ICO & Shadow of the Colossus: The Collection

Het probleem van backwards compatibility heeft de gamewereld een hele tijd in haar greep gehad. Enkel de gamers die snel een PlayStation 3 haalden bij de release hoefden hun PlayStation 2 spellen niet stof te laten happen. Om de ontwikkelingskosten in te perken besloot Sony de backwards compatibility weg te laten, tot groot ongenoegen bij de consument. Gelukkig heeft Sony inmiddels een oplossing hiervoor gevonden in de vorm van HD collecties.

Na onder andere het succesvolle Sly, God of War en Splinter Cell van een remake te voorzien, is het nu de beurt aan de spellen van Team ICO. Het spel ICO en Shadow of the Colossus waren aan de beurt om opgepoetst te worden door Bluepoint Studios. Het was iets waar vele gamers om vroegen. Daar Team ICO ondertussen vrolijk doorknutselt aan The Last Guardian, kunnen de fans even terug in de tijd. Het in 2002 verschenen ICO is vandaag de dag bijna niet meer te verkrijgen in originele staat, zelfs niet na een hele middag zoeken.

ICO kan het best omschreven worden als een action-adventure game. De game vertelt het verhaal van een jongen genaamd Ico, die geboren wordt met hoorns. Het dorp krijgt al snel argwaan en besluit de jongen op te sluiten in een verlaten kasteel. Tijdens zijn verblijf in het kasteel ontmoet de jongen Yorda. Yorda is de dochter van de koningin die in het kasteel de bazin is. De koningin blijkt echter kwaadaardig te zijn en wil haar dochter gebruiken om haar eigen leven te verlengen. Ico besluit om uit het kasteel te ontsnappen en Yorda mee te nemen. Een meeslepende reis begint waarin Ico de vele hinderlagen en puzzels die het oude kasteel herbergt moet zien te omzeilen.

De game werd terug in 2002 geprezen om de manier waarop het verhaal aan de speler werd verteld. Door veel te laten zien en weinig dialogen te laten plaatsvinden, werd een nieuwe manier van vertelling gecreëerd, wat destijds niet eerder was vertoond. De nieuwe remastered versie van ICO herbergt een stabiele framerate van 30 frames per seconde. Daarnaast kan er van het geluid genoten met een ondersteuning van 7.1 Dolby Surround. Ook is de game in 3D te spelen. Het spel is een stuk kleurrijker geworden, wat ICO eigenlijk alleen maar ten goede komt.

Toch is de remake van ICO niet alleen maar rozengeur en maneschijn. Dit heeft vooral te maken met de camera die vandaag de dag gewoon niet meer als prettig wordt ervaren. De tijd heeft niet stilgestaan en tegenwoordig zijn de camera’s in games gewoon veel fijner om mee te spelen dan toen. De camera in ICO is in stand gehouden, maar had in mijn ogen aangepakt mogen worden. De camera in Shadow of the Colossus werkt iets beter mee, maar is ook nog niet van het niveau dat vandaag de dag wordt gehanteerd.

Van ICO springen we naar het jaar van 2006. Het jaar van de release van Shadow of the Colossus. In Shadow of the Colossus wordt het verhaal verteld van Wander. De jongen is zijn geliefde verloren en moet naar het Verboden Land om de ziel van zijn geliefde terug te winnen. Om dit te doen moet hij zestien colossi verslaan, welke als gigantische wezens kunnen worden gezien. Een ellenlange reis begint wanneer de poort naar het land wordt geopend.

Shadow of the Colossus werd in 2006 ook gezien als een verhaal apart, daar de game zich duidelijk onderscheidde van elk ander spel. In Shadow of the Colossus waren er enkel colossi die je kon verslaan. De game had verder geen vijanden om tegen te strijden. Omdat Wander in het spel continu alleen reist, kent het spel amper dialogen. De strijd tussen Wander en de colossi vormen het concept, wat destijds meer dan geslaagd was.



Tijdens de release in 2006 bleek dat Shadow of the Colossus het uiterste van de PlayStation 2 had gevonden. De game haperde tijdens het heetst van de strijd, wat te wijten was aan een instabiele framerate. De stabiele framerate van de collectie is voor de fans en voor de nieuwkomers dan ook een verademing. De gigantische gevechten kunnen nu tenminste zonder haperingen tot een goed einde worden gebracht.

Het gigantische landschap van Shadow of the Colossus ziet er door de remake kleurrijker uit dan ooit te voren, maar Bluepoint Studios heeft bij de ontwikkeling een gewaagde keuze gemaakt. Daar het spel in 2006 de verte afdekte door het licht of door de mist, is er nu gekozen om de verte wel in kaart te brengen. Dit heeft er voor gezorgd dat er veel pop-ups te zien zijn.

Conclusie

De ICO & Shadow of the Colossus collection is een geslaagde collectie geworden die twee geweldige games herbergt. De stabiele framerate zorgt ervoor dat Shadow of the Colossus weer een genot is om te spelen en de kleurrijke omgevingen in ICO zorgen ervoor dat het verhaal beter tot uiting komt. De camera van beide games is helaas niet met de tijd meegegaan en voor Shadow of the Colossus is grafisch een dubieuze keuze gemaakt, maar dit neemt niet weg dat Shadow of the Colossus voor de fans en voor eventuele nieuwe avonturiers een collectie is om niet te missen.