Allicht ken je Grandia nog niet. Deze JRPG-serie verscheen aan het begin van deze eeuw op de destijds moderne spelcomputers, waar het grotendeels werd overschaduwd door grotere en populairdere namen als Final Fantasy en Dragon Quest. In Europa kregen we daarom wel Grandia I en Grandia II, maar geen Grandia III of Grandia Xtreme. De Grandia HD Collection zou daarom een uitgelezen kans zijn om dit gemis in te halen, maar helaas. We zullen het wederom moeten stellen met de eerste twee delen.
Grandia I
Laten we beginnen bij degene die ik persoonlijk de tofste vond: Grandia I. In tegenstelling tot grote JRPG’s uit die tijd, vertelt deze game niet het verhaal van een uitverkoren strijder of onwaarschijnlijke held die de wereld moet redden. Tenminste, niet letterlijk. De game begint met een kind die graag een avonturier zou zijn en al dromend de wereld in trekt. Het is lichthartig, tot hij daadwerkelijk in conflict komt met het leger van het land en de game langzaam maar zeker meer richting de typische JRPG scenario’s gaat.
Grandia I werd oorspronkelijk gemaakt voor de Saturn, in dat verre verleden toen SEGA nog tegenover Nintendo stond op de console-markt. Nadien werd die geport naar de eerste PlayStation, hetgeen de versie is die je in deze collectie vindt.
Let hierbij op dat ik niet stel dat de HD Collection hierop gebaseerd is. Het is letterlijk gewoon de PSX-versie op een emulator met minimale aanpassingen en dit is heel goed te zien als je het speelt. Slowdowns die komen op het moment dat de memory card destijds zou worden aangesproken, zouden bijvoorbeeld echt niet nodig hoeven zijn als je de game op de PlayStation 5 speelt.
Wat wel verbeterd, is onder de streep echter ook geen pluspunt. De smoothing upscaler worden gedaan in de emulation layer in plaats van pre-compilation. Dit zie je vaker bij emulators en wordt gezien als een slechte upscaling-methode, daar het niet oogt alsof de game mooier oogt, maar eerder alsof pixels zijn weggepoetst om het een cleanere look te geven. Een van de vele alternatieven, zoals bijvoorbeeld een scanline filter, had deze port grafisch veel aangenamer gemaakt.
Grandia II
Grandia II gaat wat meer de traditionele route op. Ditmaal ben je niet in dromenland, maar speel je met een huurling die niet zo goed ligt in zijn omgeving. Dit houdt zijn avontuurlijke geest echter niet tegen en al snel begint ook zijn avontuur.
Waar Grandia I op de Saturn en PSX verscheen, was Grandia II te vinden op PC, PlayStation 2 en de zwanenzang van SEGA’s console division: de Dreamcast. Dit verschil is duidelijk te merken. De technologie was op dat moment al stukken verder en dit trekt door naar deze versie. Zo oogt het visueel een stuk prettiger en is er widescreen support toegevoegd voor moderne schermen. Qua stemmenwerk kun je kiezen tussen Engels en Japans, wat destijds nog vrij zeldzaam was. En verder is het gewoon vooral een prima conversie.
Grandia y?
Dat is dus de status van de ports, maar waarom zou je dit aanschaffen? Eerlijk gezegd heb ik daar geen goed antwoord op. Grandia is niet bepaald een klassieke serie en hoewel ik als fan van de klassieke JRPG ervan genoten heb, is dat ook wel zo ongeveer de enige doelgroep hiervoor. En zelfs die zullen vallen over het prijskaartje, daar € 40,- toch echt te duur is, vooral als je kijkt naar de erbarmelijke staat van Grandia I. Een sale afwachten of uitwijken naar Steam, waar je de delen los van elkaar kunt kopen, is dan ook zeker geen gek idee.
Conclusie:
Wie verdrinkt in nostalgie bij namen als Lufia, Breath of Fire of Vagrant Story, zal allicht wel warmlopen voor wat Grandia HD Collection te bieden heeft. Het zijn immers twee degelijke JRPG’s voor moderne platformen, zelfs als ze niet van het niveau van een Dragon Quest VIII of Final Fantasy VII zijn. Helaas is de port van Grandia I beneden peil, waardoor de toch al forse prijs van € 40,- echt niet kan worden verantwoord.