Ah, een basilisk. Wat een lekker schatje is dat. Als hij niet 50 meter hoog en een hele stad met de grond gelijk aan het maken was, had ik hem wel als huisdier willen hebben. Wees niet bang, in de nieuwe God of War is het niet de bedoeling om huisdieren te trainen, neen, de dieren die je tegenkomt mag je met gepast geweld van de aardbodem verwijderen. Zo ook deze basilisk. Een paar stenen torens op z'n ogen, dan piept hij wel anders
Zie hier het begin van de nieuwste telg in de God of War serie. Chains of Olympus speelt zich tien jaar voor het origineel af en we zien Kratos het vuile werk opknappen voor de goden van Olympus. Zij geven de opdrachten en Kratos voert ze – niet zonder even te zeggen wat hij ervan vindt – uit. Zo is de eerste opdracht dus het behouden van de stad Attica, dat wordt aangevallen door de moeder van alle basilisks. Van het verhaal moet deze God of War het helaas niet echt hebben, zoals je kunt lezen.
Geen probleem, als ik een goed verhaal wil kijk ik wel naar Goede Tijden Slechte Tijden, het gaat mij om de game en die is weergaloos. De eerste keer dat je de PSP opstart en het openingsfilmpje onopvallend over ziet gaan in gameplay, ben je verkocht. Wat een fantastisch mooie game. God of War stond ook op de Playstation 2 bekend om de grootse locaties en prachtige designs. Waar je verwacht dat de PSP dit niet zo mooi kan weergeven, bewijst God of War keihard het tegendeel. Wellicht is deze game nog wel mooier dan de God of War delen op de PS2. Een geweldige prestatie!
Waar de graphics dus een goed uitgewerkt onderdeel van de game is, gaat het toch echt om de gameplay. De gameplay is eigenlijk identiek aan de gameplay van de eerdere delen. Het controle schema is eigenlijk compleet overgezet naar de PSP. Het enige waar de developer even over na moest denken was het oplossen van het gemis van de rechter pook, die op een PS2 controller wel zit. Deze pook is in God of War namelijk erg belangrijk, voor het ontwijken van aanvallen. Ze hebben het gemis van dit pookje adequaat opgelost door je nu weg te laten duiken door een combinatie van de R, L en richtingsknoppen. Werkt als een trein!
God of War is niet moeilijk om te leren. Je springt er meteen in en kunt een aardig potje vechten. Wil je de vettere combo’s echter uitvoeren, dan zul je met wat meer beleid op de knoppen moeten beuken. Als je de wapens die je onderweg oppikt wat geüpgrade hebt, kan je echt de meest zieke aanvallen uit je PSP toveren. De moves die je uit kunt voeren zien er stuk voor stuk weergaloos uit en lopen vloeiend in elkaar over. Knap werk, zeker zonder motion capturing. Nu zijn de moves van Kratos ook niet uit te voeren in het echte leven zonder een nekhernia te riskeren, maar dat terzijde.
Hoe vet de hack-and-slash gameplay ook is, afwisseling is nooit weg. Dat moet de developer ook gedacht hebben toen ze de puzzels en quick time events in het spel verwerkte. En verhip, het is nog een goede zet ook. De puzzels zijn niet in grote getale aanwezig, maar zorgen voor wat adempauze tussen alle actie door. De quick time events zijn ook momenten dat je de vinger even wat meer rust mag gunnen. In deze spelsecties is het de bedoeling dat je op het juiste moment op de aangegeven knoppen drukt. Ondertussen zorgt Kratos ervoor dat de vijand op de meest brute manier van zijn leven wordt beroofd.
Zijn er dan ook nadelen te vinden in deze game? Eigenlijk niet. Het enige wat jammer is, is de speelduur van de game. Maar gezien de kwaliteit van de game maakt me dat helemaal niets uit. Ik heb op de PSP nog nooit het gevoel gehad een échte consolegame te spelen en God of War geeft me dit gevoel wel. Als je deze game op de PS2 uit zou brengen zou niemand zelfs al denken dat het oorspronkelijk een PSP game was.
Conclusie
God of War is een fantastische game geworden. Dé game voor de PSP van dit jaar stelt zeker niet teleur en dat moet Sony goed doen. Ik denk niet dat we snel iets beters gaan zien op de PSP dan deze game. Ondanks het gebrek aan innovatie, zal deze game niet snel vergeten worden. Een mijlpaal op de PSP!