Op de PlayStation Portable heeft de SOCOM-serie qua speltechnisch vlak een enorme ommekeer gemaakt. Waar de populaire schietspellen op de PlayStation 2 bestonden uit tactische en communicatieve facetten, vertonen de delen op de draagbare spelcomputer meer Rambo-taferelen. De eerste twee delen hanteerden dan ook deze norm, om zo de serie in een toegankelijker daglicht te zetten. SOCOM: U.S. Navy SEALs Fireteam Bravo 3, het derde deel in de serie, doet wederom niet onder voor deze benadering.
Centraal in Fireteam Bravo 3 is de introductie van een vierdelige coöperatieve modus. Met deze modus, die overigens voor het eerst voorkomt in een SOCOM-spel, kun je via ad-hoc of online met maximaal drie vrienden de verhaalmodus doorlopen. Ook kun je missies naar hartenlust instellen om zo je persoonlijke draai aan het avontuur te geven. Bepaal de opdrachten, geef aan hoeveel vijanden je tegen wilt komen en wijzig het wapenassortiment: het kan allemaal. Dit is tevens gelijk het sterkte punt uit Fireteam Bravo, tezamen met de competitieve multiplayermodus uiteraard waar maximaal zestien spelers elkaars leven zuur kunnen maken. Niets meer dan lof voor de mogelijkheden die online op de loer liggen.
Maar voordat je van plan bent om dit allemaal te gaan beleven, is het raadzaam om eerst de verhaalmodus in je eentje uit te spelen. Hoewel, raadzaam? Eigenlijk is heel die modus een excuus om de besturing onder de knie te krijgen, wat een hels karwei kan zijn. Zo kun je bijvoorbeeld niet naar boven of beneden mikken tijdens het lopen. Afijn, uiteindelijk is dit niet het punt waar de verhaalmodus over struikelt, maar op andere aspecten. Zo laat de kunstmatige intelligentie van zowel je vijanden als van je teamgenoten te wensen over. Ironisch genoeg zijn je tegenstanders namelijk te zwak en je squadmembers te sterk. Geef ze een opdracht en het wordt in mum van tijd met succes uitgevoerd, terwijl jij lekker achter een hoekje staat. Uitspelen zul je Fireteam Bravo 3 dus erg snel doen, in drie uur welteverstaan. Daarnaast is het spel wegens het effectieve auto aim vrij makkelijk.
Behalve de uiteenlopende omgevingen en de soms grootschalige gevechten, zijn we nergens spectaculaire aspecten tegengekomen in de verhaalmodus. Immers trektde verhaallijn net zoals de voorgaande delen op niets, ondanks de indrukwekkende tussenfilmpjes die daarvoor speciaal ontworpen zijn. Het komt er kortom op neer dat de vijand een lading biologische wapens heeft weten te verkrijgen en deze in wil zetten tegen de Westerse wereld. Uiteraard moet jij daar een stokje voor steken. Jammerlijk werden we tijdens het verhaal nergens getrakteerd op onverwachtse plotwendingen of gebeurtenissen, waardoor we nooit aandachtig in de virtuele wereld werden gegoten. Wanneer je dus de besturing na een tijdje onder handen hebt, kun je je dus maar meteen storten in de multiplayermodi. Redengevend voor het feit dat Fireteam Bravo 3 misschien wel de beste online shooter verkrijgbaar is op de PlayStation Portable.
Conclusie
SOCOM’s derde optreden op de PSP is duidelijk alleen bedoeld voor multiplayerfans. De mogelijkheden die je immers krijgt voorgeschoteld zijn immens en bovendien werkt alles speltechnisch erg vlot. Konden we maar hetzelfde zeggen over de verhaalmodus, die op veel punten tekort schiet. Zo ben je er binnen drie uurtjes doorheen en wordt het nergens echt overtuigend wegens de slechte kunstmatige intelligentie en de lage moeilijkheidsgraad. Tip: stort je een uur in het verhaal om het ietwat lastige besturingssysteem onder de knie te krijgen, start de multiplayermodus op en gaan met die banaan!