Er zijn maar weinig games die op een interactieve manier een mooi verhaal kunnen vertellen, zelfs sommige films slagen hier zelden in. Star Trek, The Lord of the Rings, Star Wars: een mooi rijtje sciencefiction-epos dat hierin wel geslaagd is door de creatieve settings en de prachtige verhaallijnen. Nu, anno 2010, mag een videospel volgens de redactie van GameQuarter zich in dit rijtje voegen. Dit meeslepend en diepgaand avontuur luidt ‘Mass Effect 2’, het directe vervolg op het in 2007 verschenen origineel.
In de game, welke nog steeds onder de categorie ‘RPG-shooter’ hoort, kruip je wederom in de huid van commandant John Shepard. Saren en de Geth vormen na deel één geen bedreiging meer, waardoor de jacht op de Reapers, de echte vijand van de trilogie, officieel kan worden geopend. Dit gaat echter niet zonder problemen, want na een explosie op de Normandy raak je je bemanning kwijt. Shepard moet hierom nieuwe mensen rekruteren voor een haast suïcidale missie. Je komt weliswaar oude bekenden tegen uit het origineel, maar dat is afhankelijk van de beslissingen die je een tijd terug gemaakt hebt.
Wanneer je het origineel namelijk uitgespeeld hebt, kun je die savegame met je personage en beslissingen importeren naar Mass Effect 2. Dit heeft als gevolg dat vrijwel iedere speler een unieke spelervaring voorgeschoteld krijgt. Ontwikkelaar BioWare liet zelfs weten dat je keuzes uit deel één zelfs doorwerken tot in het laatste deel. Meer willen wij verder niet op de verhaallijn ingaan, al willen wij wèl benadrukken dat je beslissingen nog emotioneler zijn en nog meer gevolgen hebben op het spelverloop. Dankzij verbeterde elementen in het gesprekssysteem zijn de conversaties sowieso natuurlijker geworden. Met name de gezichtsanimaties zijn van een flinke poetsbeurt voorzien. Nieuw is ook dat gesprekken soms door middel van een knop ten goede of ten kwade afgekapt kunnen worden. Zo kun je iemand bijvoorbeeld opzij duwen voor een kogel (goede actie) of iemand uit een raam gooien (slechte actie).
Een laatste detail die we van de verhaallijn meegeven is dat Mass Effect 2 één van de mooiste begin- en eindscènes aller tijden heeft. De personages, die fantastisch ingesproken zijn, hebben mede ‘schuld’ aan deze gewaagde uitspraak. Waar je in deel één maximaal zes teamleden onder je hoede had, is dit in deel twee verdubbeld naar twaalf. Een gevaarlijke keuze, nochtans een uiterst geslaagde. Alle personages komen nu immers veel beter uit de verf, mede dankzij de zogeheten loyalty-missies. Dit zijn missies waarbij je samen met het desbetreffende karakter op zoek gaat naar antwoorden in zijn of haar verleden. Je komt door deze missies – die tevens qua opzet enorm tof zijn – veel te weten over de achtergrond en persoonlijkheid van je teamgenoot. Het wordt daarom een stuk gemakkelijker om je favoriete personages uit te kiezen.
Net zoals het origineel is Mass Effect 2 echter meer dan alleen relaties opbouwen, want er zal ook veelvuldig geschoten moeten worden. Het vechtsysteem is – om een lang verhaal kort te maken – minder RPG en meer Gears of War geworden. Niet langer beschik je over een gezondheidsbalk, maar kleurt het scherm rood wanneer je op punt van sterven staat. Niet langer raken je wapens oververhit, maar maak je gebruik van munitie. Niet langer krijg je ervaringspunten voor het doodschieten van tegenstanders, maar krijg je die pas na verloop van je missie. Dit kan voor RPG-liefhebbers misschien even schrikken zijn, maar het zorgt er wel voor dat het vechtsysteem lekkerder en vlotter verloopt. Ook leuk is het gegeven dat de klassen meer uitgebalanceerd en verder uitgewerkt zijn. Voorts heeft iedere klasse speciale, kenmerkende aanvallen die variëren van telekinese tot kamikazeaanvallen.
Wat betreft het uitbouwen van je personage zijn de RPG-aspecten eveneens minder van aard geworden. De inventaris, met al je gevonden voorwerpen van dien, is niet meer en het aantal ervaringscategorieën van Shepard is gehalveerd. Gelukkig is er voor de RPG-liefhebber geen reden tot paniek, want er zijn nog genoeg manieren om jou, je team en zelfs je ruimteschip verder uit te bouwen. Voor deze nieuwe manier van upgraden zijn mineralen vereist. Anders dan in deel één kun je misschien wel honderden planeten op mineralen – en soms ook zijmissies – scannen. De terreinwagen uit het eerste deel is in Mass Effect 2 niet meer beschikbaar door de vele, negatieve kritieken die BioWare daarop kreeg. En dat was niet verwonderlijk, aangezien alle planeten op elkaar leken en de zoektocht naar missies en mineralen op den duur begon te vervelen. We willen niet zeggen dat het scannen het leukste gedeelte uit de game is, maar het is in ieder geval een verbetering.
Daar verdient BioWare dan ook alle lof voor; werkelijk alle minpunten uit het origineel zijn in dit vervolg op de schop gegaan. De repetitieve missies, de lastig te besturen auto, het omslachtige inventarissysteem, de eenzijdige planeten, de beruchte liftscènes, de grafische problemen: allemaal fouten die in Mass Effect 2 tot de verleden tijd behoren. Voornamelijk als we het hebben over het audiovisuele aspect is deze sciencefiction-game een lust voor het oog en oor. Woorden schieten te kort om uit te leggen hoe prachtig de omgevingen zijn en hoe bombastisch mooi de muziek is gecomponeerd. Het enige wat afbreuk doet aan dit alles is dat de Citadel, de prachtige plek uit deel één, slechts beperkt bezoekbaar is en dat Captain Anderson een minimale rol vervult.
br>Conclusie
Na het voltooien van Mass Effect 2 is volgens ons één ding zeker: BioWare heeft met deze RPG de indrukwekkendste verhaalvertelling ooit verschenen in handen. Met intrigerende personages, een briljant universum, een prachtig audiovisueel gedeelte, een verbeterd vechtsysteem en de mogelijkheid om je stempel op de verhaallijn te drukken heeft BioWare met deze parel goud in handen. De kleine smetjes op het avontuur, zoals het scannen van planeten en het ontbreken van een grotere Citadel, kunnen er niet voor zorgen dat Mass Effect 2 nu al kanshebber is voor de Game of the Year-award. Als jullie ons nu willen excuseren: wij hebben voor de derde keer toe zaakjes af te handelen.