Picasso was een groot kunstenaar. Net als van Gogh, Mondriaan, Rembrandt en vele anderen. Voorheen was schilderen altijd een hobby die maar weinig mensen echt goed konden beoefenen. Het vergde een goede motoriek, talent en een goed inzicht. Die tijd is voorgoed voorbij.
Schilderen is nu voor iedereen. Met de komst van de Wii kunnen alle lagen van de bevolking in de weer met de bewegingsgevoelige controller. Zo ook in de nieuwe PES. Je bent in deze versie van de game namelijk druk bezig de meest fantastische aanvallen op het scherm te ‘schilderen’. Zoals je wellicht dus al hebt opgemaakt, is dit geen gewone voetbalgame. Dit is de evolutie van de PES serie, toegespitst op de besturingsmogelijkheden van de Wii, en mijn god, wat is dat een goede keuze geweest.
Een keuze die veel irritatie zal wegnemen. Bij ‘de vorige’ voetbalgames was het namelijk zo dat je met aanvallen afhankelijk was van de looplijnen die de kunstmatige intelligentie voor je maakte. Dit resulteerde soms in vervelende taferelen. Zo was het bijvoorbeeld mogelijk dat er een groot gat achter de verdediging lag, maar jouw spits daar weigerde in te duiken. Resultaat: einde aanval en verdedigen maar weer. Bij PES voor de Wii ben je van dit probleem af. Het is in dit deel namelijk niet zo dat je één persoon bediend, maar je gehele team. Je hebt de mogelijkheid om van alle spelers in je team, de looplijnen, passes, schoten en doorsteekballen te ‘schilderen’. Dit is in het begin nogal overweldigend. Je bent zo druk bezig je teamgenoten de goede kanten in te laten lopen dat je nog wel eens vergeet de man die aan de bal is in de gaten te houden. Ik zal, om het wat duidelijker te maken, een aanval uit de doeken doen.
Je gooit de bal met de keeper naar je linker verdediger. Deze heeft ruimte genoeg om naar voren te komen, dus plaats je de ‘kwast’ op de verdediger en trekt met A een lijn naar voren. Je speler zal deze lijn gaan volgen. Terwijl jouw verdediger naar voren rent, staat de linker vleugelaanvaller vrij en loopt de diepte in. Je wijst met je remote op de plek waar de bal moet komen en drukt op B. Er verschijnt een pijl bij de aanvaller en deze begint naar jouw cursor te lopen. Denk jij dat de tijd goed is om de pass te versturen, dan laat je de B knop los en de bal wordt richting de aanvaller gepasst. Simpeler en doeltreffender kan het niet. Wat je ook nog had kunnen doen, was de vleugelaanvaller naar binnen laten rennen om ruimte te creëren voor je vleugelverdediger en deze nog verder naar voren te laten stomen, om te eindigen met een voorzet.
Het werkt allemaal fantastisch, en ondanks dat het (zeker in het begin) redelijk pittig is om alles te overzien, ben je na een wedstrijd of drie geheel gewend aan de besturing. Dit is niet in de laatste plaats om de makkelijke en handige tutorials die op vaste tijden in de game worden getoond om je wegwijs te maken tussen alle mogelijkheden. Want iedereen die een PES game heeft gespeeld weet hoeveel verschillende mogelijkheden er zijn in die games. Als je de game voor het eerst opstart begin je met een korte tutorial over de basis van de game: passen, lopen, schieten en dat soort dingen. Hier blijft het in eerste instantie bij. Een goede keuze, want de speler veel informatie tegelijk geven is zeker bij een compleet nieuwe besturing niet aan te raden. Konami heeft er dan ook voor gekozen de informatie in kleine beetjes per keer aan de speler te voeden.
Deze informatie krijg je echter alleen in de Champions Road. In de Champions Road is het de bedoeling dat je verschillende kleine toernooitjes doorspeelt. Voor deze toernooitjes krijg je altijd een kleine tutorial over de andere gameplay opties die je hebt. Zo krijg je dus steeds een klein beetje informatie. Deze informatie wordt vaak vergezeld met een ‘challenge’. Deze challenges hebben te maken met de informatie die je zojuist hebt gekregen. Als je bijvoorbeeld net hebt leren counteren is de challenge: ‘scoor binnen 10 seconde nadat je op je eigen helft de bal hebt veroverd’. Het behalen van deze challenges zorgt er weer voor dat je extra upgrades voor je team krijgt. Deze upgrades zijn bijvoorbeeld het kunnen aanschaffen van betere spelers, het minder snel moe worden van je spelers en dat soort dingen. Een leuke manier om de gamer door te laten willen spelen.
De Champions Road is sowieso een hele leuke mode. De bedoeling is dat je toernooitjes die je kunt spelen wint, waarna een ander en moeilijker toernooi zich aandient. Als je van een ander team wint, mag je één of meerdere spelers uit hun team overnemen om in je eigen team te laten spelen. Het leuke is alleen dat je niet weet wie je kiest. Na de wedstrijden krijg je kaarten te zien en je weet pas wie erop staat als je de kaart hebt omgedraaid. Zo kan het dus zijn dat je in plaats van Ronaldinho, een poepspeler waar je niets aan hebt trekt. Houdt het spannend, zullen we maar zeggen.
Champions Road is genoeg voor een hele lange tijd plezier. En het feit dat je het team dat je hebt opgebouwd in Champions Road ook kunt gebruiken voor online wedstrijden maakt het alleen maar leuker. Online is zeker leuk, alleen redelijk beperkt, Het enige wat je kunt doen is spelen tegen een andere speler. Er zijn geen andere toernooitjes of iets in die geest. Ook is er soms last van lag, maar dat mag geen naam hebben. Naast deze twee modes is er natuurlijk ook de losse wedstrijd, een losse league of cup, kan je trainen, de spelers en clubs aanpassen en jouw spelers ruilen met de spelers van iemand anders. Genoeg opties dus voor een paar maanden plezier.
Conclusie
PES 2008 is een unieke voetbalgame geworden. De game speelt compleet anders dan de normale PES en dit zorgt ervoor dat ook gamers die PES 2008 op een anderen console al hebben alsnog voor deze kunnen gaan. Gegarandeerd plezier. De fantastische controls, de leuke en nieuwe gameplay modes zorgen ervoor dat je weer maanden vooruit kan met deze PES. Een topgame!
Conclusie
Reacties (0)
Deel je mening over dit artikel met andere GameQuarter-lezers
Plaats een reactie