Bij de naam Idea Factory denk ik aan de uitgever van de games van Compile Heart; games als Hyperdimension Neptunia, Agarest en Omega Quintet, welke zich overduidelijk richten op een (geil) mannelijk publiek. In 2008 gooide het bedrijf het echter over een hele andere boeg, want toen sloeg Idea Factory de handen ineen met Design Factory om een dating sim te maken waarin je als vrouw zijnde verschillende mannen aan de haak kon slaan.
Hakuoki: Stories of the Shinsengumi, zoals de game in kwestie heet, verscheen enkel in Japan en de Verenigde Staten en wist met name in het tweede land de nodige populariteit te vergaren, al verdween de game daarna alsnog in de obscuriteit. Met Hakuoki: Kyoto Winds krijgt de serie echter een tweede kans, welke door de ontwikkelaars met beide handen is aangegrepen. De Vita-versie van de game is namelijk zoveel meer dan het negen jaar geleden was.
Een reis door de tijd
In Hakuoki reizen we af naar het Japan van 1860’er jaren. Een tijd waarin samoerai en ninja’s over de straat liepen, geweld en dood de orde van de dag waren en burgeroorlogen welig tierde. Een onveilige tijd, waarin niemand zijn leven zeker was. Dat weerhoudt jou, spelend als Chizuru Yukimura, er echter niet van om af te reizen naar Kyoto om je vader te vinden, die van de aardbodem verdwenen lijkt na een opdracht in de Japanse stad.
Een vrouw die alleen reist in deze omstandigheden, vraagt natuurlijk om problemen. Jouw karakter besluit daarom om haarzelf als man te vermommen en zich te bewapenen met het familiezwaard en een basiscursus zelfverdediging. Al snel blijkt echter dat deze geintjes maar weinig uithalen in de turbulentste stad van feodaal Japan. Het een leidt tot het ander en na enige tijd gespeeld te hebben word je in bescherming genomen door de Shinsengumi, een militante eenheid onder leiding van de shogun. En dat is waar de game pas echt begint.
Back to the basics
Zoals de meeste dating sims is Kyoto Winds een visual novel, waarin jij je als speler omringt vindt door aantrekkelijke leden van het andere geslacht. Met deze begeerlijke vrijgezellen spendeer je tijd en voer je gesprekken , waarin je keuzes moet maken die het verloop van het verhaal beïnvloeden. En dat is feitelijk ook de enige input die jij als speler hebt.
Hedendaagse visual novels als Danganronpa en Zero Escape proberen steeds vaker om de enorme stukken tekst te onderbreken met gameplay-secties die voor variatie moeten zorgen en doen dat met wisselend succes. Idea Factory opteerde er bij Hakuoki echter voor bij de basis te blijven en de game bestaat daarom uit niets meer dan enorme stukken tekst, grotendeels stilstaand artwork van de hoogste kwaliteit en de keuzes die jij als speler moet maken. En dat is een prima optie, zolang het verhaal dat deze elementen vertellen maar de moeite waard is.
What is love?
Het overkoepelende verhaal van een meisje dat haar vader zoekt is op zichzelf niet voldoende om Hakuoki te dragen, ondanks het feit dat de dialogen prettig geschreven zijn en worden voorzien van de nodige context om het politieke klimaat van honderdvijftig jaar geleden toe te lichten. Het is dan ook maar goed dat het verhaal al snel meer diepgang krijgt dankzij de introductie van niet-menselijke wezens, interne conflicten binnen de Shinsengumi en natuurlijk potentiële partners waar je een relatie mee kan beginnen. De originele Hakuoki had met zes mogelijke geliefden al heel wat honken gedekt en zou dus prima één-op-één overgezet kunnen worden naar de PlayStation Vita. Design Factory vond dat echter niet voldoende en breidde het verhaal uit met nieuwe karakters die naadloos in het verhaal verweven zijn en maar liefst zes extra heren die je om je vinger kunt winden.
Nu ben ik, als zijnde een heteroseksuele man, natuurlijk niet de aangewezen persoon om de twaalf heren die je kunt versieren te beoordelen. Toch durf ik te stellen dat ze ieder een duidelijke persoonlijkheid en voldoende diepgang hebben om in ieder geval boeiend te zijn. Een romantische band kon ik er niet mee krijgen, maar na het uitspelen van de game kan ik je zo vertellen met welke heren ik in het echte leven wel eens naar de kroeg zou willen gaan. Het is dan ook niet vergezocht om te stellen dat vrouwelijke gamers hun heil wel gaan vinden in Hakuoki, al zullen ze allicht teleurgesteld zijn dat het einde al na vijf uur komt. Dan heeft de game echter nog lang niet alles van zich laten zien.
Hakuoki: Kyoto Winds heeft namelijk een duizelingwekkende dertig eindes die je vrij kunt spelen, wat de game in potentie pakweg honderdvijftig uur lang kan maken. In Japan begrijpen ze echter ook wel dat spelers niet zitten te springen om telkens dezelfde dialogen te moeten lezen. Idea Factory heeft daarom de Record of Service aan de game toegevoegd. Deze functie, welke je vrijspeelt na het uitspelen van de game, laat je op een zelfgekozen punt in het verhaal beginnen, zelfs wanneer je al een romance gestart bent, zodat je makkelijk alle mogelijke paden kunt verkennen. Tel er desondanks echter maar wel op een kleine veertig uur met de game zoet te zijn.
Conclusie
Ik heb geen flauw idee hoe populair otome-games –dating sims gericht op vrouwen— in Europa zijn, maar ik ben blij voor de fans dat Hakuoki naar Europa is gekomen. De game is verhaaltechnisch een stuk sterker dan genregenoten die in de afgelopen jaren verschenen en voert daarbij een interessante setting op, waardoor zelfs de heteroseksuele man plezier uit deze game kan halen. Gecombineerd met nieuwe stukken verhaal, zes nieuwe potentiële partners en prachtige graphics is Kyoto Winds dan ook de beste Hakuoki om je reis mee te beginnen.