Suda Goichi, beter bekend als Suda51, is in zekere zin de fysieke manifestatie van de reden waarom Japanse games zelden echt goed van de grond komen buiten het thuisland. Alles wat de producer aanraakt verandert namelijk in een gestoord actiespektakel vol seks, met games als No More Heroes, Shadows Of The Damned en Lollipop Chainsaw als gevolg. De nieuwste Suda-game, Killer Is Dead, doet hier nog een schepje bovenop.
Het begint al met de naam van het personage dat je bestuurt: Zappa Mondo. Als de nieuwste aanwinst van Bryan’s Execution Office neem je de vreemdste huurmoorden aan, waarbij je ondertussen worstelt met je verloren geheugen.
Een van de dingen die je vergeten bent is waar je linkerarm gebleven is. Op de plaats waar je ledemaat zou moeten zitten, zit namelijk een bionisch aanhangsel dat van vorm kan veranderen. Je hebt echter weinig tijd je hier druk om te maken als je eerste opdracht op je pad komt.
Een mysterieuze artiest klopt aan bij jouw kantoor. In zijn buurt verdwijnen kinderen bij de vleet en hij beweert dat een gigantisch spinachtig wezen de schuldige is. Hij is bereid harde pegels neer te leggen als jij de monstruositeit met de grond gelijk maakt, en dus zit je al snel op de motor, onderweg naar je bestemming.
Het level dat zich aandraagt is duidelijk gebaseerd op Lewis Caroll's Alice In Wonderland. Vanuit een overworld die bestaat uit een wirwar van trappen betreedt Mondo enkele kleinere kamertjes met elk hun eigen twist. Door de vijanden in deze kamers te verslaan kan je de voorwerpen erin meenemen en presenteren aan Alice, welke beetje bij beetje het pad voor je opent.
Deze gevechten zijn een waar genot om te spelen, daar deze het beste zijn wat Killer Is Dead te bieden heeft. Mondo is verdomd handig met zijn katana, maar is tevens snel genoeg om met de juiste timing aanvallen op het nippertje te ontwijken. Door te ontwijken, blokkeren en aanvallen goed te combineren krijg je bovendien sterke en razendsnelle moves tot je beschikking die het bloedvergieten maken tot een stukje actiekunst.
Een ander noemenswaardig pluspunt is de typische Suda51-stijl waarin de game gemaakt is. De half cel-shaded, half 3D-animated karakters ogen uniek en vinden eigenlijk alleen aansluiting bij Suda’s No More Heroes. Ergens oogt het ook wel vreemd, maar laat dat ook nu ook de noemer zijn waar alle games van deze studio zich onder kunnen scharen.
Aan deze vreemde look ben je echter al gewend eens Alice het pad naar de eindbaas voor je opent. De groteske spin die de kunstenaar beschreef blijkt in werkelijkheid een jonge vrouw te zijn, welke na een bezoekje aan de duistere kant van de maan een vreemde mutatie doorging door ene David. Vanaf hier gaat het snel bergafwaarts. 
Het verhaal van Killer Is Dead springt van de hak op de tak en gaat van een filosofische benadering van onconventionele vraagstukken naar onnavolgbare dronkenmanspraat. Voor elk antwoord dat je krijgt rijzen er bovendien tien vragen op, waarvan er vijf beantwoord kunnen worden na het herbekijken van cutscenes zodat je tijd hebt gehad om de dingen te laten bezinken. Zo richting het einde van de game, welke je al na een miezerige vijf uur bereikt, doet het nog wat pogingen de losse touwtjes aan elkaar te knopen, maar de plotgaten hebben zelfs dan nog het formaat van een krater in die gatenkaas in de lucht.
Buiten het verhaal zijn er nog drie dingen die je kunt doen in Killer Is Dead. Het eerste is het herspelen van de levels om hogere scores te halen en geld te verdienen, met name op de hogere moeilijkheidsgraden stijgt je banksaldo met een tempo waar zelfs Bill Gates een tent in zijn broek van krijgt.
Daarnaast heb je zijmissies. Deze spelen zich af in dezelfde omgevingen als het verhaal, maar geven je simpele opdrachten als: roei alle vijanden in dit gebied uit. Ze zijn niet bijzonder slecht, maar eigenlijk nauwelijks meer dan een manier om je saldo nog verder op te laten lopen.
Dit saldo heb je nodig om cadeaus te kopen voor het laatste extraatje: de Gigilo-missies. Wat Gigilo-missies zijn? Een vrouwonterende minigame met pixelige siliconenverpakkingen die iets hebben wat voor AI door zou moeten gaan. Dit is nog erger bij de rampzalige Engelse voice acting, dus ik kan je enkel aanraden gelijk over te gaan op de Japanse taaloptie.
Het doel is om, wanneer ze niet kijkt, je date te begluren. Natuurlijk hebben we het hier niet over de zeeblauwe ogen waar je helemaal verliefd op zou worden, maar naar die lange benen onder dat korte rokje of de boezem die je via de V-hals kunt zien. Elke keer dat je succesvol je perverse geest op de vrije loop hebt gelaten zonder dat je betrapt wordt stijgt je moed. En eens je moed vol is kun je je date verrassen (kopen) met een cadeau. Dit cadeau vult een metertje, welke eens vol, garant staat voor een wilde nacht en een extra wapen.
Hoewel seksualiteit, net als geweld en expliciet taalgebruik, een rol te spelen heeft in het medium dat games heet, lieten de Gigilo-missies een nare smaak achter. Het moet nut hebben, functioneel zijn voor het verhaal en/of karakterontwikkeling. Maar in Killer Is Dead is het enkel PR, want iedereen weet dat seks verkoopt, behalve aan mij.
Conclusie
Killer Is Dead is als een munt, het heeft twee kanten, maar dan wel van verschillende valuta. Aan de ene kant heb je een uitstekend gevechtssysteem en graphics om van te smullen, en aan de andere kant heb je de wansmakelijke Gigilo-missies en een verhaal waar zelfs Gordon Ramsey geen soep van kan maken.