Met de intrede van Shift heeft Electronic Arts de Need for Speed-reeks opgesplitst in twee verschillende games. Waar Shift zich concentreert op het realisme van het racen, focust Hot Pursuit zich meer op de arcadevorm van het racen buiten het circuit. Dit is een goede zaak, want voordien werd er gewisseld van genre onder dezelfde naam. Kijk maar naar het verschil tussen NFS: Carbon en NFS: Pro Street. Het eerste deel in de Shift-reeks kondigde een heropleving aan van de NFS-reeks. Geldt dit nog steeds voor het tweede deel of staat Shift 2 al aan de kant met motorpech?
Net als in ongeveer elke Need for Speed wordt je carrière ingeleid door cutscène. Dit keer zal de driftkampioen Vince Vaughn Jr. je begeleiden doorheen je carrière. Net als in het eerste deel start je als een rookie en moet je met het kleine budget waarover je beschikt een startwagen kopen. Het aanbod is beperkt tot de wagens die je kan betalen. Van Audi tot Volkswagen. Naarmate je verder komt in je carrière wachten de Lamborghini’s en de Maserati’s op je. In totaal zitten er zo’n 150 auto’s in de game verwerkt.
Ook in Shift 2 maakt het levelsysteem zijn terugkeer. Dit keer concentreert het zich enkel op het correct rijden en heb je dus niet meer de keuze om een carrière te kiezen als agressieve rijder. Integendeel, wanneer je te agressief bent, zal je die prijs ook tegen een stevige prijs terugbetalen. Zo zal je bestraft worden wanneer je een bocht afsnijdt door de tijd niet te registreren op Autolog. Ook wanneer je tegenstanders gaat hinderen of ermee in contact komt, dan zullen zij de bocht afsnijden of je uitermate naar de kant duwen, waardoor je genoodzaakt bent om af te remmen. Natuurlijk wordt er ook onderling tussen de A.I. gestreden en dat kan ook wel eens in jouw nadeel spelen. Af en toe botsen ze wel eens met crashes tot gevolg, waardoor jij steeds alert moet blijven om ze te ontwijken. Soms is het jammer genoeg wel onvoorkomelijk om een extra ongeval te vermijden.
Wanneer je crashes hoort, denk je meteen aan schade. Naar mijn gevoel is de schade nog indrukwekkender dan in deel één. Dit merk je vooral wanneer je de volledige controle over je stuur verliest en over de kop gaat rollen. Honderden stukjes vliegen in het rond waar je van denkt: “Waar komen ze toch vandaan?” Uiteindelijk heb je nog een zwaar gehavende metalen kooi om mee verder te rijden en dat is zeker geen pretje. Telkens wanneer je te zwaar in de kant rijdt, zal je stuur stevig beginnen trekken, waardoor het moeilijker wordt om op de baan te blijven. Laat dat nu de essentie zijn van het hele levelsysteem, waarbij je zo keurig mogelijk moet rijden door de ideale lijn te volgen, perfect in te sturen in de bochten, zonder brokken inhalen en dergelijke. Je kunt al wel aanvoelen dat de game je een hele uitdaging biedt.
Zoals in het vorige deel, heb je nogmaals keuze uit een enorme waaier aan races. In totaal zijn er zo’n zestig events waar je aan kan deelnemen, gaande van time trials, races, eliminatieraces, endurance races en de nieuwkomer drift-events verspreid over zestien levels die je moet bereiken. Om aan de driftraces te kunnen deelnemen moet je eerst met je begeleider een tutorial afleggen. Dit toont reeds aan dat ook hier een leercurve aan verbonden is. Om deze drift-events te kunnen winnen, wordt er van je vereist dat je weet wat je doet met je auto. Zonder training zal je niet ver geraken.
De physics zijn niet zo precies als bijvoorbeeld bij Gran Turismo 5, toch voel je dat er werk is in gestoken en dat de auto’s reageren zoals ze waarschijnlijk in het echt ook reageren. Op elk moment van de race kan je met een simpele druk op de knop heel wat meer te weten komen over de staat van je wagen. Hoe warm je banden zijn, of ze versleten zijn, hoeveel druk er nog opzit en dergelijke meer. Je kan jouw auto tot in de puntjes gaan configureren en setups maken voor elke track in de game. Wanneer dat niet genoeg is, kan je natuurlijk ook voor upgrades gaan. Van de motor, tot bodykits, remblokken, ophanging en meer. Er zijn niet zoveel keuzemogelijkheden als in Gran Turismo 5. Toch zal je genoeg budget moeten hebben om een full tuned auto te verkrijgen. Ook kan je de auto’s versieren met wat plakkers die je naar eigen lust kan gebruiken. Jammer genoeg worden ze in de replays niet altijd even goed weergegeven.
Op het eerste zicht lijkt er een grote verbetering te zijn opgetreden in de ondersteuning van de verschillende controllers. Zo kent hij standaard op PC de Xbox 360-controller, de Logitech g25/27 en nog heel resem aan stuurtjes. Deze zijn allemaal correct ingesteld qua knoppen. Toch vereisen ze enige tweaking bij de instellingen van de dode hoek, sensiviteitsensitiviteit, etc. Ook vreemd was dat totaal geen force feedback bij mij G27 te bespeuren was, maar wel bij de Xbox-controller. In de eerste Shift was er eerder een overdaad aan force feedback, dat maakt het nog vreemder.
Wanneer je vrolijk op het circuit rondjes aan het trekken bent, zal je ongetwijfeld het grafische detail opmerken dat er in de game verwerkt zit. Zo zullen bij grote regelmaat vliegjes, oliesporen en andere vuile deeltjes op je scherm verschijnen. Naast het circuit merk je dat er geen kale plekken zijn, maar hier en daar vind je ambulances, stewards, wagens die zorgen dat de circuits mooi aangekleed zijn. Jammer genoeg zitten er geen weerseffecten in de game verwerkt, op een neergaande zon na en de nachtraces. Deze laatste is op zich al een lust voor het oog. Door de extra belichting, glimmen de auto’s nog mooier dan te voren. Ook merk je geregeld flitsen van fototoestellen in het publiek om toch maar een geslaagd kiekje te kunnen nemen. Dit draagt bij tot een zeer unieke sfeer die ik nog maar bij weinig racegames heb ervaren.
Wanneer je door de menu’s loopt, zal je een oude bekende van NFS: Hot Pursuit tegenkomen, namelijk het Autolog-systeem. Dit is een systeem dat tijden en prestaties bijhoudt over de verschillende events, waarmee je jouw prestaties kan vergelijken met die van je vrienden. Wanneer je tijden verbetert, krijg je hier ook extra experience mee. Echter is het nu meer subtiel aanwezig, zodat wanneer iemand je tijd verbetert, het je niet meteen zou opvallen. Verder heb je nog meer online vertier in de online multiplayer. Hierbij kan je kiezen uit dezelfde events die ook in de singleplayer aanwezig zijn. Je zal geen last hebben van lag, maar wel van agressieve rijders die het doel van het spel nog niet door hebben. Nu dat is jammer genoeg eigen aan het genre. Toch probeert Shift 2 ze te straffen en te bannen uit de races. Dat lukt, maar niet altijd.
br>Conclusie
Shift 2: Unleashed bouwt verder op het origineel en voegt enkele vernieuwingen toe, waardoor de game weer aangenaam voelt om te spelen. Zeker op grafisch vlak zijn er leuke details die het rijden wat aangenamer maken. Op vlak van het racen zelf is het een stuk intenser geworden en zal je gefocust moeten blijven om in stijgende lijn te vorderen je carrière. Ook qua tweaking heeft EA er heel wat ingestopt, waardoor telkens snellere tijden halen al een doel op zich kan zijn. Als je naar een racegame op zoek bent en je hebt geen PlayStation 3, dan is deze game zeker een goeie plaatsvervanger voor die andere racer.
Reacties (0)
Deel je mening over dit artikel met andere GameQuarter-lezers
Plaats een reactie