Als je net als ik bent en dus veel games uit Japan hebt gespeeld, denk je bij een game die Alchemist en een meisjesnaam in de titel heeft waarschijnlijk direct aan de franchise van Gust. En dan ben je niet de enige. Hoewel slechts oppervlakkig, zijn de parallellen namelijk overduidelijk aanwezig, inclusief het feit dat alles draait om je atelier. Of nou ja, jouw baas der atelier, welke ze op het punt staat kwijt te raken vanwege haar gedrag en schulden.
Een nare positie
Omdat het atelier ook Sheryls thuis is en de baas in kwestie haar met de gebakken peren laat zitten, is jouw missie om de reputatie van deze winkel te herstellen. Dat is echter makkelijker gezegd dan gedaan. De kunst van alchemie is immers objecten omvormen, maar daarvoor moet je wel objecten hebben om te werken. Normaliter halen avonturiers deze voor je, maar door de schulden heb je geen goud om een verzoek te plaatsen. Onze blondine besluit daarom maar zelf af te dwalen in het aan Made in Abyss denkende labyrint net buiten de stad.
Deze dungeon en de objecten en monsters die je erin kunt vinden, zijn de centrale spil in de gameplay loop die volgt. Als Sheryl neem je opdrachten aan, zoals het doden van een X-aantal monsters en het leveren van items, en door deze te volbrengen krijg je geld, faam en reputatie, welke allen nodig zijn om zowel je carrière als avonturier als het atelier voort te stuwen. Wees daarbij echter wel voorzichtig, want als je hier wordt verslagen, is het niet even herstarten bij een save point. In plaats daarvan kun je zien hoe je onschuldige karakter wordt misbruikt door wat haar dan ook ontdeed van haar HP.
Verrassend
Of je dat daadwerkelijk gaat zien, is wat mij betreft echter twijfelachtig. Hoewel Sheryl: The Alchemist of the Island Ruins is gemaakt in RPGMaker, is het niet de standaard turn-based aanlegenheid die we daarvan gewend zijn. In plaats daarvan is het een real-time RPG waarmee je met drie knoppen respectievelijke een reguliere aanval kunt gebruiken, magie kunt schieten of een item in kunt zetten. Als je een beetje de sidequests doet en achievement points spaart om je stats verhogen, zul je echter weinig meer nodig hebben dan het eerste. Zelfs vijanden die tien levels hoger waren dan de alchemist konden met gemak worden geveld door snel op de aanvalsknop te rammen, dus uitdaging is er zeker niet.
Dat ik toch doorspeelde, was omdat het verhaal mijn nog wel wist te boeien. Iedereen in de wereld is redelijk vulgair, zelfs tot op het afstotende toe, maar de rode draad over een kwade organisatie en een broeiend conflict was best interessant om te volgen in de twintig uur die ik nodig had om het spel te voltooien. Het zet absoluut geen nieuwe standaarden of iets dergelijks, maar als je RPG’s met een erotische bijsmaak ziet zitten, zijn er vele slechtere opties dan deze. Hiernaast kun je ook het slechte pad op gaan en Sheryl zichzelf laten verkopen om geld te verdinen, waarmee haar avontuur op hele andere plekken kan eindigen dan het Atelier. Er is dus ook de nodige herspeelbaarheid.
Conclusie:
Zelfs als het niet bepaald revolutionair is, is Sheryl: The Alchemist of the Island Ruins een simpele action-RPG die je de nodige uurtjes zoet kan houden, vooral als je alle eindes en erotische scenes wil zien. Uitdaging hoef je er echter niet van te verwachten.