhaal zul je zelf moeten ontdekken door het spel te gaan spelen. De manier waarop het verteld wordt is namelijk ontzettend goed. Continu blijf je genieten van dit meeslepende verhaal en op sommige momenten zul je je daadwerkelijk bij de personages betrokken voelen. Het verhaal wordt versterkt door geweldige voice-acting. Dit zien we in de filmpjes tussen het spel door. De stemmen komen allemaal goed en overtuigend over en dat voor een DS-game. Puik werk!
Grafisch gezien scoort de game ook ontzettend goed. Het introfilmpje doet je al verbazen waartoe de Nintendo DS in staat is. Erg mooi geanimeerde driedimensionale beelden worden er tijdens dit introfilmpje en de overige tussenfilmpjes getoond. Dit in combinatie met de voice-acting maken Final Fantasy IV één van de mooiste DS-games tot nu toe. Ook tijdens het spelen zien de omgevingen er driedimensionaal uit. De verschillende gebieden ogen zeer afwisselend en kleurrijk. Bovendien zijn de vijanden ook erg goed vormgegeven. Op audiovisueel vlak zit het dus wel snor met deze game.
Zoals ik al eerder meldde, leidt de moeilijkheidsgraad er mede toe dat je niet snel bent uitgekeken op de game. Het is een vereiste om veel te grinden, waardoor je erg lang in een bepaald gebied bezig bent soms. Dit verlengt de spelduur aanzienlijk, maar of dit positief is te noemen, is aan jezelf om te bepalen. Al met al ben je dus geruime tijd bezig om het spel uit te spelen, maar gezien het fantastische verhaal is dat niet zo heel erg.
Conclusie
Square Enix zet met Final Fantasy IV wederom een ijzersterke titel neer. Al moet er wel een kantekening worden gemaakt dat dit alleen voor de liefhebbers van het genre geldt. Niet iedereen houdt van de random battles, die wat ouderwets aanvoelen. Het epische verhaal, de prachtige graphics en de goede voice-acting tillen de game naar een hoger niveau. Het cijfer dat deze game geef, is een indicatie voor gamers als ik. Gamers die geen grote fan van het RPG-genre zijn, maar er wel voor open staan. De echte liefhebbers mogen hier gerust een anderhalf punt bij optellen.