Verdrietig word ik van het feit dat spelletjesfabrikant SEGA zijn populairste franchises de laatste jaren compleet voor schut zet. Ik bedoel, neem nou als voorbeeld SEGA Rally. In de tijd dat jongeren voornamelijk te vinden waren in de arcadehallen, spande SEGA Rally moeiteloos de kroon. Dat terwijl de servers op de Xbox 360 en PlayStation 3 nauwelijks bezocht worden. Ook met Golden Axe: Beast Rider, een remake van het origineel uit 1989, degradeert SEGA een populaire franchise tot de budgetbak.
Velen zullen wel bekend zijn met Golden Axe. De sidescrolling beat ’em up was in de jaren tachtig ontzettend populair en wist toentertijd veel arcadeharten voor zich te winnen dankzij de leuke, coöperatieve gameplay en de toffe verhaallijnen. Anno 2008 is daar Beast Rider, een remake van het origineel die werkelijk alle, maar dan ook alle verwachtingen niet waarmaakt.
Om te beginnen is daar het verhaal. In Beast Rider kruip je in de huid van Tyris Flare: een aantrekkelijke, rondborstige dame zo rond de twintig die getuige is geweest van een verschrikkelijke massamoord. Daarbij heeft ze veel vrienden en vriendinnen verloren. Om hun eer te herstellen gaat ze op een missie om zich te revancheren op Death Adder, de slechterik die haar stam heeft afgeslacht. De befaamde ‘Golden Axe’, die je beetje bij beetje zult moeten herstellen, claimt daarbij een grote rol. Ware het niet dat dit wapen verschrikkelijk is om te gebruiken en het in feite compleet nutteloos is. Het enige wat je met dit mythische wapen kunt doen is standbeeldjes kapot maken waardoor barrières verdwijnen.
Kortom, een slap verhaal om gewoon weer ouderwets aan het hakken te mogen. Het enige dat nog voor een beetje opwinding zorgt zijn de verzorgde tussenfilmpjes. Maar daar is alles dan ook mee gezegd. Qua design en graphics is de game namelijk belabberd: modellen die er niet uitzien, omgevingen die kaal en inspiratieloos ogen en animaties die eerder uit een Pinokkio film lijken te komen. Nee, Golden Axe: Beast Rider is grafisch allesbehalve een imponerende game.
Hetzelfde geldt voor het ‘intelligente’ vechtsysteem, als ik de ontwikkelaar even mag citeren. Normaal gesproken is het hack ’n slash-gedeelte in zo een dergelijke game het belangrijkste van alles. Maar zelfs dit wisten de ontwikkelaars compleet te verneuken. Het counter-systeem komt namelijk niet goed uit de verf en de (magische) aanvallen werken behoorlijk stroef. Ook wanneer je op een beest zit precies hetzelfde verhaal. Ze stribbelen qua besturing namelijk ontzettend tegen en zijn daarbij ook nog eens ontzettend zwak. Na een paar klappen zul je al moeten lopen en dat is niet de bedoeling aangezien het leveldesign lang en doorlopend is. Eigenlijk best ironisch, aangezien het ‘Beast Riden’ een hoofdzaak had moeten zijn in plaats van een bijzaak.
Verder scoren overige dingetjes als de camera, framedrops, AI en de stemacteurs een kei harde onvoldoende. Ik had graag een coöperatieve modus gezien ter compensatie, maar zelfs dat vertikt ontwikkelaar Secret Level. De vraag rest nu wat er wél goed is aan Beast Rider? Hmm, zoals gezegd zien de tussenfilmpjes er verzorgd uit, maar verder? Misschien dat ik Tyrs Flare maar toevoeg in de rij der pluspunten. Je moet toch iets, nietwaar?
Conclusie
Concluderend kunnen we zeggen dat Beast Rider je aandacht amper waard is, laat staan je zuurverdiende centen, vooral in deze tijden. Om depressief van te worden zo slecht is deze game afgewerkt. Volg dus snel mijn advies op en ga lekker voor Fallout 3, Fable 2, Far Cry 2, Dead Space etcetera etcetera. Want Golden Axe: Beast Rider is een aanfluiting van jewelste en doet de serie geen eer aan!





Reacties (0)
Deel je mening over dit artikel met andere GameQuarter-lezers
Plaats een reactie