Namco Bandai heeft een droom. Een droom om rasechte otaku’s een game te presenteren waarvan hun portemonnee spontaan een nerdgasm krijgt. Een droom waarin het bedrijf haar beste karakters hun krachten laat bundelen met afgevaardigden van andere grote spelers in de markt. In dit geval Capcom en SEGA.
De aantrekkingskracht van Project X Zone (spreek uit als: Project Cross Zone) zit hem dan ook in de tientallen karakters die hun opwachting maken. Hoewel de meeste westerse gamer het gros van het roster niet zal herkennen, zullen zelfs zij blij zijn om bekende gezichten als Jill Valentine, Dante, Frank West, Megaman, Ken, Ryu en Jin te zien. Maar om de game echt te kunnen waarderen moet je toch wel enige affiniteit hebben met Japanse games. Anders zullen franchises als Resonance Of Fate, God Eater, Shining Force, Tales Of Vesperia en .Hack je niets zeggen.
Om al deze helden (en schurken) uit verschillende games samen te laten komen, heeft Monolith Soft een vaag verhaal opgehangen met inklappende dimensies, tijdreizen en andere mumbo jumbo waar je hoofdpijn van krijgt als je het probeert je relativeren. Het verhaal is dan ook duidelijk nauwelijks meer dan een excuus om zoveel mogelijk games in de mix te gooien. Ondanks de sterke Japanse voice-acting en de poging de karakters zo geloofwaardig mogelijk neer te zetten in de vreemde situaties, blijft het toch voelen als een verplicht nummertje voor je weer mag matten.
Gameplaymatig ontpopt Project X Zone zich als een relatief simpele TRPG, waarschijnlijk ook om de fans van bijvoorbeeld Resident Evil en Devil May Cry niet af te schrikken. Het veld waarop de gevechten zich afspelen is opgezet als een grid, waarop de karakters beurtelings een beperkt aantal vakjes kunnen bewegen. Karakters bewegen zich altijd in vastgestelde tweetallen, waarbij het niet mogelijk is de duo’s te splitsen om zo meer terrein te verkennen. Eens je karakters op de goede plek staan, kun je ervoor kiezen een skill te gebruiken, een voorwerp toe te passen, een beurt over te slaan of het gevecht aan te gaan met een vijand in de buurt.
Indien je voor de laatste kiest schakelt het scherm over naar een 2D-aanzicht die nog het meeste doet denken aan oude Street Fighter games. Door middel van enkele heel simpele commando’s laten je duo’s de gruwelijkste combo’s los op nietsvermoedende vijanden, waarbij je op L kunt drukken voor een derde unit (indien je deze aan je duo gekoppeld hebt) en op R kunt drukken om een ander duo te laten helpen (indien deze recht naast je staan op de grid). In het meest ideale geval word je tegenstander dan ook aan vijf kanten tegelijk belaagd.
Door vijanden schade aan te richten vul je je Cross Points-meter. Hiermee kun jij vijandige aanvallen blokkeren, een tegenaanval inzetten, skills activeren, gevallen kameraden terugbrengen of een super aanval activeren. Een slimme speler overweegt dan ook altijd alle opties, zodat hij niet op een cruciaal moment met de billen bloot staat.
De campagne van Project X Zone duurt een kleine veertig tot vijftig uur, afhankelijk van je speelstijl. Toch gaat de game dankzij slim design van ontwikkelaar Monolith op geen enkel moment vervelen. Omdat je van hot naar her reist, zijn de omgevingen waarin je vecht telkens compleet anders. Bovendien wordt je groep telkens groter en worden de eisen voor het halen van een level steeds lastiger. Eens je het einde van de game bereikt vecht je tegen de klok, opsluiting en hordes sub- en eindbazen tegelijk, wat ervoor zorgt dat je constant op het puntje van je stoel zit.
Conclusie
Hoewel de kerndoelgroep niet helemaal gelukkig zal zijn met de redelijk basale gameplay van Project X Zone, wordt dit ruimschoots goedgemaakt door het feest van herkenning dat deze groep zal hebben bij het vrijspelen van de zestig leden van je team. Aan de andere kant zullen spelers die de game kopen omdat een van favoriete games erin zit een toegankelijke TRPG voor hun kiezen krijgen die mogelijk de weg opent naar de wat meer hardcore titels die vertegenwoordigd zijn in Project X Zone. Voor deeltje twee meer karakters en een uitgever erbij alstublieft. Mogen wij Konami, Square Enix, Nippon Ichi Software, Tecmo Koei of Atlus aanraden?