Er is geen enkele grote partij in de game-industrie die zo lang zo succesvol is als Nintendo. Al meer dan veertig jaar brengen zij met regelmaat een console uit en iedere keer komen daar games op uit die de geschiedenis in zullen gaan als de grootste ooit gemaakt. Dat Nintendo dit heel goed weet, laten zij zien in Nintendo World Championships: NES Edition.
Speedrunning is steeds populairder geworden. Op Twitch zijn diverse kanalen speciaal gewijd aan het verbreken van een snelheidsrecord in bijvoorbeeld het uitspelen van een game. Dit genre is vrij bijzonder. Degene die meedoen aan dergelijke competities, kennen de game zo goed dat het bijna lijkt of zij hem hebben gemaakt. Ze benutten iedere bug en iedere inconsistentie om die naar hun hand te zetten en de game zo snel mogelijk uit te spelen.
Voor normale games als jij en ik is dit niet te volgen. Dit betekent echter niet dat het leuk is om zo snel mogelijk games of onderdelen van games zo snel mogelijk uit te spelen. Dit is waar Nintendo World Championships: NES Edition aanklopt.
Grote klassiekers van ruim veertig jaar oud
In deze competitieve game draait alles om snelheid. Je kunt kiezen uit dertien NES-games en iedere keer moet je een opdracht zo snel mogelijk volbrengen. Voor Super Mario Bros is bijvoorbeeld een opdracht om zo snel mogelijk in het eerste level de paddenstoel te pakken die je groot maakt. Dit duurt enkele seconden, maar om het dan zo snel mogelijk te doen maakt het er niet gemakkelijker op.

Voor iedere keer dat je een opdracht volbrengt, krijg je punten, waarmee je nieuwe blokken kunt kopen. Hoe meer blokken je hebt gekocht, hoe moeilijker ze worden. Bij Super Mario Bros, moet je bijvoorbeeld op den duur een aantal complete levels uitspelen; iets waar je flink veel voor moet oefenen om dit voor elkaar te krijgen.
Het aanbod van games is echter wel wat vreemd. Super Mario Bros, 2, 3 en The Lost Levels horen allemaal in dit lijstje en ook over Donkey Kong en The Legend of Zelda valt wat te zeggen.
Metroid mag dan weliswaar een van de beste platformers ooit zijn, maar voor speedrunning is hij misschien wat minder geschikt. Dit heeft vooral te maken met de voor deze tijd stroeve besturing. De gameplay is ontzettend langzaam. Dit maakt de game zeker niet slecht, maar die kun je misschien beter volledig spelen.
Wat Kid Icarus, Ice Climber en Balloon Fight te zoeken hebben in dit lijstje, is mij echter een raadsel. Van de eerste twee is de besturing zo Spartaans dat het op den duur erg vervelend wordt. De besturing van Balloon Fight is op zichzelf al een hele opgave zonder dat dit zo snel mogelijk moet. Om snel te zijn in deze games voelde enorm aan als een verplichting die vooral vervelend is.
Records verbreken
Het doel van de game is, zoals eerder aangegeven, records te verbreken tijdens het spelen van onderdelen van deze inmiddels zeer oude klassiekers. Dit is door Nintendo best goed gedaan.
Je start een potje en begint jouw run. Op het moment dat je een verkeerde kant opgaat of bijvoorbeeld doodgaat, dan spoelt hij een klein stukje terug. Dit kost je tijd, omdat de teller blijft lopen. In veel levels is het dan ook in eerste instantie de uitdaging om zonder onderbrekingen de blokken uit te spelen. Daarna kun je gaan voor het verbeteren van jouw tijd.
Als extra motivatie geeft Nintendo scores voor de tijden. Als je behoorlijk faalt, krijg je een C en als je een perfecte run doet die zo voorbij is, dan krijg je een S als score. Wanneer je alle blokken met een A-score afrondt, win je een achievement en een prijs die best gaaf is. Het is zeker te adviseren om dit eens te doen, want de beloning behoort tot de beste onderdelen in deze game.

Het is leuk om records te breken, maar het voelt toch altijd weer een beetje aan als een spel maar voor een klein deel spelen. Ik kreeg bijvoorbeeld heel veel zin om Metroid te spelen, want dit is zeker een goede game en zeker de moeite waard om een keer te spelen. Maar in de context van stukjes speedrunnen maak je van de game echt iets waar het simpelweg niet hoort.
Online records verbreken
Als PC gamer verbaas ik mij altijd weer over een ding met consoles. Je moet betalen om de online features van een game te gebruiken. Dat klinkt in mijn PC-oren gewoon absurd. Toch moet ik zeggen dat, wanneer je speciaal voor deze game een Nintendo Online abonnement afneemt, dit best wel de moeite waard kan zijn.
Er zijn twee modi die je kunt spelen. De eerste is de World Championships. Iedere week krijg je vijf uitdagingen en aan het einde van de week krijg je te zien wie er gewonnen heeft en hoeveelstejij staat. Een leuke feature is dat je eerst moet opgeven wat jouw leeftijd is, zodat je ingedeeld wordt bij mensen van je eigen leeftijd. Persoonlijk vind ik dit volstrekt onnodig, maar er zullen mensen zijn waarvan hun trots enorm wordt gekrenkt als blijkt dat de jonge generaties veel handiger en sneller zijn met deze oude games.
De tweede modus is een soort laddercompetitie. Je speelt tegen zeven tegenstanders en je moet allemaal hetzelfde level spelen. De vier snelste gaan door naar een tweede ronde, waar twee uiteindelijk in een finale terechtkomen. Deze modus doet mij qua creativiteit enorm denken aan Tetris 99, mijn favoriete game op de Nintendo Switch.
Of je nu online je records gaat verbreken of je speelt alle blokken zo snel mogelijk uit, ik denk dat bij veel mensen toch het gevoel blijft dat dit een klein beetje gemakkelijk aanvoelt. Nintendo presteert het weer om gebruik te maken van de nostalgische gevoelens van mensen waarvan ooit het hartje sneller ging kloppen bij het zien van de grijze vriend die in de jaren 90 onder veel televisies stond.
Nog een probleem met deze game zit hem in de Joy-Con-controllers. De NES-controller hadden twee knoppen, waar tegenwoordig dit vier knoppen zijn. Om de één of andere reden speelt dit totaal niet lekker. Ik heb overwogen om de NES-controllers te kopen die Nintendo aanbiedt via het Online abonnement, omdat ik denk dat het plezier in de game enorm verhoogt.
Wat de game bij mij echt heeft gedaan, is de zin aanwakkeren om weer eens de oude Mario games te gaan spelen en Metroid te proberen. Ik vind records breken hartstikke leuk, maar mis dan toch de magie van het spelen van een volledige game.
Conclusie:
Voor iedereen die de oude NES-games een warm hart toedraagt, kan dit leuk zijn. Toch kan ik niet anders dan adviseren er goed over te denken. Nintendo World Championships: NES Edition doet niets nieuws met deze games en hoewel de features leuk zijn en de game goed in elkaar zit, vind ik het moeilijk om te adviseren om deze game te gaan spelen.
0 reacties op "Nintendo World Championships: NES Edition"
Gelieve eerst in te loggen of te registreren om een reactie te plaatsen a.u.b.
Log in of registreer hier