Operencia: The Stolen Sun

First-person dungeon crawlers en de woorden retro en ouderwets gaan vaak hand in hand. Het bewegen over een grid met beperkte vrijheid, simplistische combat en niet al te lastige puzzels wordt gezien als iets uit het verleden. Maar is dat wel terecht? Immers verschijnen er nog altijd genoeg van dit soort games om ze ook nu relevant te houden. Games als Operencia: The Stolen Sun.

In Operencia wordt jouw eigengemaakte man of vrouw nacht na nacht bezocht door een mysterieus hert dat hem in zijn dromen vertelt naar een locatie af te reizen. Maar als een simpele boerenzoon of -dochter denk je er maar weinig van. Jouw vader voelt echter aan zijn water dat je voor grootheid bestemd bent en stuurt je daarom op pad, waarna je aanbelandt bij het kasteel dat je in sluimering al eerder aanschouwde. Niet zomaar een kasteel natuurlijk, maar een bouwwerk dat onder water ligt dat zich splijt wanneer je arriveert. Allicht zijn dromen in dit geval dus geen bedrog.

Welkom

Dit akkefietje is het startsein van een avontuur dat je laat reizen door heel Operencia om de fysieke manifestatie van de zon te vinden. Zonder deze God is het land namelijk verdoemd tot een eeuwige nacht, waarin geesten, vloeken en demonen regeren. Je kon dus al zien aankomen dat je tocht niet zonder gevaren zal zijn.

Als het op combat aankomt, wordt The Stolen Sun het best omschreven als traditioneel. Combat is turn-based en biedt maar weinig verrassingen hierin. Enkel party skills, welke worden opgeladen door het gebruik van reguliere skills, vind je niet in elke game in dit genre, maar dat is slechts een minieme toevoeging op een systeem dat al jaren in steen gebeiteld staat. Daar is niets mis mee, immers is er een reden dat het al zolang meegaat, maar zij die vernieuwing zoeken moeten zich ervan bewust zijn dat je dat hier niet gaat vinden. 

Operencia

Wat combat toch boven het gemiddelde uit laat stijgen, zijn de vijanden die je tegenkomt. In het begin krijg je de traditionele gigantische spinnen en skeletten die je in nagenoeg elke Westerse RPG kunt vinden, maar gaandeweg maakt dit plaats voor unieke wezens die hun oorsprong vinden in het universum dat Zen Studios gecreëerd heeft. En dat brengt ons bij allicht het interessante deel van deze game: de wereld.

Operencia is een wereld die, hoewel het zeker leentjebuur speelt bij de grote namen in fantasy, niet vergelijkbaar is met andere genregenoten. De wereld is geworteld in Hongaarse folklore en bevat een hele hoop achtergrondinformatie die je optioneel kunt verkennen met het journaal van mede-avonturier Jóska. Dit zorgt ervoor dat jouw avontuur meer is dan een verhaal dat je speelt en geeft context aan je ruim twintig uur durende queeste. Natuurlijk is dat videogames eigen, maar slechts weinig games slagen erin om een game die zo ver verwijderd is van onze realiteit geloofwaardig te maken zonder gebruik te maken van de nieuwste technologie en het aanslaan van emotionele snaren. En dat is grotendeels te danken aan de karakters.

Jij en jouw avonturiers hebben allen jullie eigen stem, motivatie en persoonlijkheid en babbelen daarom vrolijk wat af tijdens jullie gevaarlijke uitjes, waarbij de nodige grapjes en vriendelijk bedoelde beledigingen niet geschuwd worden. Hierdoor zijn nieuwe stukken expositie niet enkel een genot in de context van jouw avontuur, maar ook vanwege hoe de karakters met elkaar dollen. En als dat iets is wat de speler bijblijft, weet je dat je goed werk hebt geleverd.

Grijze massa

Helaas kan ik niet over alles zo positief zijn. De puzzels van Operencia laten namelijk vaak op verschillende vlakken aan zich te wensen over. Sommige zijn absurd simpel of worden net niet voor je opgelost door een opmerking van een NPC, terwijl andere ontzettend frustrerend zijn doordat je bijvoorbeeld snel moet handelen in een game die duidelijk gemaakt is om gespeeld te worden met een muis en toetsenbord. Over het algemeen zijn de puzzels echter óf ongeïnspireerd, simpel en repetitief óf ontzettend vergezocht. Wat bij de op snelheid gebaseerde puzzels bovendien niet helpt, is dat de game de neiging heeft om af en toe flink te haperen. Met name wanneer er een hoop particle effects op het scherm zijn, kan de framerate drastisch inkakken tot op het punt dat je in de enkele cijfers komt. Dit is niet destrasteus bij dit soort spel, maar haalt wel het tempo er flink uit.

Conclusie

Operencia: The Stolen Sun is een degelijke, maar tevens ook erg veilige toevoeging aan het first-person dungeon crawler-RPG-genre. Op het gebied van combat en puzzels krijg je exact wat je mag verwachten van een spel als dit en helaas ook niet meer dan dat. Het is echter de wereld die het spel boven de middenmoot uit laat stijgen. De Hongaarse folklore is er een die niet vaak verkend wordt en op een intrigerende manier tot leven wordt gebracht in dit spel, hetgeen verder wordt versterkt door de karakters en de amicale manier waarop ze met elkaar omgaan.