Geminism

Kikyo en Shinku, de tweeling waar Geminism om draait, behoort duidelijk tot de minder fortuinlijke groep. Wanneer we ze ontmoeten, zijn ze bezig met elkaar de hersens in te beuken terwijl een tweetal bizarre gasten als een sportpubliek zit toe te schouwen. Toch is dit niet het vreemdste van dit alles. Want wanneer Shinku haar zus haar schedel inbeukt met een knuppel, verplaatst het tweetal een van de verliezer zijn lichaamsdelen naar de winnaar… wat!?

Wat ben ik aan het lezen!?

Het gevecht waar ons duo aan deelnam, heet de Joint Happiness. Om op dat moment onduidelijke redenen zijn de twee dames ‘’incompleet’’. Ze hebben ieder hun eigen hoofd, nek en persoonlijkheid, maar alles daaronder moeten ze delen. Één romp voor twee lichamen is echter overduidelijk te weinig, waardoor ze met een klein probleempje zitten. Joint Happiness hoopt dit op te lossen door van twee één te maken.

In dit ritueel is het lichaam van de deelnemers opgedeeld in zeven delen. Er is het hoofd dat beide spelers hebben, en hierna heb je vier ledenmaten, een bovenlichaam en een onderlichaam. Beide spelers krijgen drie van elk en moeten elkaar verslaan om te bemachtigen wat ze missen. Phantoomlichaamsdelen nemen de plek in van gestolen delen, maar zijn slechts goedkope imitaties die puur de vorm aanhouden. Bovendien zijn het geen oplossingen voor de lange termijn, daar het lichaam ze op den duur afstoot.

Twee perspectieven…

Deze Joint Happiness is de rode draad in Geminism, maar neemt er tegelijkertijd maar een klein deel van in. Na elke ronde zijn de dames bont en blauw en moeten ze herstellen voor ze het weer tegen elkaar op kunnen nemen. Het gros van het spel is daarom gefocust op hun down time tussen de confrontaties door, hun gevoelens, hun ervaringen en hun voorbereidingen op het conflict dat ze niet kunnen ontlopen. In welke omstandigheden ze dat doen, kan echter niet veel meer van elkaar verschillen.

Kikyo wordt in huis genomen door Awasumi, een vreemde man wiens hele lichaam op één oog na is bedekt met verband. Hij is kortaf, fysiek afschrikwekkend, arm en in vele opzichten wereldvreemd. Dat zijn partner bang voor hem is, is dan ook ergens begrijpelijk, al zijn zijn oprechte zorgen voor haar welzijn en rustige persoonlijkheid voldoende om haar angst te sussen.

Tsukihiro, Shinku’s partner, is precies het tegenovergestelde. Hij is een extraverte playboy die duidelijk om niets meer geeft dan zichzelf. Hij manipuleert zijn partner, probeert haar te kopen met geld en cadeaus, en is niet bang om zijn eigen wil met dwang door te drukken. Hun relatie is op de beste momenten die van prille vrienden, maar zelfs dat is discutabel.

... 1.2 verhaal

Dat er twee verhalen zijn om uit te kiezen, betekent niet dat er twee verhalen zijn om te beleven. De routes van deze twee dames vertellen over exact dezelfde gebeurtenissen, enkel vanuit een ander perspectief. Je ziet daarom per route wat unieke scènes die betrekking hebben op de heldin van de route, maar de gevechten verlopen altijd op dezelfde wijze en hebben dezelfde uitkomst. Je zult de tweede keer daarom grote stukken van de game kunnen skippen, puur om hier en daar een paar extra zinnen te lezen.

Deze keuze is hiervoor bijzonder op zijn zachtst gezegd, maar tegelijkertijd is het verre van het meest bizarre wat CRAFTWORK en Shiravune ons voorschotelen. De traditionele lay-out van een visual novel heeft men laten varen voor een ontzettend drukke stijl die overal op het scherm tekst en character art laat zien. De screenshots laten er al wat van zien, maar kunnen niet overbrengen hoe ontzettend naar ik het vond om op deze manier de game te moeten ervaren. Vooral richting het einde, wanneer enorme lappen tekst over een achtergrond worden gezet die doet denken aan een LSD-trip, besloot ik meer dan eens om gewoon door te klikken en de tekst daarna op mijn gemak terug te lezen via de terugleesfunctie. Dat kan niet de bedoeling zijn!

Tegelijkertijd moet ik eerlijk zeggen dat ik in mijn optiek weinig gemist had als ik het niet had terug gelezen. Hoe spijtig ik het ook vind om te zeggen, is er niets in de game wat mij ook maar enigszins wist te bekoren. De tweeling is onuitstaanbaar, de heren eendimensionaal en het verhaal als geheel was rommelig en onbevredigend. En over het einde gaan we het niet eens hebben, want ik weet nog steeds niet wat er van te maken. Tel hierbij op dat de seksscènes schaars zijn en al net zo druk en rommelig en ik kan de game feitelijk niet echt aan wie dan ook aanbevelen.

Conclusie:

Druk, rommelig en op geen enkel front indrukwekkend. Dat is mijn impressie van Geminism. Het concept had best potentie, maar er zijn veel te veel dingen onduidelijk om daar echt iets mee te doen. Deze laat je dan ook beter schieten.