Een detective met een raar hoofddeksel, een Britse oorsprong en een irritante sidekick. Aan wie denk jij dan? Sherlock Holmes? Natuurlijk niet, we hebben het natuurlijk over Professor Layton die nu al zijn vierde game in Europa aflevert. Zet je puzzelhoed maar op.
In het verleden heb ik wel eens even een Layton game gespeeld. Het heeft me nooit echt gegrepen, mede omdat ik niet veel met puzzelen heb. Maar als je het als recensiegame binnen krijgt dan wordt het doorbijten geblazen. Achteraf kan ik zeggen:’Dank U, GameQuarter.’ Professor Layton En De Melodie Van Het Spook opent sfeervol met een prachtig gemaakt anime-filmpje. Je hebt geen idee wat er aan de hand is of wie wie is, en dat wekt door het enorme, gebouwverscheurende spook gelijk interesse. Wanneer de game dan van start gaan ontmoeten we Professor Hershel Layton. Werkzaam in een rommelig kantoor in London, wordt zijn interesse geprikkeld door een brief van Clark Triton, een oude vriend. In deze brief zit een verborgen boodschap waarin om hulp gevraagd wordt. Het dorpje Misthallery wordt geteisterd door een mysterieus spook dat alles kort en klein slaat.
In Misthallery is niet alles wat het lijkt. Een enorm avontuur voor een persoon, en dus wordt Layton al snel vergezeld door assistent Emmy en Luke Triton. Om de identiteit van het spook te achterhalen, zal je het dorp moeten doorkruisen en mensen ondervragen. Maar het dorp geeft zijn geheimen dus niet snel prijs, dus zal je weer heel wat puzzels moeten oplossen.
De vierde Layton kent maar liefst 170 puzzels. Toegegeven dat sommige variaties zijn op puzzels die je al vele malen hebt opgelost. Maar een groot deel van de puzzels is leuk gevonden en sommige kunnen je echt gek maken. Zo moet je op een gegeven moment een 3D kaart maken van een vierkantje planeet, bepalen welke fietser de berg op rijdt en welke af of hoe je de spullen van een oude vrouw perfect in kar krijgt. Dan zijn hintmuntjes een welkome hulp. Deze muntjes vind je door op omgeving te tikken. Zo werk je je beetje bij beetje door de cryptogrammen, schuifpuzzels en breinbrekers heen en kom je langzaam maar zeker dichter bij de oplossing van dit mysterie.
Het verhaal kent enkele leuke plottwists en tonnen (Nederlandse) dialogen om je doorheen te werken. Het in makkelijk interessant genoeg om de doorzetter te motiveren om de game tot het einde uit te spelen en zelfs de extraatjes uit te proberen. Het gevoel dat je werkelijk iets bereikt hebt wanneer je een moeilijke puzzel hebt opgelost en daarna een van prachtige filmpjes mag bekijken is niet te beschrijven. Het hartverscheurende einde valt dan ook zwaar, omdat je mee bent gaan leven met de personages die zo mooi tot leven zijn gewekt. Ik had nooit gedacht dit nog te zeggen, maar ik wil meer puzzelen en vlug. Ik wil meer Layton!
Conclusie
Professor Layton heeft iets gedaan wat ik nooit voor mogelijk hield. Het liet me meeslepen in een puzzelgame en liet me zelfs hunkeren naar meer. De goed geschreven Nederlandse dialogen, prachtige cutscenes en vaak leuke puzzels vloeien moeiteloos samen naar een bevredigend einde.