Doe je voetbalschoenen aan, trek je kousen op tot aan je knieën, steek je shirt in je broek, want Konami brengt met deze nieuwe Pro Evolution Soccer voor het eerst een next-gen voetbalgame op de markt. Maar wacht nog even met het feestvieren en champagne, want of die terecht zal mogen knallen wordt pas aan het eind van deze review duidelijk.
Al zolang ik leef (oke, misschien iets later), ben ik verliefd op alles wat met voetbal te maken heeft. Ik zat elk weekend tot laat in de uurtjes op het voetbalveld en ik op school deed ik niets anders dan met de bal spelen. Sinds de komst van Pro Evolution Soccer 2 veranderde het sportieve naar het passieve en ik zat ik meer achter de console dan op het pleintje. Wat mij vooral boeide was het ongelofelijke realisme. Scores als zes vier of tien nul waren definitief verleden tijd. Het was echt knokken geblazen om de bal in het doel te krijgen. Ook de later verschenen games waren een lust voor elke voetbalfan. Ondanks het hoge realisme waren de spellen niet perfect. Om met de belabberde licenties een duidelijk voorbeeld te geven. Deel zes werd door de echte critici omwille van die reden dan ook genadeloos afgekraakt. Konami beseft dan ook meer dan ooit dat het tijd is voor verandering. Zonder de vertrouwde gameplay schade aan te richten uiteraard.
Zoals elk jaar zijn de vertrouwde spelmodi weer vertegenwoordigd. De Master League, alsook de custom en nationale toernooien zijn weer van de partij en ook een uitgebreide edit mode laat ons toe om spelers naar eigen wensen aan te passen. De eerstgenoemde mode geniet weer van enkele aardige toevoegingen. Naast het feit dat de spelers ervaringspunten krijgen na elke wedstrijd, speelt de populariteit meer dan ooit een rol. Spelers krijgen naargelang hun prestaties een rating toegekend. Op basis van deze onderverdeling wordt er ook een algemene score aan je team gegeven. Hoe hoger deze score, hoe hoger het supportersaantal en het inkomen die je hier uit haalt. Als dit nog niet genoeg is krijg je na elke wedstrijd ook een foto te zien uit de supportersclub. Sollende supporters bij een overwinning, teleurgestelde bij een pandoering. Soms wordt er zelfs een speler in de spotlights gezet als deze de koppositie op de topschutterslijst bereikt heeft. Het is allemaal zeer aangenaam voor het oog, maar dit laatste brengt naar mijn mening nauwelijks vernieuwing toe aan de gameplay en spelplezier.
Wat wel opvalt is dat Konami dit jaar kiest voor een snellere gameplay. Dit zorgt ervoor dat het spel ook meer arcade aanvoelt. Buiten de snelheid blijft de game trouw aan zijn realistische voetbalwedstrijden. Door de rondhollende scheids- en grensrechter krijgt dat realisme nog eens een extra boost. Voor het eerst is het mogelijk om een schwalbe uit te voeren. Door de L1, L2 en R1 tegelijk in de duwen, gaat je speler tegen de grond. Als je tegenstander op dat moment net aan je truitje hing, dan is de kans groot dat je hiervoor een vrije trap meekrijgt. Was er geen speler in de buurt, dan krijg je zonder aarzelen een gele kaart onder je neus geduwd. Deze toevoeging is leuk als je tegen een vriend speelt, maar in de singleplayer heb ik deze nooit gebruikt. Ook de computer lijkt deze truck niet al te veel te gebruiken, in de tientallen matchen die ik speelde, werd hij er slechts één keer op betrapt. Een leuke feature, maar niet meer dan dat. Met de PlayStation EYE kan je jezelf inscannen om je kop vervolgens tussen de rest van de spelers te laten verschijnen. Wederom leuk, maar geen vernieuwing waar we allemaal op zaten te wachten.
Grafisch is het spel absoluut geen hoogvlieger. Te weinig licenties en de framerate die vaak onder nul gaat, hebben hier alles mee te maken. De supporters lijken van karton gemaakt en sommige gezichten zijn gewoon aartslelijk. Op dit vlak laat het EA’s voetbalgame gewoon heel erg ver uitlopen. Qua geluid en muziek moeten we ook niet al te veel illusies maken. Het publiek klinkt irritant en de muziek is niet om aan te horen.
Conclusie
Terwijl FIFA08 kiest voor een tragere gameplay, lijkt alles in PES2008 gewoon leuker te zijn. De game is soepeler en het feit ik dat FIFA08 aan de kant laat liggen sinds de komst van Konamis goudhaantje, vertelt genoeg over de einduitslag. Al moet Konami stilaan wel gaan beseffen dat het op deze manier geen jaren meer aan de top staat. Want EA brengt nog steeds het beste qua graphics, licenties en vernieuwing. Ohja, misschien een goed idee om de champagne nog een jaartje te laten staan, want de makers hebben beloofd om van de volgende PES wél een pareltje te maken.
br>Conclusie