In mijn recensie van Mashiroiro Symphony HD: Love is Pure White haalde ik al een karakter aan genaamd Inui Sana. Zij was in elk deel van de game aanwezig, maar voornamelijk in de route van Amaha Miu speelde zij een dermate belangrijke rol, dat ze meer character development doormaakte dan menig heldin van het originele kwartet. Fans riepen dan ook al snel om een character route voor deze redhead, welke volgde in de all-ages versie op PSP en nadien in de aparte 18+-uitbreiding voor PC. Je kunt wel raden welke wij vandaag recenseren.
Voor we aan deze recensie beginnen, is het nodig dat we een paar dingen helder hebben, zoals de relatie tussen Love is Pure White en Sana Edition. Want hoewel de tweede een uitbreiding is op de eerste, is het niet exact DLC. Je hebt Love is Pure White niet enkel niet nodig om Sana Edition te spelen, maar de common route van de twee games is zelfs identiek, hetgeen dan ook de reden is dat je hem kunt skippen om direct aan de nieuwe content te beginnen. Het grote verschil is dat je ditmaal slechts één character route hebt, welke deels overlapt met die van Miu, maar daar evenementen aan toevoegt en al vrij snel daarvan afwijkt. Love is Pure White is dan ook geen verplicht nummertje om van tevoren te spelen, al adviseer ik dat persoonlijk wel, vooral vanwege de route van Miu.

Wel hetzelfde
Omdat de kans groot is dat je deze review leest ná die van Love is Pure White, ga ik niet te veel uitweiden op de dingen die hetzelfde zijn in de game. De common route is nog steeds erg uitgebreid en zet de karakters goed op, maar wordt tevens getergd door een vertaling die de game op meerdere fronten geen eer aandoet. De vertaling is niet enkel vrij liberaal, maar staat ook bol van taal- en grammaticafouten. Voice acting is fenomenaal en het artwork is mooi en bovendien geanimeerd als de kleren verdwijnen. Dat was zo in Love is Pure White en wordt een op een doorgetrokken naar Sana Edition.
Het nieuwe aan deze versie is dus echt beperkt tot de nieuwe character route, welke iets langer is dan de eerdere vier. Tel, afhankelijk van de leessnelheid, op zes tot acht uur voor puur deze route, waarmee de game in zijn totaal uitkomt op vijftien tot achttien uur, mits je de common route ook speelt. Zoals gezegd zal dat echter bij het meeste niet het geval zijn, dus neem dit in acht.

Niet hetzelfde
In deze nieuwe character route word jij, Uryu Shingo, deel van de Kitty Club, een klein clubje dat gewonden dieren opvangt, verzorgt en weer vrijlaat. Oorspronkelijk doe je dit uit een gevoel van respect voor Amaha Miu, de oprichtster van de club en de enige van de hoofdcast die ouder dan jou is, maar gaandeweg word je ook bevriend met medelid Inui Sana, een notoire mannenhater die meer dan respect voor Miu lijkt te koesteren.
In Love is Pure White ziet ze door de maanden heen dat niet elke man voldoet aan haar uiterst negatieve beeld van het geslacht en warmt ze beetje bij beetje op voor Uryu. Voor haar gevoelens open en bloot komen te liggen, worden Shingo en Amaha echter een koppeltje, waarmee haar prille liefde een vroege dood sterft. Het was niet spectaculair, maar wel geloofwaardig en natuurlijk, waardoor ik oprecht had gehoopt dat ze hierop door waren gegaan, met slechts een afwijking richting het eind van deze route. Zo begint het ook, echter worden kleine toevoegingen aan het verhaal op den duur vergezeld door een handjevol gebeurtenissen die voelen alsof ze rechtstreeks uit een cliché romcom komen en die dit proces in een stroomversnelling zetten. Een keuze die vermoedelijk gemaakt is om de route onderscheidend genoeg te maken, maar een die ik persoonlijk minder kon waarderen.

Het vervolg
Dit bezwaar blijft overigens niet lang hangen. Eens de twee eindelijk een koppeltje vormen, herpakt het verhaal zich al rap weer. Van alle vrouwen in Mashiroiro Symphony is Sana zonder twijfel degene die het lastigste zou zijn in een relatie, daar ze er voorheen nooit voor opengestaan heeft en niet enkel een bundel van energie is, maar ook extreem extravert. Haar emoties vliegen dan ook in het begin alle kanten op, waardoor de vlammen van passie meer smeulen dan branden, hetgeen meer dan de opbouw deze character route zijn eigen smoel geeft. Het is niet de sterkste van de vijf, daarvoor blijf ik bij Airi hangen, maar is meer dan een degelijke tweede plek die je eigenlijk niet mag missen als je hebt genoten van het origineel. En voor de geanimeerde seksscenes moet je natuurlijk de patch hebben.
Conclusie:
Een cijfer hangen aan Mashiroiro Symphony HD: Sana Edition hangen is best wel lastig. In principe is het een standalone game, maar de meeste zullen het spelen na Love is Pure White. In dat geval is de daadwerkelijk nieuwe content maar ongeveer de helft van het spel, waardoor het prijskaartje van € 29,99 moeilijk te verantwoorden is. Bovendien heeft de route wat minpunten en zijn de vertaalissues ook in deze versie aanwezig, waardoor de score een stuk lager uit moet vallen.
0 reacties op "Mashiroiro Symphony HD: Sana Edition"
Gelieve eerst in te loggen of te registreren om een reactie te plaatsen a.u.b.
Log in of registreer hier