FixFox

Toen de Tsjech Jaroslav Meloun in 2012 het Peace Memorial had bezocht in Hiroshima, was hij zo onder de indruk van de vernietiging die oorlog en geweld kan brengen, dat hij besloot geen gewelddadige games meer te spelen en maken. We zijn tien jaar verder en Jaroslav heeft zijn woord gehouden. Terwijl niet ver bij hem vandaan een oorlog woedt, komt op 31 maart zijn volledig geweldloze en mensvriendelijke game FixFox uit.

Van mens tot Splice

De game speelt af in de hele verre toekomst, waar de meeste mensen er compleet anders uitzien door Splicing. Dit is een techniek waarmee het menselijk DNA wordt gemengd met DNA van dieren, zodat de mens er als een dier uit gaat zien. Eerst was dit mode, maar als het klimaat op aarde verandert in een ijstijd wordt het noodzaak om een vacht te hebben en voor langere tijd een winterslaap te houden. Dit laatste was met name handig voor de saaie lange ruimtereizen, want jaren opgesloten zitten in een klein hokje ergens in het grote heelal is geen fijne gedachte. Om de techniek werkende te houden op de vele planeten die door de mens worden gekoloniseerd, is de Space Pioneering Astronics Circuits Repair in het leven geroepen, ook wel SPACR genoemd. Dit zijn speciaal getrainde ruimtemechanica, die door het heelal reizen om apparatuur te repareren

De hoofdpersonage Vix is een mens met een vossenhoofd en hij is een SPACR. Hij heeft niet een geweldige staat van dienst en daarom noemen zijn collega’s hem spottend Fix Fox. Hij wordt vergezeld door Tin. Dit is zijn persoonlijke, hypochondrische AI die nog weleens volledig in paniek schiet voor niet bestaande entiteiten als space germs, alien zombies of wat je verder nog tegen kan komen in oude science fiction-films. Het nogal vreemde duo krijgt een opdracht van SPACR om te reizen naar de planeet Karamel. Daar geland moeten ze uitzoeken waarom een baken geen signalen meer geeft.

Een vierkante planeet

Eenmaal aangekomen op deze vierkante planeet zijn er meteen een aantal zaken om rekening mee te houden. Er lopen zeer veel robots rond, die allemaal hun ding doen. Er zijn twee belangrijke facties op de planeet actief, namelijk de piraten en de ordehandhavers. De piraten verstoppen al hun gereedschap over de hele planeet en vinden het niet leuk wanneer een vreemdeling als Vix de gereedschappen opgraaft. De ordehandhavers bepalen de regels en het is verboden om technologie te repareren. Als je negen gereedschappen hebt opgegraven of negen machines hebt gerepareerd, komen ze langs en halen alles uit je rugzak dat Vix niet mag hebben. Gelukkig is er op veel plaatsen een radio, waarmee je de teller voor beide kunt resetten.

Gereedschappen heb je nodig om Jobs te kunnen uitvoeren. Dit zijn opdrachten van de bewoners van de planeet die graag willen dat jij iets voor ze repareert, bijvoorbeeld een bladblazer, gitaar of iets anders dat kapot kan gaan. Wanneer je kijkt wat je nodig hebt, zie je bijvoorbeeld dat de knoppen worden beschermd door een vastgeschroefd plaatje. Om dit open te kunnen schroeven heb je iets scherps nodig. Een munt is hier heel geschikt voor.. Wanneer je geen munt hebt, zul je die op moeten graven. Wanneer je het plaatje geopend hebt zie je dat er wat elektronica draden zijn afgebroken. Dan kun je met iets dat plakt, zoals een pleister, de kabeltjes weer met elkaar verbinden. En zo zijn het allemaal relatief eenvoudige opdrachten. Als je een opdracht hebt voltooid, krijg je van de robot die dit vraagt een beloning. Je kunt dan zelf kiezen welke beloning dit is. Dit zijn meestal tools die nodig zijn voor andere reparaties.

Langdradig

De spelwereld is niet heel groot en dat maakt ook niet uit. Hij bestaat uit een stuk land met diverse punten waar iets te halen valt. Naarmate het verhaal van de game vordert, speel je nieuwe stukken land vrij met compleet andere atmosfeer. Dit gaat vrij snel en in het begin houdt het spel deze snelheid er goed in. Over het algemeen genomen verloopt het verhaal altijd op dezelfde manier. Je landt met je ruimteschip. Je vraagt aan het orakel wat de beloningen zijn die je krijgt als je dingen repareert en je vraagt aan een koopman wat er opgegraven kan worden. Dit is bij ieder stuk land iets anders. Daarna krijg je een missie uitgelegd die erop neerkomt dat je vier AI’s moet helpen die de hele game door met je meedenken. Om dit te doen heb je een grote robot nodig die je vrij moet spelen door alle stukken van die robot te vinden en in elkaar te zetten. Als dit is gedaan kun je de vier AI’s helpen. Nadat je hebt geholpen verwerk je de informatie bij een centraal punt en daarna ga je door naar het volgende hoofdstuk in het spel.

Hier komt het probleem. Deze volgorde wordt heel strak aangehouden. Iedere keer wijkt hij een heel klein beetje af, maar helaas te weinig, waardoor het op een gegeven moment enorm repetitief aan gaat voelen. Dat wordt na vijftien uur spelen erg vervelend. Het is echter wel een leuk verhaal en ik heb het met plezier verder gespeeld, maar op een gegeven moment ging ik toch met enig ongeduld mij afvragen wanneer het einde van het spel nadert.

De game is bijzonder kleurrijk, zoals dat vaker is met SNES-achtige games. Verwacht dan ook geen AAA graphics. Voor een game die volledig uit SNES-pixels bestaat, ziet het er bijzonder goed uit. Hij is kleurrijk en lief. Waar de game in uitblinkt, is hoe het uitstraalt wat een enorm plezier de ontwikkelaar van de game moet hebben gehad met het maken ervan. Alle dialogen zijn vrolijk, alle personen zijn leuk geschreven. Zelfs de aftiteling komt spontaan over.

Conclusie

Ik wist niet wat ik van deze game moest verwachten, maar ik heb veel meer plezier gehad aan deze geweldloze vriend dan ik van tevoren had bedacht. De game ziet er leuk uit. De muziek is prima om aan te horen en het plezier van het maken van de game zie je overal in terug. De game ademt een zekere toewijding uit die je hoofdzakelijk in indie-games terug zult vinden en persoonlijk ben ik daar gek op. Voor hardcore puzzelfanaten is het misschien handig deze over te slaan, de puzzels zijn erg makkelijk. Ben je echter net zo slecht in puzzels als ik, dan komt je dat goed uit. Ook vind ik het fijn dat in deze tijden een game uitkomt die totaal geen geweld bevat.