Toen we Horizon: Zero Dawn voor het eerst te zien kregen op E3 2015, waren heel wat gamers onder de indruk. Horizon toonde een wereld zoals we die nog nooit gezien hadden. Een kleurrijke wildernis die bewoond wordt door reusachtige dierlijke machines.
Horizon: Zero Dawn vertelt het verhaal van Aloy, een vrouwelijke jager die overleeft in deze wildernis. Aloy is sinds haar geboorte verstoten door de Nora, één van de verschillende primitieve stammen die de spelwereld van Horizon bevolken. Nieuwsgierig naar haar oorsprong gaat Aloy op zoek naar antwoorden die de ouderen van de Nora sinds haar geboorte achterhouden. Al snel wordt de zoektocht naar haar oorsprongsverhaal een zoektocht naar meer antwoorden met als de primaire vraag, de vraag die ook de speler aan het scherm gekluisterd houdt: Wat gebeurde er met de wereld van Horizon: Zero Dawn?
Een kleurrijke en levendige wereld.
De wereld van Horizon is ontzettend mooi. De wildernis met hier en daar een ruïne bevordert het mysterie. De wereld oogt levend. Overal hoor en zie je de wind door de bomen en het gras ruizen. Ook verandert het weer van zon naar regen en van zandstormen tot sneeuw. Het grafisch en auditief plaatje ziet en klinkt uiterst geloofwaardig. Dit zorgt ervoor dat je je al speler perfect kan inleven in de rol van jager en dat moet ook. Net als veel andere openwereld games is Horizon: Zero Dawn een mix tussen stealth en combat. Maar in tegenstelling tot de meeste titels in dit genre voelt geen enkel keuze als een geforceerde benadering. Er zijn geen voor- of nadelen aan hoe je ten strijde trekt en geen mission bonussen om ongezien te blijven. Het enige wat centraal staat is overleven!
Combat, de kers op de taart.
Combat is wat de setting van Horizon afmaakt; de kers op de taart. Het vechten tegen de vele verschillende machines is een waar genot. Deze machines zijn brutaal en meedogenloos. Word je gespot, dan vallen ze jou aan en ook al zien je je niet langer, ze blijven verder zoeken. Veelal ga je als speler dan ook eerst trachten een deel van de machines uit te schakelen door ongezien te blijven maar al te vaak loopt dit al snel uit in een ganse roede aan machines die hun aandacht volledig vestigen op het vermorzelen van Aloy.
Met pijl en boog als standaard wapen, ga je deze wezens van staal te lijf. En de machines gaan niet neer zonder zich aardig te verzetten. De ene vijand vuurt een ijsstraal op je af, terwijl de ander torenhoog de lucht in springt om vervolgens op jou neer te komen. De enige vorm van verdediging die Aloy heeft is lopen en wegrollen, en wegrollen zul je! De game kent merkwaardig genoeg geen locking mechanisme om te focussen op vijanden maar dit vormt geen minpunt. Het draagt namelijk bij aan de chaos die de combat net zo leuk maakt. De vijanden maken het je dus meer dan lastig maar op een totaal andere manier dan games die met opzet moeilijk zijn. In Horizon zul je snel moeten leren accuraat om te gaan met je pijl en boog als je het hoofd boven water wilt houden in gevechten.
Gelukkig kent Horizon een bijzonder nuttige skill tree waarmee je verschillende “must have” skills dient te unlocken. Een voorbeeld daarvan is “concentration”, een vaardigheid waarmee je voor een paar seconden de tijd ietwat mee kunt vertragen om toch al rennend en springend een pijl te kunnen neerplanten in één van de zwakke plekken van je tegenstanders. De skills zijn stuk voor stuk handig en dragen veel bij aan de combat mechanics. Net op die manier blijft elke gevecht leuk tot het einde van het spel. Je hebt natuurlijk ook andere wapens en vallen die elk op hun manier leuk zijn en daarnaast ook uit te breiden zijn met verschillende modificaties.
Menselijke dummies.
Menselijke vijanden zijn echter wel teleurstellend. Bandieten en leden van andere tribes kom je beslist ook tegen in de wereld van Horizon maar bieden vaker een lachwekkende vertoning dan een uitdaging. Jammer want in een setting waarin wilde jagers centraal staan had ik meer verwacht van een AI dan een bende dummies die je een voor een naast hun lotgenoten kunt gaan headshotten zonder dat die ander veel argwaan heeft van de situatie.
Conclusie
Horizon: Zero Dawn is mysterieus en grafisch een lust voor het oog. Guerilla Games heeft een nieuwe franchise op de markt gebracht die op heel wat vlakken zeker niet vernieuwend is, maar er wel in slaagt om alle onderdelen samen te laten werken als een mooi solide geheel en net dat maakt Horizon Zero Dawn een verfrissing in het genre die de lat weer net iets hoger weet te leggen voor andere ontwikkelaars.