MX VS ATV: Alive

De game-industrie is constant in verandering. Games van ongeveer zestig euro worden geleidelijk aan de kant gedrukt door games voor een euro op smartphones en download services als Steam en Xbox Live. Sommige games zijn zelfs gratis en halen de kosten uit in-game advertenties. THQ probeert het nu met de gulden middenweg genaamd ‘Het Micro-Transitiemodel’.

Simpel gezegd houdt dit in dat er uit de complete game een hele zooi weggeknipt is wat als DLC te kopen is. In ruil hiervoor is de game wel goedkoper in de winkel dan een volledige game. In theorie werkt dit model volgens het Like It, Buy It-principe, niets mis zover. Maar zodra je de game opstart voel je de bui al hangen.

Als de game nieuw wordt aangeschaft zit er een code in. Met deze code wordt je lid van de Pro Club wat je onder andere korting op de DLC en toegang tot de multiplayer verschaft. Koop je het tweedehands dan zul je deze code voor tien euro zelf aan moeten schaffen. Ben je bereid meer neer te tellen? Mooi want alle DLC is prijzig. Wil je een helm? Een euro. Een jacket? Twee euro.

Maar goed het draait natuurlijk om de gameplay. In het begin heb je twee levels beschikbaar (vier als je Pro Club hebt). De volgende levels speel je vrij door Riders XP te verzamelen en zo in level te stijgen. Lees als: Je moet dezelfde paar levels telkens herspelen om kleine hoeveelheden XP te vergaren en zo eindelijk level tien te bereiken. Grinden voor XP is niets nieuws in games, maar slechts zelden was het zo slecht uitgewerkt. Ten eerste zijn de levels repetief en saai. De levels die ik onder handen heb genomen bestonden uit: kleine heuvels, grote heuvel, bocht en herhaal. Verder wordt de pret gedrukt door de onmenselijke besturing. Het grootste probleem van de Xbox 360 controller is dat je niet makkelijk bij alle vier de schouderknoppen tegelijk komt terwijl je de joystiq’s gebruikt, en laat dat nu net nodig zijn. Na een uurtje spelen heb je genoeg kramp in je vingers om gamen het volgende uur gedag te zeggen. Wat heb je ermee bereikt? Werkelijk niets want in die tijd heb je hoogstens drie races gedaan. Ja, de races duren soms wel twintig minuten. Balen als je op het laatste moment crasht en dan de koppositie verliest. Denk jij bij jezelf ‘Ik ga gewoon niet crashen’, dan nodig ik je uit een race lang niet te crashen. Want de besturing is heel erg lastig om onder de knie te krijgen, en zelfs al kun je het, dan merk je dat het omslachtig en onprettig is.

Met het linkerpookje bestuur je je motor, met de rechter je bestuurder. Beweeg een van de twee iets te veel en je hebt een fractie van een seconde om je te corrigeren voor je stof hapt. Hier is wel een pluspunt, want de crashes zijn bruut om naar te kijken. Het is echter wel belachelijk te noemen dat dit samen met de audio het tofste van de game is. Hiermee doel ik overigens niet op de soundtrack maar de geluiden van je motor. De soundtrack is eigenlijk als de rest van de game, veel geschreeuw, maar weinig inhoud en al snel saai. Daarom ben ik bij level tien afgehaakt toen ik zag dat ik weer moest grinden voor inhoud.

Conclusie

MX VS ATV: Alive is te weinig voor te veel. De lagere prijs kan mede door de hoge DLC kosten en het geringe aanbod ervan niet het gevoel verdringen dat de game niet compleet is. Het grinden voor XP is een saaie aangelegenheid evenals de races op zich