Gears of War voor de Xbox 360 was voor velen de rede om de spelconsole in huis te halen. En nog steeds wordt de game beschouwd als beste shooter voor de next-gen console van Microsoft. Ongeveer een jaar later kunnen de eigenaars van een sterke PC de game ook op hun computer spelen.
Na een relatief lange installatieprocedure en een update van mijn videokaart, begon het spel zichzelf toch op te starten. Blij als een kind was ik toen de letters Gears of War op mijn negentien inch verschenen. Ik wil bij deze dan dan ook duidelijk maken dat je om deze game perfect te kunnen draaien, een draak van een pc nodig hebt. Maar aan de verkoopcijfers van bijvoorbeeld BioShock te zien lijken de consumenten daar niet afgeschrikt door te zijn. Een overschakeling naar een lagere resolutie komt dan ook meer als geroepen. Het grootste verschil met de 360-versie zit niet in het grafische geweld, maar uiteraard in de besturing.
Met de spatie duikt Marcus achter brokstukken om contact met kogels en rondvliegende granaten te vermijden. Door vervolgens op de rechter muisknop te klikken, spring je weer recht en kan je met de linker knop de vijandelijke instanties onder vuur nemen. Dit werkt perfect, al is het in het begin wel een beetje wennen. Voor de mensen die het echt niet onder knie kunnen krijgen, blijft de optie voor het gebruiken van de 360-controller open. Aan wapens heb je in GoW absoluut geen tekort. Gaande van kettingzagen tot de standaard rookgranaten en rakettenwerpers. Mijn voorkeur geniet de zogenaamnde Torque Bow. Zoals de naam het al doet vermoeden kan je met behulp van de kruisboog explosieve projectielen afschieten.
Voor het verhaal moet je het in Gears of War niet doen. Locust vijanden die zichzelf tegen jou keren en kost wat kost te wereld willen veroveren klinkt niet alleen erg basic, maar voor een next-gen-game is dit simpelweg niet diep genoeg. Je kruipt in de huid van Marcus Fenix, een ex-gevangene die samen met goede vriend Dominic Santiago en twee andere companen de wereld moet redden van de eerdervermelde creatures. In vergelijking met de console-versie krijgt dit deel een extra hoofdstuk. Dit zorgt toch voor een aanzienlijke verlenging van de gameplay. Geen dagen, maar wel verscheidene uurtjes. De chapter vindt plaats aan het begin van ACT 5, waarin je komaf moet maken met de - voor de fans bekende - Brumak. De game geeft ons de mogelijkheid om in drie moeilijkheidsgraden het spel te doorlopen. Naast Casual en Hardcore, kan je ook Insane vrijspelen. Deze komt tevoorschijn als je het spel uitspeeld op leen ager niveau.
In het begin van de review haalde ik aan dat je de beeldschone graphics pas kan aanschouwen mits je in het bezit bent van een kwalitatieve PC. Indien je hier over beschikt, zul je de kracht van de Unreal Engine 3 niet volledig kunnen aanschouwen. Een ander sterk punt ligt hem in de multiplayer. Je kan namelijk met een vriend in co-op alle levels samen doorlopen. Hierdoor wordt de computergestuurde teamgenoot vervangen door een - hopelijk - slimmere kameraad. Dit is zowel online als via LAN mogelijk. Naast deze online spelmodi, krijg je toegang tot de meer traditionale multiplayer. Je speel in derde persoons in verschillende speltypes. Warzone kan je vergelijken met de bekende Team Deatmatch. Als tweede heb je Assassination, hierin kraai je victory als je de teamleider van de tegenpartij kan elimineren. In het speltype Execution kan je elkaar enkel killen door het uitvoeren van speciale kills. Als laatste heb je Annex, waarin je zolang mogelijk locaties moest vasthouden.
Conclusie
Tegenover de originele versie brengt deze game weinig of geen vernieuwing. Buiten de extra chapter die je voor de kiezen krijgt, is er voor de mensen die de game al hadden voor de Xbox 360 geen rede om de game nog eens in huis te halen. Buiten dit is Gears of War een uitstekende game, met een magistrale gameplay en ongeziene graphics.