Wij als mensen blijven als het goed is ons hele leven groeien. Niet in de lengte (gelukkig), maar als persoon. We verbreden onze horizon, krijgen een groter referentiekader en groeien daarmee op minder meetbare vlakken. Toch is er een makkelijke manier om te zien hoeveel vooruitgang je hebt geboekt: vergelijk je werk van toen met je werk van nu.
De reden dat ik dit aanhaal, is dat de originele Pokémon: Diamond & Pearl een van de eerste games waren die ik recenseerden, nog voor ik bij GameQuarter kwam te werken. Ik had nog relatief weinig games gespeeld en adoreerde de franchise van Game Freak, hetgeen resulteerde in een gortige 9.5 uit 10. Was het mijn jeugdig enthousiasme dat de overhand nam en ben ik daar na jaren overheen gegroeid of had ik toen al een goed oog voor kwaliteit? We gaan het zien met Brilliant Diamond en Shining Pearl.
Remake, remaster of reboot
In het huidige gaming-landschap kan het op momenten moeilijk zijn om te zien wat een game nu is. Series worden vaker opnieuw gestart, opnieuw geïnterpreteerd of opgepoetst dan films in handen van George Lucas, waardoor je soms door de bomen het bos niet ziet. Brilliant Diamond en Shining Pearl zijn echter grotendeels remakes volgens het boekje, zowel op goede als op slechte front.
Het eerste goede front moge duidelijk zijn als je ook maar één trailer hebt gezien. De game heeft een visuele upgrade gekregen waardoor het wat meer in lijn ligt met Let’s Go of Sword & Shield. Daarnaast is er support voor Pokémon Bank en zijn Quality of Life-verbeteringen toegevoegd die we kennen uit latere spellen. Hierbij kun je denken aan Pokémon die door een emotionele band beter presteren, HM’s gebruiken zonder ze te leren, indicatoren over of een aanval effectief is of niet en de toevoeging van nieuwe aanvallen en het Fairy type. Het slechte front is dat de game naast deze kleine tweaks en visuele make-over vrijwel exact hetzelfde spel is als wat ooit op de DS verscheen, inclusief al zijn vele gebreken. Maar laten we eerst kijken wat het spel is, voordat we klagen over wat het had kunnen zijn.
Welkom in Sinnoh
Wat het is, is een moderne versie van een Pokémon-avontuur dat ons naar Sinnoh bracht. Hier begin je als een jonge knul of meid aan een reis om de Pokédex te vullen nadat je door een samenloop van omstandigheden de trotse eigenaar wordt van een Turtwig, Chimchar of Piplup. Er is weer een kwaad team dat verslagen moet worden in de vorm van Team Galactic, een net iets te aanwezige rivaal die je zo nu en dan tegenkomt en acht gyms die verslagen moeten worden. In de oorspronkelijke vierde generatie was het al een vrij saaie formule geworden, maar daar generaties zeven en acht het over een andere boeg hebben gegooid, voelt het nu niet zo eentonig aan als dat je misschien zou denken.
Gevechten spelen zich in turn-based aanvaringen af, waarbij je Pokémon levelen en zo nieuwe aanvallen leren en soms evolueren. Het is Pokémon zoals we het al 25 jaar kennen en daar is helemaal niets mis mee. Toch zijn negatieve geluiden vanuit de community al jaren luider en luider aan het worden en in mijn optiek zijn de Brilliant Diamond en Shining Pearl een voorbeeld van bijna alle kritiekpunten.
Gemakzucht
Want jongens, wat hebben ze zich er met deze remake makkelijk vanaf gemaakt. Ja, de graphics hebben een make-over gekregen, maar verbleken bij Sword & Shield of Let’s Go Pikachu & Eevee. En dat waren al verre van de mooiste games. Pokémon rennen niet meer rond in de overworld, met uitzondering van een klein nieuw gebied in de underground, en karakters zien er nu uit als chibi-versies van zichzelf. Enkel in gevechten krijgen we een glimp van wat we eigenlijk hadden moeten krijgen, gezien dit geen remakes zijn die je voor een zacht prijsje op de kop mag tikken.
Als we graphics even door de vingers zien, lijkt er in eerste instantie weinig mis met deze titels. Zoals gezegd zijn ze nieuwe versies van reeds verschenen games, waar nauwelijks iets aan gewijzigd is. Maar dat is juist het probleem. Pokémon heeft in vijftien jaar niet stilgestaan en je mag verwachten dat remakes tenminste voldoen aan de hedendaagse standaard. De verbeteringen die ik reeds benoemd had zijn leuk, maar slechts het topje van de ijsberg. TM’s breken bijvoorbeeld nog steeds na gebruik, trainers gebruiken soms drie keer dezelfde Pokémon door het ontzettend beknopte rooster van Sinnoh en het verhaal is enorm cliché. Je wil de laatste twee natuurlijk niet compleet omgooien in een remake, maar de pacing en tegenstanders een beetje verbeteren had zeker geen kwaad gekund. Bij de Gym Leaders en Elite Four wordt het immers gedaan, wat voor een prettige uitdaging zorgt. Een verder gebrek is het gemis van de extra content uit Platinum. Dat heeft Game Freaks hulpje ILCA gewoon compleet achterwege gelaten! Maar zelfs met dat alles kan ik echter nog wel leven. Maar dan heb je de Dex.
In Sword & Shield was best wat te doen rondom Dexit, het blokkeren van een groot deel van de Pokémon uit de National Dex omdat ‘’ze allemaal modelleren en animeren te moeilijk zou zijn’’. Een feitelijk lachwekkend statement dat ontkracht werd door data mining en de DLC die een groot deel weer toegevoegde. In BDSP doen ze het echter gewoon weer! Het schamele Sinnoh rooster keert in al zijn ‘’glorie’’ terug en de National Dex dekt enkel de eerste vier generaties. Dat dat zo is tot je de game uitspeelt, dat snap ik prima. Maar het kan toch niet zo zijn dan we wederom honderden Pokémon gaan uitsluiten! Helaas is dat wel wat gebeurd is en de negatieve geluiden bevestigd: Game Freak is compleet blind voor wat diens fans willen en maakt zich er met elke release makkelijker en makkelijker vanaf.
Conclusie
Hoewel niet zo slecht als een Grand Theft Auto: The Trilogy of Warcraft 3: Reforged, is Pokémon: Brilliant Diamond en Shining Pearl al het derde voorbeeld in korte tijd van gemakzuchtige remakes die het slechtste van de game-industrie voor voren schuiven. Gebreken uit de originele games zijn gewoon gelaten voor wat ze zijn, er is geen enkele moeite gedaan om terugkerende spelers te verrassen, grafisch is het zowaar slechter dan de andere Pokémon-spellen van recente jaren en er ontbreekt tot overmaat van ramp content. Diamond en Pearl waren misschien niet de beste games uit de serie, maar ze verdienen beter dan dit.