De PlayStation 4-onthulling was tot de nok gevuld met realistische next-gen games als #Driveclub, Killzone: Shadow Fall en Deep Down. Knack viel met zijn Pixar-achtige graphics compleet uit de toon en wist juist daarom mijn aandacht te trekken.
Op het eerste gezicht lijkt Knack een kinder-game te zijn, met veel felle kleuren en stereotype-karakters. Trap er echter niet in, want Knack aan je kleine geven is verre van aan te raden. Hoewel Knack in de normale moeilijkheidsgraad nooit overdreven moeilijk wordt, is het ook geen game die je fluitend doorkruist.
![]()
Knack is overigens niet enkel de naam van de game, maar ook van een uitvinding van doctor Vargas. Knack is een levende relic, de fossiele brandstof in deze wereld, en een volledig zelf denkend wezen dat een klein groepje mensen vergezelt dat een goblin-aanval op menselijke steden gaat onderzoeken.
Wat Knack beter maakt dan traditionele wapens, is het feit dat Knack eerder genoemde relics kan gebruiken om zijn lichaam aan te passen aan de situatie. Relics liggen door de levels verspreid en door ze op te pakken kan Knack langzaam maar zeker groeien van opdondertje tot een torenhoog gevaarte dat moeiteloos een flatgebouw kapot slaat. Behalve zijn kracht neemt ook zijn leven toe als Knack groeit, hoewel dit ten koste gaat van zijn snelheid en de ontwijkende aanval die onder de rechter analoge stick verstopt zit. Op papier zou dit voor een leuk tactisch randje kunnen zorgen waarin je gaat afwegen welke grootte het beste is voor welke situatie, maar dat valt behoorlijk tegen.

De relics die je op je pad vind zijn volledig scripted en kun je niet eens laten liggen, ook al probeer je het. De game houdt de regie strak vast en staat nauwelijks ruimte toe om af te wijken van het pad dat het heeft uitgestippeld, iets wat eeuwig zonde is. Wanneer de game je echter dat beetje ruimte geeft, leidt dat steevast naar een schatkist, leven of sunstones. Deze gele kristallen bevatten een speciale energie die Knack in zich kan opslaan. Eens hij genoeg verzamelt heeft kan hij een vernietigende schokgolf, wervelwind of energiebal afschieten die de meeste vijanden in één keer zal vernietigen. Het duurt echter even voor je zoveel energie verzamelt hebt, dus een wijs man houdt ze achter de hand tot de situatie uit de hand dreigt te lopen.
Opvallend genoeg gebeurt dit best vaak. Ik haalde al aan dat Knack niet de makkelijkste game is en dat is met name te wijten aan het moment waarop veel vijanden tegelijk hun intrede maken. Knack kan niet veel klappen hebben alvorens hij het loodje legt en dus is het belangrijk om het aanvalspatroon van je vijanden goed te bestuderen en toe te slaan wanneer het moment daar is. Het herhaaldelijk indrukken van de aanvalsknop zal je bij deze game dan ook niet verder brengen dan het game over-scherm.

Officieel valt Knack onder het platform adventure genre, maar het platform-gedeelte is in Knack helaas verwaarloosbaar. Je rent en spring af en toe wat, maar van goed getimed springen en obstakels ontwijken is zelden sprake. Veel sprongen worden zelfs voor je gedaan, daar de game om onbegrijpelijke redenen vaak opeens besluit een cutscene van twee seconden er tussen te gooien. Doordat het grafische verschil tussen gameplay en cutscenes verwaarloosbaar is, is het niet direct storend, maar het breekt wel de gameplay onnodig op. Bovendien blijft het gevoel hangen dat er zoveel meer met Knack gedaan had kunnen worden.
Tijdens het verhaal zal Knack drie extra vormen vergaren: Stealth Knack, Ice Knack en Wood Knack door respectievelijk kristallen, ijspegels en houtsplinters in zich op te nemen. Alle drie de vormen hebben in de game hun eigen kleine gimmick die het bestaansrecht geeft, maar bijvoorbeeld extra aanvallen hadden het wat meer inhoud gegeven.

Bovenstaande vormen zijn overigens niet de enige die Knack kan aannemen. Door speciale kristallen te verzamelen kan Knack onder andere Vampire Knack, Sunstone Knack en Diamond Knack worden. Hiervoor zul je waarschijnlijk wel wat levels opnieuw moeten doorkruisen om alles te vinden, maar dat is geen straf. Want hoewel de gameplay van Knack op den duur behoorlijk repetitief wordt, zijn de levels gevarieerd genoeg om het allemaal nog interessant te houden bij een tweede speelsessie.
Mocht je hier niet gelijk zin in hebben, dan kun je na het voltooien van het verhaal je geluk nog beproeven in enkele modi waaronder Time Attack en Arena om zo te laten zien dat jij de beste Knack-speler bent.

Conclusie
Knack weet zich positief te onderscheiden van de meeste andere launchgames door vrolijke felle kleuren, die een game maskeren die redelijk uitdagend is, zelfs voor fanatieke gamers. Bovendien biedt het met zijn vele geheimen, extra modi en gevarieerde omgevingen genoeg replaywaarde, al had de gameplay meer om het lijf mogen hebben met bijvoorbeeld meer platformsecties of echte zijpaden.





Reacties (0)
Deel je mening over dit artikel met andere GameQuarter-lezers
Plaats een reactie