Als ik mijn Friends List op PSN bekijk, is het overduidelijk welke launchgames het populairst zijn bij de Day One-bezitters van de PlayStation 4. Killzone: Shadow Fall en Call Of Duty: Ghosts wisselen elkaar af en worden slechts bij uitzondering onderbroken door Knack, Battlefield 4, Assassin's Creed IV: Black Flag en FIFA 14. En ik? Ik speel Skylanders: Swap Force.
Misschien ben ik nooit echt volwassen geworden, want ik word nu al drie jaar op rij echt vrolijk van de komst van een nieuwe Skylanders game. Niet dat Spyro’s Adventure en Giants zo’n hoogstaande stukjes interactieve media waren, maar de Skylanders, de fysieke DLC, waren zoveel bevredigender om aan te schaffen dan de zoveelste download.
Met Swap Force wordt de Skylanders-familie wederom grondig uitgebreid. Behalve zestien herziene versies van al bestaande Skylanders en zestien nieuwe Skylanders om de groep te vervoegen zijn er ook acht Lightcore-figuren, bestaande uit lichtgevende versies van de eerdere twee groepen. De kers op de taart zijn de Swap Force-figurines waar de game zijn naam aan ontleent.
Deze karakters plaatsen zich qua grootte tussen de reguliere Skylanders en de vorig jaar verschenen Giants en bestaan uit twee ontkoppelbare delen. De boven- en onderlichamen kunnen vervolgens met elkaar verwisseld worden om zo bijvoorbeeld een octopus-piraat met kippenpoten te maken. Met zestien Swap Force-figuren kunnen zo 256 combinaties worden gemaakt! Tel daarbij op dat er reeds twee Legendary, een Jolly en zes Dark-varianten op de mark zijn gekomen en de buidel moet weer aardig diep zijn voor een volledige collectie.
De Swap Force-Skylanders verkregen deze vreemde gave doordat ze honderd jaar voor aanvang van de game geraakt werden door krachtige magie uit Mt. Cloudbreak. Op deze berg wordt elke eeuw een ritueel uitgevoerd om de magische energie in Skylanders te verversen. Maar wanneer een kwade kracht poogt dit ritueel te onderbreken dreigt de magie in Skylanders verloren te gaan en heeft dat Swap Force als gevolg.
Honderd jaar zijn voorbij en de tijd voor het ritueel nadert wederom. Booswicht Kaos heeft nog altijd niet geleerd van zijn eerdere mislukkingen en heeft zijn pijlen des doem ditmaal op de vier wezens die het ritueel moeten uitvoeren gericht. Bij toeval kruist het schip van de Skylanders, bestuurt door de altijd irritante Flynn, het pad van Tessa. Tessa is een inwoner van het dorpje Woodburrow, de wezens die verantwoordelijk zijn voor de voorbereidingen van het ritueel. Wanneer ze de hulp van de Skylanders inroept begint dan ook een nieuw avontuur om Kaos te dwarsbomen.
Qua gameplay ligt Swap Force heel dicht bij zijn voorgangers. Je beweegt door redelijk beperkte 3D-omgevingen en gebruikt de Skylanders die je op dat moment op de Portal Of Power hebt staan om vijanden te verslaan, XP te vergaren en alles in de omgeving te vernietigen om goud te verzamelen. Op je pad liggen poorten die enkel met Skylanders van een bepaald type geopend kunnen worden, zijn er schatkisten te vinden en kisten waar je Giants voor behoeft. Tot zo ver dus niets nieuws onder de zon.
Een kleine vernieuwing is te vinden in de nieuwe Swap Force-gates en -games. De gates verwachten dat je twee elementen tegelijk hebt voor het zijn geheimen onthult. Je kunt hiervoor een Swap Force-Skylander gebruiken als je alleen speelt, maar gelukkig telt het ook als je twee losse Skylanders gebruikt wanneer je gezamenlijk speelt. Leuker zijn de Swap Force-games. In deze knotsgekke minigames moet je een bepaald doel bereiken om een prijs te verdienen. Welke game het is hangt af van het symbool dat op het toegangsportaal staat.
In totaal zijn er acht varianten van de minigames: climb, rocket, sneak, speed, bounce, dig, teleport en spin. Elk heeft zijn eigen symbool waaraan je kunt herkennen welk onderstel van een Swap Force-Skylander je nodig hebt. Dit symbool is namelijk ook terug te vinden op een plaatje voorop elke Swap Force-Skylander. De minigames zijn aardig, maar nergens hoogstaand. Toch verwelkomde ik ze persoonlijk met open armen.
Gezien het feit dat Skylanders zich op kinderen richt, is het een simpele platformer zoals we deze vroeger al speelden met bijvoorbeeld Spyro en Crash Bandicoot. Daar is op zich niets mis mee, ware het niet dat de moeilijkheidsgraad dermate laag ligt dat een uur of twee ononderbroken zou spelen het een bijna geestdodend effect heeft. Gelukkig wordt er regelmatig afgewisseld, al is het maar even een simpele race-game of plaatsnemen in een on-rails gedeelte van het verhaal. Deze momenten komen bovendien meestal precies wanneer je er echt behoefte aan hebt. Activision heeft goed naar de kritiek op de eerdere twee delen geluisterd en is Swap Force een stuk langer dan diens voorgangers. Een enkel level kan als je het goed speelt als gauw een kleine drie kwartier tot een uur in beslag nemen!
Het doorspelen van het verhaal van Skylanders: Swap Force zal je een kleine vijftien tot twintig uur bezig houden, maar met meer post-game content dan ooit houdt daar het plezier nog lang niet op. In het weer vredige Woodburrow kun je vanaf dat moment punten gaan verzamelen in Score Attack-levels of vechten tegen de klok in Time Attack-levels. Je kunt bovendien alleen of met een partner proberen de baas van de Skylanders-arena te worden. Ook levels opnieuw bezoeken eens je meer Skylanders hebt en zo alle collectibles verzamelen behoort tot de opties al raad ik persoonlijk aan om simpelweg minimaal een Swap Force-figurine van elk element en minigame type te hebben evenals een Giant. Hiermee kan in principe alles vrijgespeeld worden, al neemt de funfactor wel toe als je meer Skylanders in je verzameling hebt.
Waarschijnlijk heb je op dit punt in de recensie al stiekem gespiekt naar het eindcijfer wat eruit komt. En ja, onsdanks het feit dat ik overwegend positief ben over de game valt deze relatief laag uit. De reden hiervoor is dat mijn speelsessie niet zonder de nodige ergernissen verliep. Tot drie maal toe heb ik de game moeten herstarten omdat deze crashte op mijn PlayStation 4. Gezien het feit dat de checkpoints in de grote levels soms mijlenver uit elkaar liggen moest ik hierdoor soms grote stukken opnieuw spelen, iets wat ik niet bepaald kon waarderen. 
Ook de graphics stellen enigszins teleur. De cutscenes zien eruit zoals we mogen verwachten van een next-gen game, maar tijdens het werkelijke spelen viel het soms wat tegen. De game oogt aardig , maar nauwelijks beter dan zijn tegenhanger op de PlayStation 3 en dat is toch wel een teleurstellende ontdekking, vooral als het de eerste game is die je speelt op je gloednieuwe console.
Conclusie
Skylanders: Swap Force bouwt verder aan de brug die speelgoed en games met elkaar moet verbinden, maar voegt hier enkele interessante zijpaden aan toe. De game weet dan ook regelmatig even om te schakelen als het platformen je dreigt de keel uit te hangen. Om het meeste uit de game te halen zijn natuurlijk extra Skylanders-figurines nodig, maar ook zonder weet de game voldoende te boeien, zelfs na het voltooien van het verhaal. Het enige waar het tekort schiet is het presenteren van een échte next-gen ervaring. De crashes hadden van mij ook niet gehoeven.