Af en toe heb je eens een game te pakken waar je het liefst uren mee doorgaat. Helaas is dat in vele gevallen niet mogelijk, omdat je naar school moet of aan het werk. Tijdens de lessen, of tijdens werktijd, verlang je continu naar het moment waarop je weer naar huis kunt, omdat je dan weer verder kunt met die ene game. Persoonlijk heb ik dat niet erg vaak, want de meeste games die ik speel, kunnen wel eventjes wachten. Nu heb ik er echter weer één waar ik helemaal ingezogen ben. Eén waarbij het uitzetten van de spelcomputer bijna onmogelijk is. Deze geweldige game heet Metroid Other M en in deze review vertel ik waarom het spel zo geweldig is.
Mensen die ook maar een klein beetje bekend zijn met Nintendo, zullen de spelreeks van Metroid kennen. De reeks kent al vele delen en in het afgelopen decennium konden we vooral aan de slag met Metroid Prime-games. Nu die trilogie voorbij is, heeft Nintendo een ander team ingehuurd voor Other M. Nintendo gaf deze ontwikkelaar, Team Ninja, de opdracht om een “cinematic action game” te maken, die natuurlijk nog wel de elementen kent uit voorgaande Metroid-games.
Cinematic action houdt in dat het verhaal van Metroid actievoller dan ooit te voren is geworden en verteld wordt middels spectaculaire cutscenes. Net als in Metroid Prime 3: Corruption is er voice acting toegepast en zien we verschillende menselijke personages. Zelfs Samus spreekt nu volop mee in het avontuur en dit heeft ervoor gezorgd dat de beleving tijdens het verhaal beter dan ooit is.
Nintendo heeft het juiste personeel aangesteld om dit te realiseren, blijkt uit het feit dat je ontzettend meeleeft tijdens het spannende verhaal. Gedetailleerd zullen we hier niet op ingaan, omdat het simpelweg het spannendst is om het zelf te beleven, maar Metroid Other M speelt zich in de tijd tussen Super Metroid en Metroid Fusion af. Tijdens deze periode is Samus terecht gekomen op het mysterieuze ruimtestation Bottleship. Hier doet ze diverse ontdekkingen en komt ze oog en oog te staan met oude bekenden. Van het begin tot het eind wordt je meegezogen in dit verhaal en zul je voor diverse verassingen komen te staan. Stukje bij beetje leer je de geschiedenis van Samus beter kennen en daar wisten eigenlijk nog niet zo gek veel van.
Daar waar je Metroid Prime vanuit het eerste persoonsperspectief speelde, speel je Other M grotendeels in het derde persoonsperspectief. Gekanteld houd je de Wii Remote in de hand en loop je met het D-Pad door de verschillende omgevingen heen. In sommige gevallen staat de camera achter je, in andere gevallen staat deze aan de zijkant, waardoor je het idee krijgt dat je de oude NES-Metroids aan het spelen bent. Er zijn echter ook gedeeltes waarin je het spel vanuit het eerste persoonsperspectief kunt bekijken. Alhoewel, dat kan eigenlijk altijd, want door de Wii Remote naar het beeld toe te wijzen, kun je de wereld vanuit Samus’ helm bekijken.
Dit is niet alleen handig om omgevingen beter te bekijken, om zo eventuele doorgangen of items te vinden, maar het is ook veelal handig en zelfs nodig tijdens gevechten. Het eerste persoonsperspectief biedt Samus namelijk de mogelijkheid om raketten af te vuren. Dat is handig om in sommige gevallen een doorgang te forceren, maar ook om vervelende vijanden uit te schakelen. In het begin zul je al vrij snel een vijand tegenkomen die je met het team van de Galactic Federation moet verslaan. Het team schiet met de Ice beam op de vijand, waardoor er een gedeelte bevriest. Jij maakt het karwei af door er een raket op te knallen. In vele gevallen werkt het overschakelen goed, maar af en toe haalt het wel de snelheid uit het spel en zorgt het voor wat onrust.
Dat komt niet omdat het overschakelen van derde naar het eerste persoonsperspectief zo lang duurt. Dat is in een fractie van een seconde of twee gedaan, maar de gameplay in Other M is gewoon razend snel, waardoor je soms even het overzicht verliest bij het overschakelen van het ene, naar het andere perspectief. Dat geldt vooral in de situaties waarin je in kleine ruimtes tegen meerdere vijanden vecht. Een ander klein minpuntje zijn de zoekplaatjes. Soms wordt het spelletje even stilgelegd en krijg je de opdracht om een bepaald detail in een veld te zoeken. Waarom dit volstrekt onnodige element is meegenomen, is me onduidelijk, maar het haalt absoluut de snelheid eruit. Ach, misschien hebben ze het er wel ingestopt, omdat het anders allemaal te vlot gaat.
Samus loopt in deze game namelijk niet zo rustig als in Prime. Ze rent continu enorm snel, maakt vlotte sprongen en kan zich weer laten transformeren tot Morphball. Het richten in het derde persoonsperspectief gebeurt automatisch, waardoor je lekker door kunt blijven rennen en springen tijdens het schieten. Dit komt de actie alleen maar ten goede en doet absoluut geen afbreuk aan de moeilijkheidsgraad.
Metroid Other M is namelijk niet geschikt voor de casual gamer. Vijanden vereisen vrijwel allemaal een bepaalde tactiek om ze te verslaan en bovendien laten ze geen energie achter als je ze doodschiet (dit was in de Prime-reeks wel het geval). De enige manier om energie te verkrijgen, is door naar een save station te gaan, of om de concentration te gebruiken. In concentration mode kun je namelijk slechts één energie tank herladen. Hier heb je echter wel een seconde of vijf voor nodig, dus dit kan je niet doen wanneer er vele vijanden in beeld zijn.
Wat de actie en de cinematics ook ten goede komt, is het feit dat je middels een spectaculaire duik aanvallen van tegenstanders kan ontwijken. Hiervoor is een goede timing een vereiste. Vlak voordat je geraakt wordt, druk je op de richtingstoets op de D-pad. Vervolgens vertraagd het beeld iets en zie je Samus een ontwijkende duik maken. Daarnaast heeft Samus een scala aan vechtmoves geleerd, waarmee ze vijanden van korte afstand ook schade toe kan brengen. Ook hierbij wordt het beeld iets vertraagd. Het is zelfs mogelijk om een soort van finishing blast uit te voeren. Hiervoor moet je met een opgeladen schot in de buurt van, of op een, vijand springen.
Dat de game pittig is zie je ook terug tijdens de eindbaasgevechten. Hierin kom je wezens van verschillende formaten tegen, die elk een andere tactiek vereisen om ze te verslaan. Hierbij moet je vaak het gehele arsenaal aan wapens en gadgets gebruiken, dat je op dat moment in bezit hebt. Die wapens en gadgets zijn ook nodig om simpelweg verder te komen in de wereld. Denk bijvoorbeeld aan de bekende Grapple beam en de Power bomb. Die laatste gebruikt Samus wanneer ze opgerold is tot Morphball. Voor de Morphball zijn er ook weer diverse upgrades in het spel te vinden.
Metroid Other M zit net als alle andere Metroid-games vol items. Zo kun je wederom missile expansions, energy tanks en vele andere dingen verzamelen. Deze zitten meestal goed verstopt en in vele gevallen zul je nog een keer terug moeten om het op te halen. Om ze te bereiken heb je vaak bepaalde upgrades of wapens nodig. Je zult de meeste gebieden dus wel meerdere keren bezoeken, al kan ik er wel bij zeggen dat het een stuk minder is dan in de Prime-reeks.
Maar al zou het evenveel zijn, dan zou dat nog geen enkel probleem zijn. Niet alleen is er voldoende actie en snelheid, ook hebben we te maken met een fantastische sfeer. Donkere gangetjes van het ruimte station wisselen zich af met kleurrijke, natuurlijke omgevingen en continu zitten er vijanden over het gebied verspreid. Of je nu in een lava-achtige wereld bent, of in een kille ijswereld. De sfeer is continu op en top en grafisch gezien kan Other M zich bij de betere Wii-titels scharen. Opvallend hierbij is dat Team Ninja voor een feller kleurenpallet heeft gekozen dan hun voorgangers bij Retro Studios.
De spannende en beklemmende sfeer wordt nog eens versterkt door het geluid in het spel. De deuntjes in Other M halen met gemak het niveau van de Prime-games. Ze zijn spannend en zorgen vaak voor een opgejaagd gevoel. De voice acting doet ook een flinke duit in het zakje, want deze is behoorlijk realistisch voor Wii-begrippen en versterkt het verhaal aanzienlijk. De geluiden die vijanden maken zijn vaak ook angstaanjagend. Het meest aparte gevoel kreeg ik echter op de momenten waarop er helemaal niets te horen was. Je komt namelijk soms in ontzettend lege en verlaten omgevingen terecht en op die momenten heb je continu het idee dat er iets aan gaat komen. Een beklemmendere sfeer zullen we in Nintendo-games niet vaak tegenkomen.
Conclusie
Het overschakelen van het derde- naar het eerste persoonsperspectief zorgt soms voor onrustige momenten en de zoekplaatjes waren absoluut niet nodig, maar verder is er werkelijk niets om over te klagen. Metroid Other M speelt ongelofelijk vlot weg en is erg pittig, het verhaal is van hoog niveau, er zijn vele upgrades voor Samus’ uitrusting en de sfeer is adembenemend. Metroid Other M is die actietitel waar iedere Wii-bezitter al lang naar uit heeft gekeken. Het is een game die je in je Wii steekt en er niet meer uithaalt voordat je klaar bent.