Klimmen, klauteren, puzzels oplossen en de meest acrobatische capriolen uithalen, dat doet je vast en zeker denken aan Prince of Persia. Jawel, na de Sands of Time trilogie komt Ubisoft met een nieuwe Prince of Persia voor de nieuwe generatie consoles. Wij speelden het spel en kwamen tot de conclusie dat het gros van de ingrediënten uit de game uitstekend is uitgewerkt, op enkele puntjes na… Toch is het spel in staat menig gamer in positieve zin te verassen. Waarom dat is, lees je in deze review.
First things first. Het verhaal dat je in Prince of Persia doorloopt is niet bijster origineel. Ahmiran, de god van de schaduw, heeft weten te ontsnappen van de Tree of Life. Al het licht in de wereld wordt door deze duistere god weggenomen en schaduw en corruptie nemen de overhand. Gelukkig kun jij als Perzische prins, samen met je vrouwelijke maatje Elika, ervoor zorgen dat de wereld weer in ere wordt hersteld en het licht weer zal schijnen. Samen met Elika ben je namelijk in staat om de vruchtbare gronden te helen, waardoor het licht weer vrij baan heeft.
Wat het meest verbazingwekkende is, zijn de prachtige graphics. Ubisoft heeft voor een cell-shaded jasje gekozen en dat is ze echt waanzinnig goed gelukt. De ondergetekende heeft vaak geroepen dat graphics er niet toe doen als de gameplay in orde is, maar Prince of Persia is echter zo mooi, dat je er sommige gebrekkige gameplay elementen voor door de vingers wilt zien. Dat geldt overigens vooral voor de omgevingen die al geheeld zijn. Dan wordt de grauwe omgeving snel omgetoverd in een enorm kleurrijk geheel waar je U tegen zegt. Daarnaast bevatten de omgevingen, die overigens enorm uitgestrekt zijn, ontzettend veel details. Op sommige punten zul je even blijven staan om alleen rond te kijken.
Helaas moet ik concluderen dat je daar ook ruim de tijd voor krijgt, want veel vijanden zul je niet zien. In elk gebied zitten meestal maar enkele vijanden. Je zult dus niet heel erg vaak moeten vechten met je zwaard. Toch zijn de gevechten die je voert wel erg intens. De vijanden laten zich niet zomaar een kopje kleiner maken, dus je zult soms een behoorlijk stevig gevecht hebben. Toch zul je niet voor je dood hoeven te vrezen, want je kan namelijk niet dood gaan. Mocht je in een benarde positie zitten, zal Elika je altijd redden. Af en toe zul je een slag moeten afweren door op commando een knop in te drukken. Lukt dit je niet, dan schiet Elika te hulp. Hierdoor krijgt de vijand wel wat meer energie, maar toch zul je nooit tot het gaatje hoeven gaan.
Helaas geldt dit ook voor de rest van het spel. Tijdens het platformen zal Elika je altijd te hulp schieten. Mocht je in het ravijn belanden, dan verschijnt Elika’s hand die je weer omhoog trekt. Bij het platformen is dit echter minder vervelend dan bij het vechten. Als je continu te pletter zou vallen, dan zou de snelle platformactie ook vaker onderbroken worden met als resultaat dat je weer opnieuw moet beginnen. Jou redden is overigens niet de voornaamste taak van Elika, want zij is degene die de vruchtbare gronden heelt en je helpt bij de puzzels. Gaandeweg het spel leer je haar ook veel beter kennen, omdat je conversaties met haar kunt aangaan. Nee, Elika is geen overbodige luxe, maar eerder een zeer goede hulp.
Toch moet jij haar ook helpen, want ze heeft namelijk een enorme honger naar lichtkorrels. Wanneer je een gebied geheeld hebt, verschijnen deze lichtkorrels. Met voldoende lichtkorrels kun je een nieuwe kracht vrijspelen. Deze helpen bij de fantastische platformactie en geven toegang tot nieuwe gebieden. De lichtkorrels zijn over een gebied verspreid en om daar bij te komen, worden er veel acrobatische skills van jou verwacht.
Laat dit nou net hetgeen zijn waar de game om draait: klimmen, klauteren, rennen en springen. In deze game komen deze elementen goed tot hun recht. Het is echt spectaculair om van de éne naar de andere wand te klimmen, om over plafonds heen te rennen en springen tussen verschillende muren. De platformactie is in één woord geweldig en is qua besturing ook erg simpel uit te voeren. Eigenlijk ben je vrijwel de gehele game hiermee bezig en het gaat ook niet snel vervelen.
Toch zullen sommige fans van de game zich afvragen waarom hier zoveel de nadruk op is gelegd. In voorgaande delen waren er namelijk ook nog eens vele puzzels bij en waren er veel meer gevechten. Van beide is in dit deel veel minder sprake. Daarnaast is het ook opmerkelijk dat er geen grootse muziek is naast de prachtige graphics. Op vele gedeeltes is het namelijk heel erg stil en uitgestorven, ondanks de mooie omgeving. Op andere punten wil er nog wel eens een niet al te spectaculair muziekje opduiken.
Conclusie
Prince of Persia is de definitie van grafische pracht en acrobatiek. Toch laat het op sommige punten wat steekjes vallen. De moeilijkheidsgraad is laag, omdat je niet dood kunt en er hadden wat meer puzzels en gevechten in mogen zitten. Toch doet dit niet heel veel afbreuk aan het geheel, want de elementen die Prince of Persia wel heeft, zijn subliem uitgewerkt. Houd je van echte platformactie, dan kun je eigenlijk niet om de Perzische prins heen.
Conclusie