Mystery Case Files: De Zaak Malgrave

Mijn voorliefde voor verzamelen en gamen komt niet uit het niets. Mijn vader was in zijn jonge jaren verknocht aan de NES en SNES. Uren speelde hij Super Mario, Bubsy en andere platform games. Nu is die tijd voorbij, het enige wat hij nog speelt zijn point-and-click adventures. Met name zoekspelletjes blijken voor hem een tijdrovende bezigheid. Ik, als non-pc gamer, heb nooit een dergelijke game gespeeld. Tot Mystery Case Files: De Zaak Malgrave op mijn deurmat belandde tenminste. Tijd om te kijken waar mijn vader zich zo mee vermaakt.

Het Mystery Case Files bureau is een detective bureau. Jij bent een van zijn werknemers. Wanneer je van ene Malgrave een pakketje krijgt met enkele vreemde voorwerpen en het verzoek naar zijn eiland te komen, begint ons avontuur. Na een tutorial over hoe de Wiimote werkt, belanden we op Malgrave eiland. De missie is duidelijk. Verzamel mysterieus stof voor Malgrave en zoek voor jezelf uit wat er allemaal gebeurd is op het vreemde eiland.

Het principe is simpel. Je verplaatst je van locatie naar locatie door op pijltjes te drukken. Als je twinkelingen bij een locatie ziet kun je daarop klikken om een zoek scenario te starten. Je ziet dan vrijwel stilstaande plaatjes met een enorme puinzooi. In die varkensstal moet jij op zoek naar een twintigtal voorwerpen die onderin het scherm worden weergegeven. Wanneer je ze alle thttp://www.gamequarter.be/node/add/reviewwintig gevonden hebt, heb je stof verzameld. Vaak wordt eveneens een van de voorwerpen die je moest vinden toegevoegd aan je inventaris. De voorwerpen zijn nodig om verder op het eiland te geraken. Een sterke duidelijke basis voor een adventure dus. Helaas gaat het nooit verder dan deze basis.

Je zult, afhankelijk van hoe goed je speelt, in acht tot twaalf uur de game uitgespeeld hebben. In die tijd hop je alleen van locatie naar locatie om zoekspelletjeste spelen en af en toe een nieuw pad te openen. Zelfs de meest simpele ziel zal met gemak de game uit kunnen spelen. Tijdens de zoekspelletjes heb je een onbeperkt aantal hints tot je beschikking. In de open wereld kun je elke puzzel oplossen door de aantekeningen in je zakboekje te bekijken. Je kunt jezelf het moeilijk maken door zowel hints als het zakboekje niet te gebruiken. En dat is tevens de manier om het nog leuk te maken om te spelen. Echte hersenkrakers zul je niet vinden in MCF, hoogstens enkele puzzels die wel leuk gevonden zijn. En daar ligt ook het probleem.

De game is wel aardig om te spelen en kent een interessante opening. Maar daar blijft het bij, de game weet niet te prikkelen om verder te gaan. Het stimuleert de speler op geen enkele manier. De gameplay blijft in herhaling vallen en de ‘plottwisten’ in het verhaal zie je van mijlenver aankomen. Voor wie geen genoeg kan krijgen van MCF is er na de story line nog een infinite search mode.

Conclusie

Als je specifiek een point-and-click adventure zoekt voor de Wii zul je geen miskoop doen met Mystery Case Files: De Zaak Malgrave. Maar bedenk wel goed: voor dat geld kun je op je PC vier van deze games kopen. Betere games, games die wel interessant blijven na het eerste half uur. Ik overhandig deze game aan mijn ouwe heer, die kan zich met infinite search mode nog wat dagen vermaken. Mystery Case Files kan mensen zoals hem nog wel vermaken, maar zal niemand over de schreef trekken.