Rome: Total War: Alexander

Rome: Total War, bij welke gamer ringt er nu geen belletje? 'Dé Strategy game' zoals hij ook wel genoemd wordt. Een goede mix van strategie en breinloos-gamen maakte deze game voor iedereen toegankelijk en stond hij gegarandeerd voor vele uurtjes lol. De diepzinnige gameplay ging verder dan alleen de gevechten zelf. Het opbouwen van legers, steden veroveren en onderhouden, verschillende keuzes in aanpak en enkele andere originele elementen maakte Rome: Total War tot een van de beste strategy games van deze generatie en misschien zelfs meer dan dat. Als er dus een game was die schreeuwde om uitbreidingen was deze het wel en deze kreeg hij ook. Na Babarian Invasion nu ook Rome: Total War - Alexander waar je jezelf niet meer in Rome aantreft, maar in het voormalige Persie, Egypte en natuurlijk Griekenland.

Zoals de titel van de game je waarschijnlijk al wel doet vermoeden speelt de game zich af in de tijd van Alexander de Grote, een van de grootste veroveraars, zo niet de grootste, uit de geschiedenis. En zo'n reputatie krijg je natuurlijk niet zomaar. Daarvoor moet je heel wat land veroverd hebben. En zo was het ook. Dan mag je nu raden wat je doel is in deze game. Een verhaal ontbreekt volledig maar er zitten wel enkele dingen in de game verwerkt zoals enkele monumenten bij bepaalde steden die bijzonder waren en hun eigen verhaal hebben. Misschien handig voor de geschiedenisles maar ik was meer geïntresseerd in de bonussen die ze gaven. Je begint de game met een klein stukje land waarin jouw bevolkingsgroep, de Macedoniërs, zich nog slechts beperkt heeft tot Griekenland. Maar jij bent er om daar verandering in te brengen.

Zodra je een nieuwe game begint zul je terecht komen op een kaart waarop de spelwereld te zien is. Enkele steden zijn zichtbaar maar de meesten zul je zelf nog moeten ontdekken. Met twee steden en een klein leger is het aan jou om die hele wereldkaart paars te laten gloeien (de kleur van jouw volk). Je leger staat aangegeven met één character op de wereldmap, in dit geval dus nog Alexander. Later zul je, zodra Alexander getrouwd is, kinderen krijgen die je zullen helpen in je strijd. Meisjes zijn ook niet ongewenst want deze kunnen trouwen met een sterke man naar jouw keuze die je vervolgens ook mooi een handje kan helpen. Zelfs het adopteren van mensen in de famillie is mogelijk.

De wereldmap werkt in beurten. Je hebt enkele movement points die je kunt gebruiken om een bepaald leger een afstand te laten overbruggen en je kunt tijdens deze beurten je steden onderhouden of nog een extra legertje opbouwen. Er zijn hier veel dingen waar je rekening mee moet houden. Zoals je geld natuurlijk, zonder geld kun je niks dus vraag je belasting. Met een hoge belasting tikt het allemaal lekker aan maar dan zal (uiteraard) je volk ook minder blij worden. Er zal dan ooit een punt komen dat er opstanden in je steden zullen ontstaan met als gevolg dat je leger ingekort wordt en natuurlijk ook de bewoners. Ook te weinig bewaking bij je steden zal ervoor zorgen dat het onrustig wordt en als je echt pech hebt zullen de inwoners rebellen worden en de stad zelfs overnemen. Elke beurt neemt een virtueel half jaar in beslag, wat betekent dat je onder andere je generalen oud ziet worden met als gevolg dat zelfs Alexander vroeg of laat de rozentuin een bezoek moet brengen.

En dat zijn alleen nog maar de problemen met je eigen volk! Er zijn namelijk nog genoeg andere mensen die jouw hoofd het liefst op een schaaltje zien liggen. En als het goed is, is dat andersom precies hetzelfde geval. En nog erger, de meeste werken allemaal samen tegen je. Je zult dus weinig Factions (bevolkingsgroepen) tegenkomen die elkaar aan het bevechten zijn. Een gemis in mijn ogen aangezien dit de wereld wel levend houd en je niet het gevoel hebt dat alles alleen om jou draait. Zodra je enkele steden hebt overgenomen, dorpjes hebt geplunderd en Factions hebt vernietigd is het tijd om over de zee de rest op te gaan zoeken. Dit brengt weer wat voer om over na te denken met zich mee. Zou je nou voor die kleine overbrugging veel geld uitgeven aan een paar extra schepen om je vloot aan te sterken of neem je liever wat extra manschappen voor de strijd erna. Maar wat dan als je wordt aangevallen? En wat dan als blijkt dat je tegenover een gigantisch leger komt te staan? Het spel zit vol met deze beslissingen. Dit houd je scherp en zo niet zul je wel weer geslepen worden naar een flinke nederlaag, iets wat je je gelukkig nog wel eens kan veroorloven zonder dat het meteen game over is.

Al zul je misschien wel eens héél dichtbij komen, helemaal in de hogere moeilijkheidsgraden kan deze game erg moeilijk worden. Helemaal als je net over zee bent gegaan en bent begonnen aan Turkije. Je zult voortdurend overspoeld worden met vijandelijke troepen die vaak helemaal tot de nok gevuld zijn met soldaten. Het is dan ook zeker van groot belang dat je het managen van je steden serieus neemt want zonder geld ben je helemaal nergens. Maar vind je dat managen maar niks en vecht je liever kun je gewoon auto-manage aanzetten en de computer doet het werk voor je. Je kunt dan nog enkele richtingen kiezen zoals Financial, Military, Growth, Buildings en dergelijke. Elk van deze instellingen heeft dan weer zijn eigen invloed op de inkomsten en de gesteldheid van de mensen. Maar als je wil kan je (net zoals in Rome: Total War) ook de gevechten automatisch laten afspelen als je even niet zo'n zin hebt om dat kleine legertje af te maken of misschien laat je je zelfs zo meevoeren in de game dat je nauwelijks anders doet.

Wie zegt dat hij nooit door macht bedwelmt raakt moet deze game eens spelen en hij zal wel merken dat hij op een gegeven moment alleen nog maar bezig is met een grootschalige aanval die weer een grote stad tot die van hem zou moeten maken. En alsof dit allemaal nog niet genoeg is om rekening mee te houden zul je zo nu en dan ook weer op het punt dat het weer goed lijkt te gaan een leuke storm tegenkomen die de helft van je vloot de bodem van de zee laat zien. Gek genoeg wordt het gelukkig nooit onoverzichtelijk, tijdens een beurt kun je even rustig te tijd nemen om even al je steden langs te gaan en kijken hoe het ervoor staat en nog even wat extra soldaten naar dat ene kamp sturen want die kunnen wat extra kracht gebruiken. In Alexander heb je dan ook maar 1 missie en dat is om enkele grote wereldsteden te veroveren om jezelf de meester van Persië te kunnen noemen. De kleine missies uit Rome Total War zijn er dus uitgehaald. Een klein gemis aangezien de snelheid er op deze manier uitgehaald wordt.

Conclusie

 De perfect gebalanseerde gameplay, de prima graphics en geluid en de nieuwe Factions, units en dergelijke maken Rome: Total War - Alexander een uitbreiding om U tegen te zeggen. Samen met Rome: Total War zelf en Barbarian Invasion haal je de meest complete en beste RTS ervaring in huis die je vandaag de dag zult krijgen. De diepgaande gameplay, een haalbare instapdrempel voor iedereen en de grootschalige gevechten zorgen ervoor dat je aan het scherm van je PC gekluisterd blijft tot het zoete einde van de game. Ben je klaar met de campaign? Dan zijn er nog altijd de Historical Battles die je meenemen naar de mijlpalen in de geschiedenis, de mode om nog snel voordat je naar school gaat even een gevecht te spelen, en zelfs een volwaardige online en lan mode. Geen enkele RTS fan mag deze game, samen met Rome: Total War en Barbarian Invasion links laten liggen want geen van hen zal onaangeroerd zijn bij het spelen van dit pareltje.