Vorig jaar konden vele Xbox 360-bezitters hun DVD-drive verblijden met een disk van Mass Effect. Al die tijd heeft er bij mij in huis wel een Xbox 360 gestaan, maar de motivatie om de game in huis te halen heb ik nooit gehad. Op het eerste gezicht sprak de game mij ook niet aan: een ellenlange RPG waarin je eindeloos door kunt gaan met keuzes maken en quests verrichten. Nu heb ik me een tijdje mogen vermaken met de PC-versie van de game en daarover ben ik toch echt zeer te spreken.
Mass Effect straalt namelijk al vanaf het hoofdmenu kwaliteit uit. De menu’s zijn zodanig weergegeven dat je ontzettend veel kunt doen, zonder het overzicht te verliezen. Vanaf het moment dat je met een nieuwe carrière begint, merk je dat je jezelf voorbereidt op een groots avontuur. Je krijgt meteen verschillende opties voorgeschoteld. Je moet kiezen wat voor klasse je bent, waar je geboren bent (bijv. op Aarde of je bent een Kolonist), en vervolgens kun je het personage geheel naar smaak aanpassen, zoals de kaaklijn, oogkleur, etc. Ik nam echter genoegen met de creatie die BioWare mij heeft geschonken: de standaard Shepard.
Ik koos tevens voor de Soldierklasse, geboren op Aarde. Vanaf het begin merk je meteen dat die keuze invloed heeft. In een gesprek wordt meteen gezegd dat je ‘toch maar een Aardling bent.’ Door de keuze zullen sommige personages je vanaf het begin af aan al haten, terwijl anderen je volledig adoreren. Om niet op mezelf voor te lopen zal ik even het verhaal in een notendop vertellen. Het is 2148; de mens heeft een geweldige technologie op Mars ontdekt. Schijnbaar is deze achter gelaten door de zogenaamde Protheans. De technologie maakt het mogelijk om met de snelheid van het licht te reizen. Hierdoor is de mensheid met allerlei buitenaardse rassen in aanraking gekomen, zoals de Turians. Aan jou is het om het lot van de mensheid en het heelal te bepalen aan de hand van je keuzes.
Deze keuzes zie je meteen vanaf de eerste gesprekken. Als je aan de linker kant van de cirkel een antwoord aanklikt, dan gaat je gesprek dieper en kom je meer te weten. Klik je aan de rechterkant van de cirkel een antwoord aan, dan is het gesprek veel sneller afgelopen. Van boven naar beneden verschillen de antwoorden in mate van brutaliteit. De bovenste antwoorden zijn vaak heel koelbloedig en hard. De onderste antwoorden zijn daarentegen geruststellend en ‘lief’. Zo kan je per gesprek kiezen hoe je wil antwoorden. Als je een nogal brutale uitstraling wil, dan kan dat door herhaaldelijk brute antwoorden te geven. In je upgrade menu zie je hier punten voor, die je omhoog kan werken, waardoor je nóg meer antwoordmogelijkheden krijgt. Er zit dus al ongelofelijk veel diepgang in de gesprekken, maar dat is niet het enige.
Ook het gevechtssysteem is zo ongelofelijk uitgebreid. Verschillend per klasse, die je in het begin, kiest zul je verschillende wapens tot je beschikking krijgen. Je kan echter niet met elke klasse alle wapens vergaren, want sommige wapens zijn bijvoorbeeld alleen geschikt voor de Soldier, of voor de Biotics. Met behulp van tutorials word je duidelijk gemaakt hoe je de wapens moet gebruiken en hoe je allerlei trucjes met je teamgenoten uit kunt halen. Als je op gegeven moment in een verhitte situatie bevindt, dan ram je gewoon even op de spatiebalk en dan staat het beeld stil. Vervolgens kan je rondkijken en commando’s geven aan je teamleden. Je kan wapens voor ze selecteren, de positie bepalen en kiezen of je ze laat aanvallen, verdedigen of neutraal laat blijven.
Audiovisueel zit het met Mass Effect ook dik, maar dan ook dik in orde. Om de PC-versie even mooi te noemen als de Xbox 360-versie zou een understatement zijn. De game ziet er zelfs stukken beter uit. Okay, hier en daar zitten lelijke textures, maar in zo’n grote open wereld mag er ruimte zijn voor minimale foutjes. De lipsync is ongelofelijk geloofwaardig, ook al lijkt dat onmogelijk met zulke gedetailleerde gezichten. Op het gebied van audio slaat de game de spijker volop op de kop. De gesprekken zijn helder en zuiver, de muziek blaast uit je boxen. De muziek is zelfs zo mooi dat ik een aantal songs op mijn iPod heb overgezet om na te genieten en terug te denken aan die bruisende werelden.
Voordat je echter gaat nagenieten van die muziek zul je wel een tijdje verder zijn. De game is nog steeds niet vreselijk lang, wat ook al een klacht was bij de Xbox 360-versie. Je hebt echter wel de mogelijkheid om de downloadable content, waarin je het mag opnemen tegen de Batarians, gratis in de PC-versie te spelen. Hoe dan ook, als je het verhaal uit hebt, dan kan je met gemak weer opnieuw beginnen met een andere klasse, een andere achtergrond en andere keuzes. Verbaas jezelf over de gevolgen van je keuzes en over de wereld die op een schilderij past.
Conclusie
Mass Effect straalt één en al kwaliteit uit. RPG-fans in bezit van een PC die Mass Effect voor de Xbox 360 hebben laten schieten moeten zeker weten deze game in huis halen. Met een open verhaal van ongekende mogelijkheden is dit eigenlijk de crème de la crème in het RPG-genre. De grootsheid vind je terug in de conversaties, waarin je zelf het verloop kunt beslissen, en daarmee het verloop van het gehele spel. Het tactische vechtsysteem smaakt naar heel veel meer, vooral omdat er zoveel variaties mogelijk zijn. De personages worden zo vreselijk goed gepresenteerd dat je je kunt inleven in hun situatie. Audiovisueel is de game een parel. De grafische kant is beter dan de Xbox 360 en de audio is iPodwaardig. Kortom: elke RPG-fan moet zich minstens één maal storten in de magistrale wereld van Mass Effect.