Het is algemeen bekend dat de overheid niet van games houdt. Games worden bijvoorbeeld volledig gecensureerd zodat er geen spatje bloed meer op je scherm te zien is. Vooral Australië staat bekend om haar gecensureerde games. Meestal gaat het over bloed dat niet op de beeldbuis mag verschijnen, maar ook seks in games is een enorm taboe in het land van de kangoeroes. Na het uitspelen van Prototype vraag ik me af of de game ooit had mogen verschijnen in Australië, aangezien je moeilijk de gehele game kunt censureren.
Ja, je leest het goed. Er is geen moment in Prototype waar bloed niet te zien is. Duizenden liters bloed en over-de-top actie zijn belangrijke elementen in de kersverse titel van Radical Entertainment. Veel beloftes werden er in 2007 gemaakt. De game zou over-the-top actie vertonen als nooit te voren. Ook zou de actievolle titel je zo vrij als een vogeltje laten rondlopen en zelfs laten zweven door Manhattan. Wonder boven wonder heeft Radical Entertainment vrijwel alle beloftes ingelost. Iets wat vandaag de dag weinig voorkomt.
In Prototype kruip je in de huid van Alex Mercer. De spierbundel wordt wakker in een mortuarium en komt er al snel achter dat hij niet meer degene is die hij een paar dagen geleden was. Zijn lichaam kan veel meer schade incasseren dan gezond is en zelf kan hij ook aardig in de rondte meppen. Altijd handig zou je denken. Zeker in een stad waar chaos het belangrijkste kenmerk is. Alex Mercer is geïnfecteerd met een virus. Natuurlijk wil Alex erachter komen wie hem dit heeft aangedaan en hoe de vork precies in de steel zit. Hij komt erachter dat ‘’BlackWatch’’ hem op de hielen zit en besluit om zich daar hevig tegen te verzetten. Jammer genoeg is het verhaal niet pakkend genoeg. Het verhaal zuigt je niet op terwijl een singleplayer-game als Prototype dat wel zou moeten doen. Gelukkig staat de game zonder ijzersterke verhaallijn ook zijn mannetje.
In de loop van het spel leer jij, Alex Mercer, steeds meer krachten kennen, die je korte metten laat maken met alles en iedereen dat in Manhattan te vinden is. In enkele seconden verander je van spierbundel naar een geoefend zwaardvechter. Ook zwepen en klauwen behoren tot de mogelijkheden. Aangezien elke vijand wel een zwakke kant heeft, zit er altijd wel een kracht bij die je helpt om deze vijand met de grond gelijk te maken. De eerste en belangrijkste kracht van Alex is het absorberen van tegenstanders. Dit zorgt ervoor dat je gezondheid aanzienlijk verbetert. Ook geeft het absorberen je de mogelijkheid om de gedaante van de zojuist geconsumeerde persoon aan te nemen. Een uitstekende manier om de drukte te ontvluchten als het je allemaal even teveel wordt. Ook ideaal om zo de meest beveiligde plekken van Manhattan binnen te komen. Door het consumeren van belangrijke personages leer je nieuwe vaardigheden, of kom je meer te weten over jouw hele toestand. Natuurlijk kun je je vaardigheden upgraden om zo veel sterker te worden. Upgrade je krachten doormiddel van de vele Experience Points die je verzamelt door missies te voltooien, evenementen zo goed mogelijk te voltooien en militaire basissen met de grond gelijk te maken. Een hele dosis aan upgrades zijn beschikbaar om jezelf bijna onsterfelijk te maken. Breid je krachten uit, laat jezelf sneller voortbewegen en vergroot je gezondheid. Dit zul je namelijk nodig hebben.
Al deze krachten zorgen logischerwijs voor enorm veel brute actie. Met al die krachten is iedereen een prooi voor Alex. Het bloed kruipt waar het niet gaan kan en de lijken stapelen zich in korte tijd op. Om het absolute toppunt van chaos te bereiken, zijn er de Devastator attacks. Deze aanvallen zijn alleen maar te gebruiken als je in ‘’Critical Mass’’ bent. Wanneer je ze echter gebruikt, zal heel de omgeving plat liggen. Grote speerpunten zullen uit de grond verschijnen, of grote tentakels zullen de gehele omgeving opslurpen. Enorm veel schade en bloed zullen weer van de partij zijn. Ideaal voor als het je allemaal even teveel wordt. Dit kan echter al gauw gebeuren.
BlackWatch zal je namelijk continu op de hielen zitten. Het radiostation van de organisatie draait namelijk overuren over iemand met codenaam ZEUS. Strike teams worden opgeroepen om jou met de grond gelijk te maken en tanks zullen erop uit trekken om je flink onder vuur te nemen. Er zijn twee opties: Of je absorbeert een burger of militair en neemt zijn uiterlijk aan om zo de militairen te ontlopen, of je vermoordt gewoon alles en iedereen die jou kwaad wil doen. Dit alles gaat gepaard met een aardig grafisch plaatje. Nee, de game kan zich niet meten met de hedendaagse top als het gaat om graphics, maar een hekelpunt is het zeker niet. De liters bloed en de Devastator attacks zien er heerlijk uit, evenals de tussenfilmpjes. Voor de rest is het helaas niet bijzonder te noemen. Het geluid is jammer genoeg ook niet optimaal. De stemmen in de filmpjes komen niet geloofwaardig over en de militairen hebben moeite om nieuwe teksten te verzinnen. De militairen zelf zijn overigens de slimste niet. Het spel maakt je aan het begin duidelijk dat je rustig aan moet doen als je vermomd in de buurt komt van de militairen, maar al snel blijkt dat je als een paashaas kunt rondspringen zonder dat ze achter je aankomen. Hooguit roepen de militairen weer één van hun oneliners en doen vervolgens niets. Het consumeren van tegenstanders en het rennen door stad klinkt wel prima. Je zou dus kunnen zeggen dat Radical Entertainment op beide vlakken tijd tekort had, maar daar twijfelen we aan.
Conclusie
Radical Entertainment weet de verwachtingen grotendeels waar te maken voor Prototype. De game is enorm gehyped, wat het moeilijk maakt om de torenhoge verwachtingen waar te maken. Toch wil ik benadrukken dat Radical Entertainment een prima game heeft neergezet om je mee te vermaken. Helaas weet de ontwikkelaar de game niet perfect te optimaliseren voor een onvergetelijke ervaring. Grafisch had het beter gekund, maar een minpunt is het niet. De game mist net dat kleine beetje afwerking om bij de top te horen. Desondanks is Prototype voor actiefans zeker geen miskoop.