Toen Rainbow Six: Extraction op de releaselijst verscheen, wist ik (Stefan) al direct dat ik deze wilde spelen. Maar om deze game van Ubisoft echt goed te ervaren, was er vooraf al bekend dat het in co-op gespeeld zou moeten gaan worden. Daarom ging ik binnen onze redactie op zoek naar wat zieltjes om dit spel met mij te ervaren. Wilco wilde best een avondje meedoen, maar dat veranderde snel toen hij het spel ook in bezit kreeg. Het vermaak kon beginnen!
Wat is Rainbow Six: Extraction?
Wilco: In Rainbow Six: Extraction speel je alleen of samen met twee anderen. Je wordt in een map geplaatst met drie gebieden, waarbinnen je per gebied één objective kunt behalen. Dit kan variëren van het redden van een gestrande collega tot aan het in volgorde activeren van drie laptops in de omgeving. De doelen zijn op zichzelf niet heel ingewikkeld, maar bevinden zich in een vijandige omgeving. De Archæan, een buitenaards ras, laat hun aanwezigheid niet zomaar wegvagen. Met getrokken pistolen door een level rennen, leidt al snel tot een vroegtijdige ondergang. Kiezen voor de rustige tactische manier? Zeker mogelijk, maar alsnog kan ieder moment de pleuris uitbreken.
Na elk missiedoel wordt je voor een keuze gesteld: ga ik door naar het volgende gebied (welke iets moeilijker te behalen is) of kies ik eieren voor mijn geld en laat ik de heli ons team oppikken op het extraction-punt. Verlies je namelijk zonder je teruggetrokken te hebben, dan ontvang je wel XP maar aanzienlijk minder dan wanneer je jezelf en teamleden in veiligheid hebt gebracht. Sterker nog, je verliest dan ook je operators, welke je letterlijk in latere missies zelf weer mag bevrijden en thuis brengen.
Stefan: Er is nog meer. Rainbow Six: Extraction bevat de operators die je voor het grootste deel kunt kennen uit Siege. Voor aanvang van een missie heb je de keuze uit een aantal operators, welke ieder hun eigen specialiteiten hebben. Zo is daar Rook, een geharde soldaat die extra armor kan uitdelen aan zijn teammaten. Maar voor een andere opdracht heb je wellicht meer aan Nomad die met haar repulsiegranaten een ruimte op kan ruimen en vijanden kan wegblazen. Deze operators zijn echter niet altijd beschikbaar. Als zij gehavend uit de strijd komen, dienen ze een paar missies rust te houden. Wilco omschreef hierboven al dat als er een missie faalt, je de operator volledig kan verliezen. In een latere poging kan je deze weer terughalen uit ditzelfde gebied maar tot die tijd zorgt het wel voor een beperkte keuze om de volgende expeditie aan te gaan. Een interessant systeem dat meerwaarde biedt. Het dwingt mij als speler om te experimenteren met de andere operators. Daarbij is het ook zo dat hoe meer je met een operator speelt, des te meer ontgrendel je zijn vaardigheden.
Hoe is Rainbow Six: Extraction je bevallen?
Wilco: Om maar gelijk met de deur in huis te vallen, ik ben erg enthousiast over deze game. Vanaf de tutorial tot aan de vele incursions (zoals de expedities worden genoemd) die ik al heb doorlopen, verschijnt er een glimlach op mijn gezicht die er met moeite af te halen is. Het is de combinatie tussen een dreigende sfeer, goede actie en strategische beslissingen die mij regelmatig verleiden om nog een pot te spelen. De impact van wapens en gadgets is duidelijk voelbaar. De samenwerking van beeld en geluid zorgen voor die eerder genoemde dreigende omgeving. Je hoort het slijm uit een nest gorgelen en de schreeuwende Archæan je teamgenoot aanvallen een paar meter verderop. Regelmatig zijn er momenten waarbij je voorzichtig van deur naar deur sluipt en een schijnbaar kleine afstand van dertig meter als een eeuwigheid voelt. Maar ook momenten dat je met minimale levenspunten het op een rennen moet zetten om je operator in leven te houden. Ondanks dat het bovennatuurlijke thema wellicht niet past bij wat Rainbow Six in al zijn jaren heeft gedaan, heeft het wel dezelfde zorg gekregen als de eerdere delen.
Stefan: Heel enthousiast begon ik aan Rainbow Six: Extraction, maar binnen de kortste keren was dit enthousiasme verdwenen. Dat kwam met name door de hoge instapdrempel die het spel heeft. Het duurt wel even voordat je helemaal doorhebt hoe alles werkt. De missiedoelen zijn niet altijd duidelijk en ook de meerwaarde van operators en gadgets moest ik spelenderwijs ontdekken. De game gooit je na een korte tutorial vrij snel in het diepe. Het is geen standaard shooter maar hoe speel ik het dan wel? Ik miste de klik. Wilco bleef echter heel fanatiek berichten sturen over hoe tof hij het vond. Op zich bijzonder, want ik wilde deze game graag spelen en Wilco voelde er vooraf niet zoveel voor. Het aanhoudend enthousiasme van Wilco heeft mij uiteindelijk door de eerste uren heen gesleept en wat blijkt: opeens valt het kwartje en wordt het steeds leuker. Daarom speel ik graag nog even door en merk ik dat ik steeds fanatieker word. Of ik ooit zo enthousiast word als Wilco betwijfel ik, maar de game is sterker dan de eerste ontmoeting deed vermoeden.
Komt deze game pas tot zijn recht met drie spelers?
Stefan: Je kan een missie starten in je eentje, maar ook met twee of drie spelers. Zodra je even aan de slag bent met de game kom je er echter al snel achter dat het is bedoeld om met z’n tweeën of drieën te spelen. Als je de missies solo aanvangt, blijken deze aanzienlijk moeilijker te zijn dan wanneer je dit als team aanpakt. Niet alleen beschik je in een team over meer vuurkracht, maar ook heb je de mogelijkheid om elkaar aan te vullen met de speciale vaardigheden en neergeschoten medespeler nog een kans te geven of wanneer een kogel toch fataal is geworden, niet achter te laten en mee te nemen naar de heli. Enig overleg is tijdens de spelsessies geen overbodige luxe als je serieus verder wilt komen. Het verdiept de beleving die je met elkaar hebt. Een missie aanvangen met twee spelers lijkt hierbij vooralsnog de sweet spot maar of dit zo blijft als de ervaring en kennis van alle mechanismen groeit?
Wilco: Uiteraard ben ik het met Stefan eens dat deze game bedoeld is als co-op-beleving. Toch werd ik blij verrast door de goede ondersteuning voor solospelers. Bij het kiezen van een missie, schaalt het spel de moeilijkheidsgraad naar het aantal spelers in het team. Zo ook wanneer je in je eentje op avontuur gaat. Er zitten al best wat solistische uren in mijn Extraction-tijd. Elke spelbeurt bevinden zich andere vijanden, objectives en gevaren zich in een map, waardoor een gevoel van vertrouwdheid nooit volledig tot wasdom komt. Als Xbox-speler kon ik wel heel eenvoudig spelen met de mederedactieleden die deze game op PlayStation speelden. Crossplay via Ubisoft Connect werkte uitstekend. Met een goed gecoördineerd team is het spel leuker, makkelijker en vermakelijker maar de game biedt, op de endgame na, voldoende content die je volledig in je eentje kan doorlopen.
Zie jij jezelf dit nog lang spelen?
Stefan: Of ik dit nog lang speel, vind ik een lastige vraag. Dit hangt van meerdere factoren af. Zoals ik eerder al heb vermeld, speel ik deze game liever niet solo. Daarnaast wil ik wel graag strategieën kunnen afstemmen met medespelers middels de spraakchat en speel ik een dergelijk spel dan ook liever met bekenden. Voor mij hangt de levensduur van deze titel daarom ook erg af van het aantal mensen in mijn vriendenlijst dat deze game speelt.
Een ander punt waar dit vanaf hangt, is hoe snel de game repetitief gaat aanvoelen. De vijanden en doelen zijn dan wel willekeurig gegenereerd maar deze lijken toch wel veel op elkaar. Op dit moment haak ik nog niet af en wie weet wat de toekomst brengt. Wilco, je mag mij vast nog wel een aantal rondes aanhoren en redden wanneer ik voor jouw gevoel weer te snel een gebouw ben binnengestormd.
Wilco: Dit is een blijvertje. Ik heb mij lange tijd niet meer zo vermaakt als met deze game. Omgevingen waar achter elke deur een gevaar kan zitten en waar de pleuris elk moment kan losbreken, ik houd er van. Het gevoel dat je met voorzichtigheid een missie kan klaren om vervolgens alle zeilen bij te zetten om dit levend af te breken; ik teken ervoor. Elke keer dat ik op de start-knop druk, verschijnt de map die ik ken maar is deze weer net zo gevaarlijk als de eerste keer. Per gebied heb je een aantal studiedoelen die je kan halen, zie het als een soort mini-achievements. Deze doelen wijzen je ook weer op nieuwe strategieën en tactieken en belonen je voor het uitproberen hiervan. De game wordt hierdoor met het uur rijker, dieper en geavanceerder.
Welke kanttekeningen plaats je?
Wilco: Tijdens het spelen merkte ik dat de ‘maps’ vooral in het begin vrij inwisselbaar zijn. Er mist verticaliteit en men speelt met name heel erg met gangetjes die naar meerdere kamers leiden. Het heeft mij nergens echt gestoord, aangezien de omgevingen goed in elkaar zaten, maar het zorgt er wel voor dat het mij om het even is op welke kaart er gespeeld werd.
Daarnaast, en dan kijk ik vooral Stefan even virtueel aan, kost het wat tijd om in deze game te komen. De game verstopt hele waardevolle informatie in het zogenaamde ‘Studies’-gedeelte maar wijst de speler daar amper op. Het duurde mij zeker een aantal uur om een stevige klik met de game te krijgen. Maar als deze klik er eenmaal is, gaat die ook niet zomaar weg.
Stefan: Zoals ik eerder al aanhaalde, heeft het spel een instapdrempel, maar zodra je daar overheen bent kan het plezier pas echt beginnen. Waar ik me wel een beetje zorgen over maak, is hoe lang het daadwerkelijk leuk blijft. De procedurele generatie is dan wel aanwezig, maar maps voelen toch vaak hetzelfde aan. Tel daarbij op dat missie doelen elke keer uit dezelfde kleine poule worden gehaald. Deze game kan zich middels content updates nog een stuk verder ontwikkelen en ik ben dan ook benieuwd waar het over een poosje staat. Op dit moment is Rainbow Six: Extraction voor mij gewoon een prettig spel, waar ik vast nog wat uren in doorbreng.
Conclusie
Wilco: Stefan, het is lastig om hier samen een cijfer aan te geven. Ik ben een stuk enthousiaster, maar we kunnen in ieder geval samen stellen dat de game plezier biedt met zijn tactische PVE-ervaring. Gezien het plezier, de diepgang en de spanning die ik ervaar, opteer ik voor een 85. Wat jij?
Stefan: Rainbow Six: Extraction heeft mij, nadat ik de instapdrempel had overwonnen, een hoop plezier gegeven. Het spel heeft diepgang en vooral de manier waarop operators ingezet kunnen worden kan ik enorm waarderen. Mijn grootste zorg is echter de content, want hoe lang duurt het voordat het repetitief aanvoelt? Dit kan Ubisoft wellicht voorkomen door tijdig met content updates te komen. De mechanics in het spel zijn fijn en Ubisoft Connect zorgt ook crossplay voor een goede ervaring. Ik ben dan wel iets minder enthousiast dan Wilco, maar het spel krijgt van mij toch een ruime voldoende in de vorm van een 75. Waarmee ons gemiddelde op een nette 80 uitkomt. Voor mij iets te hoog, voor jou iets te laag.