Samenwerken: ik ben er nooit echt goed in geweest. School is daar het perfecte voorbeeld van. Bij een groepswerk probeerde ik wel mee te helpen, maar op één of andere manier stonden de ideeën van anderen mij nooit volledig aan. Er was altijd wel iets mis. Als het over een onderwerp ging dat me boeide, wat overigens niet veel voorkwam, kwam de perfectionist in mij naar boven. Alles moest in de puntjes afgemaakt worden. In de overige gevallen liet ik gewoon anderen met ideeën opdraven, omdat ik zelf niets wist en deed ik zo goed mogelijk mee. Zo ontstonden er geen discussies en waren de meesten tevreden.
Zoals de ondertitel van de nieuwe Ratchet & Clank-game misschien al doet uitschijnen, draait het ook hier om samenwerking. Het verhaal speelt zich twee jaar na de gebeurtenissen van A Crack in Time af. Ratchet en Clank hadden Dr. Nefarious verslagen. Van hem ontbreekt ondertussen elk spoor, alles is rustig. Captain Qwark is ervan overtuigd dat hij de wereldredder was en is tot President benoemd. Wanneer Nefarious plots weer opduikt en Qwark in de val probeert te lokken, ontsnapt er een gigantisch monster dat de stad aanvalt. Meteen begint ook een vreemde groep robots naar de macht te grijpen. Het viertal is genoodzaakt de handen in elkaar te slaan om deze bedreigingen te stoppen.
Op het eerste zicht lijkt het verhaal weinig te maken te hebben met het vorige deel. Ergens klopt dat, maar als je van in het begin aandachtig mee volgt, dan zul je beseffen dat de plot wel degelijk verder wordt uitgediept. Pas in de tweede helft van het spel is het verhaal interessanter en weet je waarover het gaat. Helaas komt het door de chaotische gevechten nooit helemaal goed uit de verf. Al bij al deert dat niet zo, aangezien je grotendeels de bekende Ratchet & Clank-formule voorgeschoteld krijgt. Je mag voet zetten op de meest uiteenlopende omgevingen, waaronder een mooi bos en een prachtige ijsomgeving. Alles ziet er zeer goed uit. Het moet wel gezegd worden dat er iets minder detail in zit in vergelijking met de vorige delen. Zo is de vacht van Ratchet een beetje minder pluizig. Maar goed: dit is één van de toegevingen die de ontwikkelaar moest doen om vier spelers tegelijk op het scherm te kunnen toveren. Eerlijk gezegd valt het ontbreken van de details niet zo erg op, behalve als je echt kickt op wondermooie graphics.
Ben je niet zo’n persoon, dan zul je waarschijnlijk wel een liefhebber zijn van het wapenarsenaal. Wederom mag je aan de slag met de meest exotische wapens uit het universum. De meeste wapens zul je misschien herkennen, ook al hebben ze een make-over gekregen, maar er zijn tevens twee nieuwe schietijzers. Toch blijft de verscheidenheid tussen de soorten en het gebruiken ervan nog steeds leuk. Elk zijn ze, in vergelijking van de vorige delen, zelf te upgraden. Je kunt je zuurverdiende bolts uitgeven om ze sterker te maken, meer munitie te geven, of om er een Elite-variant van te maken. Deze laatste optie geeft het ding nog een extra vaardigheid mee. De AI die aan je zijde meevecht gebruikt voor elke situatie het passende strijdmiddel. Ze zijn slim en werken opvallend goed mee. Daardoor zijn ze bijna even nuttig als een levensecht iemand die een personage bestuurd.
Het moet wel gezegd worden dat de actie met vier medespelers erg chaotisch kan worden. De kogels vliegen je om de horen, overal zijn er ontploffingen in je buurt en dergelijke. Je ziet op die manier bijna de bomen door het bos niet meer. Speel je alleen, dan krijg je een AI-partner toegewezen. Samen met hem mag je verschillende soorten vijanden verslaan. Robots, insecten en wat nog allemaal moeten er allemaal geloven. Regelmatig krijg je het aan de stok met een reusachtige vijand, één van de eindbazen. Wederom duurt het tot de tweede helft van het spel tot dat ze interessanter worden. Dan zijn de eindbazen moeilijker om te verslaan en al de rest van de game wordt er ook wat moeilijker op. Gelukkig maar, anders was All 4 One zeker teveel op het grote publiek gericht.
Dit gezegd zijnde, is het tijd voor de vraag die je je misschien al een hele tijd stelt. ‘Zal deze titel mij als ware fan van de reeks aanspreken?’. Een slimme vraag, waarvan het antwoord ervan afhangt wat je er zelf van verwacht. Het is een spel dat je misschien niet uren aan een stuk zult spelen, maar wel leuk is als tussendoortje. Wees maar zeker dat je uren plezier kunt beleven door hem alleen, of beter, met vrienden of familie te spelen. Wees maar zeker dat ook zij zullen lachen om de typische humor. Voornamelijk de conversaties tussen Captain Qwark en Dr. Nefarious zullen een lach op je gezicht doen verschijnen. Tussendoor zijn er nog meer dan genoeg grappige momenten. Het doet je herinneren dat je nog steeds een Ratchet & Clank-game aan het spelen bent.
Wanneer je de singleplayer speelt, wat offline is, kunnen de personen uit je vriendenlijst op ieder moment snel en makkelijk meedoen. Ze kiezen een personage en kunnen beginnen. Ze mogen stoppen als ze het beu zijn endan kan een AI-personage hun plaats innemen. Online spelen is een andere mogelijkheid. Het meedoen verloopt even makkelijk, maar is toch iets anders. De oprichter van het spel kiest welk level er gespeeld wordt, en vervolgens kan iedereen erbij komen. Omdat de camera zelf niet bestuurbaar is en kan die soms vervelend doen. De reden hiervoor is dat de camera altijd alle spelers in beeld wilt hebben. Gelukkig wordt het nooit echt irritant en is er zowel offline als online nog meer dan voldoende plezier te beleven.
Conclusie
Ratchet & Clank: All 4 One richt zich duidelijk op het bredere publiek. Dit doen ze door de introductie van co-op. Het verhaal komt pas in de tweede helft van het spel op gang, maar weet je al bij al nooit te overdonderen. Tegen dan wordt de game trouwens ook wat moeilijker. De bekende elementen die de serie maken wat het is, zitten er wel nog in. De typische humor zal je met een lach op je gezicht doen spelen, de omgevingen zijn erg verschillend van elkaar en zijn elk op hun eigen manier mooi. Ook de vele exotische wapens zijn opnieuw van de partij. Ze zijn nog altijd even leuk om te gebruiken. Je AI-partners werken overigens goed mee. Zowel offline als online valt er nog genoeg plezier te putten. Voor de fans is dit deel echter meer een leuk tussendoortje dan een volwaardig deel.