Iedereen verlangt wel eens terug naar de goede oude tijd, waarin niet alles driedimensionaal en gemakkelijk uit te spelen was. Capcom besloot hier iets mee te doen en kwam met een ontzettend cool spelletje op de markt: Megaman 9. Deze game roept bij menig gamer weer de oude, nostalgische gevoelens op en is te downloaden voor tien Euro op de Nintendo Wii, PlayStation 3 en Xbox 360.
Het mooiste van Megaman 9 is dat het precies is zoals vroeger. Als je wel eens eerder Megaman gespeeld hebt, valt je gelijk op dat de begintune hetzelfde is en dat de menu’s ook niets zijn veranderd. Nostalgie ten top, maar gelukkig ziet niet alles er hetzelfde uit. Alle levels zijn weliswaar in dezelfde stijl gemaakt als in bijvoorbeeld Megaman 2, maar zijn compleet anders. Alles oogt erg simpel, maar dat heeft op zich wel zijn charme, als je de klassieke Megamanspellen kent.
Muzikaal gezien klinken de geluiden simpel en ouderwets, maar daarmee bedoel ik niets negatiefs. De gecomponeerde melodieën zijn namelijk geniaal en zorgen er wederom voor dat je het klassieke gevoel van Megaman terug krijgt. Een hele dikke pluim voor Capcom dus.
Eigenlijk net als het grafische aspect en het geluid van de game, staat de ouderwetse gameplay nog steeds als een huis. In het begin kun je kiezen uit acht verschillende robots. Al deze robots hebben een eigen level en zo ook hun eigen eigenschappen. Aan het einde van een level, dat boordevol met obstakels zit, zul je de betreffende robot tegenkomen om een stevig robbertje te vechten. Versla je deze robot, dan neem je zijn eigenschap over.
In Megaman 9 krijg je, net als in voorgaande delen, dus telkens nieuwe eigenschappen, die meestal in de vorm van een wapen zijn. Steeds kun je één van die eigenschappen tegelijkertijd gebruiken en switch je ze in een simpel menuutje. Afgezien van jouw eigen eigenschap, hebben alle eigenschappen maar beperkte munitie. Je zult dus zuinig met ze moeten omgaan, al kun je tijdens de levels nog wel items pakken om dit aan te vullen. Het leuke van al deze wapens is dat ze allemaal nuttig zijn. Tegen iedere vijand is er een perfect wapen, waardoor het belangrijk is om op een goede manier de volgorde van levels te kiezen.
Dit is moeilijk, heel erg moeilijk en in het begin zul je ontzettend vaak afgaan. Je weet natuurlijk niet met welk level je het beste beginnen kan. Na verloop van tijd vind je er één die haalbaar is en daarna kom je steeds een stapje verder. De wat minder fanatieke gamer moet dus opletten: Megaman 9 is echt moeilijk. Als je van dit soort spellen houdt, is er niets aan de hand, maar doe je dat niet, dan zul je je ongetwijfeld gaan ergeren. Het duurt gewoon een tijdje voordat je een level door hebt, maar dat is juist de kracht van Megaman.
Na de eerste acht levels gehaald te hebben, moet je nog een viertal levels spelen die je naar de Big Boss brengen. In deze levels krijg je geen nieuwe eigenschappen meer, maar zul je de eerder verkregen eigenschappen optimaal moeten benutten. Ook dit is niet gemakkelijk. Ben je eenmaal klaar met de grote eindbaas, dan zijn er nog diverse uitdagingen, waaraan je je kunt wagen. Tegen een kleine vergoeding zijn er nog wat extra’s te downloaden voor het spel. Zo kun je bijvoorbeeld met een schild spelen als Protoman, of is er een eindeloos level waarin je kunt kijken hoe goed je bent. Dit rekt de spelduur nog iets op.
Conclusie
Als je van klassieke gameplay en uitdaging houdt, dan kun je haast niet om Megaman 9 heen. Het spel heeft alles wat klassieke game hoort te hebben. Van de geniale deuntjes tot de simpele, maar zeer leuke graphics, alles staat als een huis in Megaman 9. Het is pure nostalgie om zo’n nieuwe game te spelen in een oud jasje. Ben je echter meer van de 3D-graphics en is je doorzettingsvermogen niet al te groot, dan zou ik het spel laten liggen. Anders ben je haast verplicht om dit spel te downloaden.