Niet iedere game is hetzelfde en niet iedere game is voor dezelfde doelgroep gemaakt. Dat zijn zaken waar je als gamer vaak niet zo bij stilstaat, want je vindt het leuk om te spelen of niet. Als recensent ligt dit net iets anders, want de titel die ik deze keer ga spelen is niet bedoeld voor mij. Toch wel een klein dingetje om rekening mee te houden tijdens het spelen en schrijven van deze review. Deze keer mag ik me verplaatsen in een kind, want ik mocht aan de slag met Hotel Transylvania: Scary-Tale Adventure.
Hotel Transylvania kun je kennen van de gelijknamige films op Netflix en uiteraard de serie. Deze gaan net als het spel over een vampierfamilie, die een hotel runnen. Je raadt het al, dat hotel draagt de naam Hotel Transylvania. Dit is echter geen gewoon hotel, want hier kunnen monster families even lekker zichzelf zijn, zonder tussenkomst van menselijke interventie.
In het spel bestuur je Drac en Mavis en ga je op avontuur in een griezelige wereld. Dit doe je niet zomaar, want dit doe je aan de hand van de verhalen die verteld worden uit een sprookjesboek. Onder de sprookjes bevinden zich Roodkapje, De nieuwe kleren van de keizer en Ali Baba en de veertig rovers. Deze verhalen zijn in een net iets ander jasje gestoken, hierbij kom je bekende personages tegen uit Hotel Transylvania. Zo zien we bijvoorbeeld Murray en Wayne. Voor kinderen die ooit iets van Hotel Transylvania hebben meegekregen een punt van herkenning.
De beleving van de kids
De verhalen worden in het Engels verteld en zijn Nederlands ondertiteld. Helaas krijgen jongere kinderen, of in ieder geval mijn dochters, hierdoor weinig mee van het verhaal. Ook iets oudere kids, die al wel kunnen lezen, zullen problemen ervaren het verhaal te volgen. Dat komt doordat de Nederlandse teksten relatief vlot door het beeld springen. Dat mag echter de pret niet drukken, aangezien de wereld bol staat van de herkenning. Hotel Transylvania-kijkertjes zullen niet alleen veel van de personages herkennen, maar ook omgevingen.
De gameplay en uitdagingen die jonge spelers voorgeschoteld krijgen worden goed ontvangen en zijn goed te doen. Her en der is er tijdens een gevecht wat ondersteuning van een ouder nodig, maar zodra de kleine meid hier in huis doorhad hoe het werkte kon ze het ook redelijk goed zelf. Voor haar biedt het spel dan ook voldoende uitdaging en vermaak. Nu is dat tevens een beetje waar de schoen wringt. Onze dame is relatief jong voor een gamer, namelijk vijf jaar en zij kon hier al goed mee overweg. Dat betekent automatisch dat het voor iets oudere spelers van pak hem beet een jaar of tien, die al wat game-ervaring hebben het spel al snel als (te) makkelijk kan worden ervaren. Tenzij je kind helemaal weg is van Hotel Transylvania loop je het gevaar dat de wat oudere kroost het al snel als saai zal bestempelen en relatief weinig uitdaging zal bieden.
Een ander minpuntje is een aantal glitches in het spel. Zo zitten Drac en Mavis soms “vast” en kunnen zij maar één kant op worden gestuurd. Dit kan voor jonge spelers erg frustrerend zijn, daar zij niet door hebben dat dit aan het spel ligt. Termen als “ahhh” en “het lukt niet” worden op deze momenten dan ook frustrerend door de woonkamer geroepen. Maar al met al was de ervaring hier positief.
Conclusie
Hotel Transylvania: Scary-Tale Adventure staat bol van punten van herkenning voor de kijkertjes van de serie of films. De gameplay en uitdagingen zijn goed te doen voor de kleine gamertjes en daar zullen ze zeker plezier aan beleven, maar iets meer ervaren spelers kunnen het spel echter al snel als te makkelijk ervaren. De verhaaltjes zijn leuk, echter zijn ze voor kinderen slecht te volgen, doordat deze in het Engels zijn. Daarnaast is het verhaal ook voor de kinderen die al wel kunnen lezen slecht te volgen, omdat de teksten te snel door het beeld vliegen. Ook de glitches kunnen wat irritaties opwekken, maar wellicht wordt dit nog gepatcht.