Metroid Prime: Remastered

De originele Metroid Prime verscheen ruim twintig jaar geleden op de GameCube. Het blokje van Nintendo moest het op veel fronten afleggen tegen de competitie, maar kwaliteit van diens games was er niet een van. Super Mario: Sunshine, Pikmin, Super Smash Bros. Melee, Eternal Darkness en The Legend of Zelda: Wind Waker zijn slechts een handjevol voorbeelden van games die nog altijd geliefd zijn. Maar zelfs in deze lijst viel de Metroid Prime-trilogie positief op. De hype rondom het vierde deel wordt enkel al door deze nostalgie in leven gehouden.

Remaster of -make?

Er zijn echter in de tussentijd drie nieuwe consoles van Nintendo verschenen en een hoop gamers bij gekomen die geen idee hebben waarom al die oude van dagen uit hun dak gaan bij het horen van de naam Metroid. Alleen hierom al is het porten van Metroid Prime een goed idee. Gewoon de code importeren naar een engine die de Switch snapt en dan zie je het geld wel binnenstromen. Daar nam The Big N geen genoegen mee.

De meest in het oog springende veranderingen zijn natuurlijk degene die letterlijk in het oog springen. Voor deze remaster zijn textures en 3D models vervangen zodat de game een heel stuk moderner oogt dan het daadwerkelijk is. De resolutie is opgeschaald, zodat je rond kunt rennen in 900p docked of 612p in handheld mode. Niet dat je dit overigens zou zeggen. Door slim gebruik van anti-aliasing-techniek 2xMSAA in combinatie met een gloednieuwe lightning engine ontstaat de illusie van een resolutie die makkelijk 1080p overstijgt. En dit alles wordt gerealiseerd zonder te toornen aan de 60FPS die Metroid Prime zo’n genot maakte om te spelen. Nintendo heeft allicht in de naam gezet dat Metroid Prime Remastered is, maar er is zoveel veranderd dat de term remake niet zou misstaan.

Old but gold

Natuurlijk is er ook een hoop hetzelfde gebleven. Het is immers geen reimagining. Metroid Prime speelt zich af tussen Metroid en Metroid II en vertelt over premiejager Samus Aran, die na een gevecht met haar aartsvijand neerdaalt op planeet Tallon IV. Hier moet ze gevaarlijke landschappen verkennen, welke op veel plekken zijn afgebakend door verschillende obstakels. Obstakels welke je enkel kunt trotseren nadat je op andere plekken power-ups hebt gehaald. Het is de klassieke Metroidvania-formule, hetgeen gezien de naam van het genre niet mag verrassen.

Dit alles zal je als speler om en nabij vijftien uur bezighouden, al kan dit ook substantieel langer worden. Want hoewel de game gemoderniseerd is op het visuele front en een hoop nieuwe besturingsopties heeft gekregen, waaronder motion controls en een dual stick setup, hoef je geen andere quality of life features te verwachten. Een auto-save of retry-mogelijkheid ontbreken bijvoorbeeld, waardoor een game over kan resulteren in het opnieuw moeten spelen van een noemenswaardig deel van de game. MPR is niet gemaakt door FromSoft, dus je hoeft dit vermoedelijk niet al te vaak te doen, maar het zou niet ondenkbaar zijn dat met name de jongere gamers die gewend zijn aan moderne gemakken hierdoor de game vroegtijdig aan de kant smijten. Spijtig, want ook in 2023 is het een fantastische titel die je simpelweg (opnieuw) gespeeld moet hebben.

Conclusie:

Metroid Prime was een geweldig spel op de GameCube en men is er in geslaagd alles wat de game goed maakte uit te laten blinken op de Switch. Wie deze game nooit gespeeld heeft moet die simpelweg in huis halen. Als je de game wel reeds hebt gespeeld dan weet je waarschijnlijk wel dat je vermoedelijk toch nog eens in het pak van Samus wilt kruipen.