Gokken. Wat gaat er toch veel geld in om. Iedere dag weer verliezen mensen hun huizen of winnen ze juist een enorme smak met geld. Dat er niet alleen veel geld omgaat in dit circuit en dat er ook wel eens met de nodige vuurkracht gewerkt wordt, werd in Rainbow Six Vegas wel duidelijk. Waar de eerdere Rainbow Six-games vaak te diepgaand en te tactisch waren voor het mainstream publiek, bracht Ubisoft met Vegas voor het eerst in de serie een deel uit dat toegankelijker werd voor de meeste mensen. Nu is het de beurt aan het tweede deel in het universum van de gokverslaafden.
Het eerste deel in de Vegas-serie zorgde ervoor dat het van tevoren plannen van jouw missie voor eens en voor altijd verdween. Niet langer was het nodig om een diepgaand aanvalsplan te maken, jouw teamleden zorgvuldig te kiezen en heel voorzichtig te werk te gaan. Voor het eerst was het zowaar mogelijk om op een hoog tempo door de game ‘heen te wandelen’. Of althans, dit kwam wat dichterbij. Er staat natuurlijk niet voor niets ‘Rainbow Six’ voor dat ‘Vegas’.
Deel twee neemt je wederom mee naar het gokmekka van de wereld, Las Vegas. In tegenstelling tot de voorgaande game, speelt Vegas II zich meer af in de stad dan in de casino’s. Natuurlijk zijn er een aantal missies die zich afspelen tussen de gokautomaten en de roulettetafels, maar het merendeel van de tijd zul je in een industrieel ogend Las Vegas doorbrengen. Hierdoor oogt de game wat grauw en grijs en dat is jammer. Persoonlijk had ik, op dit gebied, wat meer herhaling van het voorgaande deel willen zien. Hier waren de omgevingen namelijk zeer kleurrijk en had je echt het gevoel dat je rondliep in een bruisende gokstad. Het is allemaal een stuk minder gaaf en eigenlijk zou de game zich net zo goed in een stad af kunnen spelen die, bij toeval, ook een casino en een nachtclub bezit.
Ook het verhaal is een stuk onduidelijker. Natuurlijk bevat het weer de nodige terroristen en moet je deze weer tegen zien te houden, maar dit kennen we zo onderhand wel. Daarnaast is het gewoon lastig te volgen en had ik op een gegeven moment zoiets van: ‘Ach, ik schiet gewoon iedere bad guy die ik tegen kom neer en zie wel hoe het verhaal verdergaat.’ Natuurlijk hebben we hier niet te maken met een Role Playing Game en is het verhaal niet echt heel belangrijk, maar toch. Een kleine tegenvaller dus.
Maar genoeg negatiefs over deze game. Vanaf het begin wordt meteen duidelijk dat de besturing wel goed is overgenomen uit het voorgaande deel. Het dekking zoeken, schuilen achter kleine muurtjes of om een hoekje kijken voelt erg vertrouwd aan. Dit zorgt ervoor dat je meteen lekker aan de slag kan en niet hoeft te wennen aan een ingewikkelde besturing. Met één druk op de knop sta je namelijk al met je rug tegen een muurtje aangedrukt om vervolgens, wederom met een simpele druk op de knop, te richten. Ook jouw teammaten reageren om dezelfde commando’s als in het eerste deel.
Zo komen we meteen bij het sterke punt van de game, de gameplay. Deze blijft namelijk ontzettend goed en voelt, net als de besturing, heerlijk vertrouwd aan. Zo kun je, bijvoorbeeld, onder de deur door kijken om te zien of, en vooral, waar de terroristen zich in de volgende ruimte bevinden. Wanneer je met je snake cam onder de deur door kijkt, kun je deze bad guy ‘taggen’. Hierna beveel je jouw teamgenoten om hen naar de desbetreffende deur te laten lopen. Vervolgens loop je zelf naar een zijdeur toe, geef je het commando ‘Open and clear’ en jou broeders schieten de terroristen, die jij eerder getagged had, dood. Mochten er nog meer vervelende mannen rondlopen, dan schiet je die zelf even snel dood. Heerlijk toch? Natuurlijk zijn er nog vele andere manieren om dit ‘kamer tot kamer’-gevecht in jouw voordeel te beslissen. Je kan jouw teamgenoten bevelen om eerst een flash- of handgranaat naar binnen te laten gooien alvorens je naar binnen stormt, of je loopt gewoon als een kip zonder kop de kamer binnen. Veelal lijdt dit laatste tot een snelle dood, maar soms is het wel degelijk een goede keuze. De A.I. van jouw tegenstanders is namelijk niet erg hoogstaand en wanneer het je toch niet lukt om ze te doden, blijkt het dat ze de volgende keer op de precies zelfde plek staan.
Een leuke singleplayer-campagne is natuurlijk nooit weg, maar tegenwoordig kunnen velen van deze ook met een vriend of vriendin gespeeld worden. Zo ook Rainbow Six Vegas II en dit is toch wel het sterkste punt van de game. Je kunt in deze mode ook beschikken over een tweetal computergestuurde manschappen, maar het is toch veel leuker om samen met jouw maat door het verhaal heen te lopen. Door het nieuwe A.C.E.S gebeuren, wordt er tijdens de missie bijgehouden wie het meeste kills en deaths heeft. Dit zorgt ervoor dat er een strijd tussen jouw en je vriend ontstaat, naast de strijd tussen die van jullie en de terroristen. Uit ervaring moet ik zeggen dat dit erg leuk is!
Tenslotte bevat Vegas II natuurlijk ook nog een aantal online modi. Omdat deel één hier heel succesvol mee was, heeft Ubisoft op dit gebied weinig veranderd. Nog steeds is het ranking-systeem aanwezig, maar dit keer zorgen ook jouw singleplayer-ervaringen voor jouw persoonlijke ranking. Dit zorgt ervoor dat je ook in je eentje aan jouw reputatie kan werken.
Conclusie
Rainbow Six Vegas II is een echte opvolger geworden. Vele sterke punten uit het voorgaande deel zijn overgenomen en op sommige vlakken is het één en ander geperfectioneerd. Helaas heeft men gekozen voor veelal industriële omgevingen en zijn de casinos maar sporadisch aanwezig. De ijzersterkte gameplay blijft echter gehandhaafd en de mogelijkheid om met zijn tweeën door het verhaal heen te lopen is er één die de game op het lijf geschreven lijkt.