De meeste redacteuren wagen zich alleen op de dansvloer wanneer zij een acceptabele hoeveelheid alcohol gedronken hebben. Voor Just Dance 2 maakten we echter een uitzondering. Het eerste deel van de serie stelde vele critici teleur, maar de verkoopcijfers liegen er niet om. Just Dance was ondanks het matig afgeleverde product een hit en ontwikkelaar Ubisoft wilde deze lijn doortrekken. Just Dance 2 zal naar alle verwachtingen weer over de toonbank vliegen. Heeft spelletjesfabrikant Ubisoft het zich er daarom makkelijk vanaf gebracht, of is Just Dance 2 de dansgame waar wij allemaal op wachten?
In Just Dance 2 is het de bedoeling dat je de Wii Remote stevig in je rechterhand vastpakt, een nummer selecteert en de bewegingen volgt die de kleurrijke danser op het scherm uitvoert. De controller registreert vervolgens welke bewegingen je maakt en baseert hierop, of je de dans een beetje aardig na weet te bootsen. Gedurende de dans loopt je puntenaantal als het goed is op en aan het eind krijg je een nietszeggende beoordeling. Dit is in een paar zinnen waar het in Just Dance 2 om draait. Het eerste kritiekpunt is dat de Wii Remote je bewegingen nooit exact kan registreren. Iemand die actief staat te dansen, kan bij wijze van spreke evenveel punten behalen als iemand die op de bank zit en met de controller heen en weer zwaait.
Toch is dit laatste niet aan te raden, want de game beschikt over een swingende soundtrack die een dansgame eer aan doet. Nummers als “TikTok”, “Hey Ya”, “Satisfaction” en “It`s Raining Men” weten de meeste voetjes namelijk wel van de vloer te krijgen. In totaal zitten er 44 nieuwe nummers in het spel, tegenover 32 in het vorige deel. Op deze nummers is alleen of met z`n tweeën te dansen in een aantal voor de hand liggende modi. De carrièremodus ontbreekt echter wel en verder zijn er ook geen uitdagingen of unlockables te vinden. Alle nummers zijn meteen vrijgespeeld, waardoor de uitdaging ver te zoeken is.
Gelukkig blijft het leuk om met wat vrienden in huis de game op te pakken en elkaar uit te lachen om hoe slecht het wel niet gaat. De meerwaarde van Just Dance 2 ligt dan ook duidelijk in de multiplayer, welke zowel online als offline beschikbaar is. Wel moet gezegd worden dat de instapdrempel vrij hoog ligt. Er wordt geen onderscheid gemaakt tussen nummers die makkelijker zijn voor de stijve harken onder ons en de nummers voor echte dansers. Dit verschil is er namelijk ook niet. Het was leuk geweest als elk nummer een choreografie voor beginners en gevorderden zou hebben gehad. Ook dit is niet het geval. Voor Just Dance 2 betekent dit wederom een gemiste kans.
De game scoort wel op de presentatie. Just Dance zag er al flitsend uit en ook in het tweede deel wordt de choreografie op een mooie manier in beeld gebracht. De ontwierpen personages die jou laten zien wat je moet doen, zijn naar elke dans in stijl aangekleed, gevormd en ook het decor is mooi vormgegeven. Het wordt helemaal een vrolijke bedoeling, als er bij een dans in de multiplayer twee dansers op het scherm verschijnen. Jammer genoeg beschikt de AI, zoals eerder gezegd, over meer dansvermogen dan de meeste mensen zullen trekken.
Conclusie
Just Dance 2 is typisch een game die hinkt op meerdere gedachten en die een aantal pluspunten, maar ook een aantal zwaarwegende minpunten heeft. De swingende soundtrack en de goede presentatie brengen het dansgevoel goed op je over en met meerdere mensen wordt de game een stuk leuker dan alleen. Dit is mede te wijten aan de ontbrekende carrièremodus en het gebrek aan uitdaging. Verder is de instapdrempel erg hoog. De vraag is dan ook of Just Dance 2 een game voor gamers, of een game voor liefhebbers en kinderen is. Tot slot zijn wij met deze game wel benieuwd geworden naar Dance Central, die straks met de Kinect camera te spelen zal zijn. In Just Dance 2 worden je bewegingen namelijk alleen geregistreerd via de Wii Remote, hetgeen dat nep en onrealistisch aanvoelt.