Kaiju Princess

In recente maanden heb ik in mijn zoektocht naar interessante eroge meerdere zogenaamde time management-titels gespeeld. Dit begon met Living Together With Demon Fox, ging over op Princess Trainer: Gold en eindigde recentelijk met Cat’s Kiss. En met elke titel raakte ik er meer en meer op uitgekeken. Toen de vraag kwam of ik Kaiju Princess zou willen recenseren, heb ik dan ook sterk getwijfeld.

Dat mijn nieuwsgierigheid uiteindelijk de overhand nam, daar ben ik achteraf gezien uitermate blij mee. Want niet enkel spoelde het de teleurstelling van de kattenkop weg, maar het werd ook al snel de beste titel die ik in dit specifieke subgenre heb mogen beleven.

Roommate

De opzet is ditmaal niet dat je door onverwachte omstandigheden een huisgenoot krijgt. Sterker nog: je hebt haar zelf uitgenodigd. Via een website kunnen mensen die gratis onderdak zoeken zich aanmelden om ergens te mogen logeren. Officieel is dit no strings attached, maar iedereen weet stiekem dat de gast in natura dient te betalen voor de geleverde diensten.

Ons karakter, een verknochte single met geen uitzicht op vrouwelijk gezelschap, besluit zich hiervoor in te schrijven en heeft weinig hoop op het resultaat. Je kunt je dus voorstellen hoe verrast hij is wanneer een beeldschone jonge vrouw genaamd Xao niet veel later op zijn stoep staat, gewillig om de ongeschreven regels te volgen.

Red flags

Dat er iets mis is met deze logee is direct duidelijk. Ze is gekleed in niets meer dan ondergoed, een blouse en een hoofddeksel in de vorm van een dinosaurus, lijkt compleet ongeïnteresseerd in het feit dat ze haar lichaam beschikbaar stelt en neemt de voorwaarden van de website wel heel letterlijk. Wat zij onder opvang verstaat, is niet enkel een dak boven haar hoofd, voedsel en gebruik van de faciliteiten, maar dat ze letterlijk niets zelf hoeft te doen. Je moet haar voeren, baden en aan- en uitkleden, al is enkel het eerste daadwerkelijk een deel van de gameplay.

Dat jouw vreemde bezoeker meer een vreemde indringer is, ontdek je na enkele dagen op deze wijze samengewoond te hebben. De aarde wordt geteisterd door kaiju, gigantische wezens die chaos en vernietiging achterlaten waar ze ook verschijnen en niemand snapt waar ze plots vandaan komen. Tot jij opmerkt dat de acties van de kaiju op TV overeenkomen met de dingen die Xao in haar slaap mompelt. En eens geconfronteerd probeert ze het niet eens te verbergen: zij is hier om de aarde te terroriseren om aan haar verplichtingen richting de thuisplaneet te voldoen. Het sleutelwoord hier is terroriseren, niet vernietigen, want haar taak is het verzamelen van negatieve energie.

Goed plannen

Omdat jij natuurlijk beter weet hoe de aarde in elkaar steekt dan een buitenaardse bezoeker, besluit je haar medeplichtige te worden. Door haar aanvallen te sturen, kun je zorgen dat de schade goed verdeeld wordt en steden en dorpen de kans krijgen om de schade binnen redelijke termijn te herstellen zonder al te veel slachtoffers. Het is geen ideale oplossing, maar beter dan het alternatief waarbij Xao vervangen wordt door iemand die wel gedreven is om het werk te doen.

Het is op dit punt dat Kaiju Princess pas echt begint. Met een deadline moet je telkens genoeg negatieve energie verzamelen, terwijl je ondertussen ook het thuisfront moet managen. Xao moet eten, het huis moet schoongemaakt worden en geld groeit ook in deze game niet aan bomen. Daarnaast wil je ook nog wel wat profiteren van de deal die je oorspronkelijk maakte en probeer je Xao beter te leren kennen, om zo verschillende voordelen te verkrijgen en het verhaal te vorderen. Dit alles moet je doen een beperkte hoeveel energie per dag.

De game is hierin gelukkig zeer reëel en wie een beetje fatsoenlijk kan plannen, kan vaak al voor de helft van de deadline is verstreken het quotum halen. Dit maakt het echter niet minder leuk. Xao mag dan wel een gigantische luilak zijn, maar gaandeweg warmt ze langzaam op tegenover jou en de mensheid als geheel. Deze transformatie van dichtbij meemaken is aandoenlijk en de gesprekken die voortvloeien uit het behalen van mijlpalen hielden mij als speler gemotiveerd. De reguliere interacties zijn daarentegen net als de rest van de games die ik in dit genre heb gespeeld relatief repetitief, maar de mijlpalen zijn snel genoeg gehaald dat ze met grote regelmaat veranderen om dat te reflecteren.

Nitpicking

Als ik iets moet benoemen wat me niet beviel aan Kaiju Princess, dan is het hetgeen waar de meeste het waarschijnlijk voor zullen kopen: seks. Wie de game gewoon doorspeelt zal slechts drie scènes zien. Een waarin jij het voor het zeggen hebt en waar je moet proberen zoveel mogelijk orgasmes te veroorzaken met beperkte energie, al dan niet met hulpmiddelen, en een waarin Xao het voortouw neemt als je richting het eind van het spel gaat. Tenslotte is er ook een die je toont dat een mijlpaal bereikt is. Er zijn er meer, maar die zitten verstopt in een menu en zijn een soort tussenstukken in het verhaal. Dit is spijtig, want je kunt duidelijk zien waar ze hadden moeten zitten en ik begrijp niet waarom ze daar niet daadwerkelijk ook zijn toegevoegd om het verhaal verder uit te breiden en te voorzien van variatie. Dan hadden de vijf uur die ik nu nodig had om de credits te bereiken er makkelijk zes kunnen zijn. Al zijn beide meer dan voldoende gezien de prijs.

Conclusie

Van het handjevol time management eroge die ik tot nu toe gespeeld heb, is Kaiju Princess zonder twijfel de beste. De opzet is leuk gevonden, de gameplay probeert eens iets anders te doen en de character arc van Xao hield mij als speler geboeid gedurende de vijf uur die ik nodig had om de game te voltooien. Dat sommige erotische scènes op vreemde wijze gedelegeerd zijn naar een ander menu is vreemd, maar persoonlijk kan ik daar goed mee leven.