SOL: Exodus, werd voorgesteld als het spel dat het oude space combat sim genre terug tot leven moest brengen.
Met titels als Tie Fighter, X-Wing, en Wing Commander ligt het genre dan ook bij veel oudere pc gamers nauw aan hun hart.
Een behoorlijke ambitie voor een team dat zes mensen telt!
SOL: Exodus speelt zich af in ons zonnestelsel in een niet zo verre toekomst. Ergens rond het jaar 2500 meer bepaald. De zon is aan het sterven en binnenkort zal leven op aarde niet langer mogelijk zijn. De mensen slaan de handen in elkaar en vormen samen één grote kolonie onder de naam UCS ofwel United Colonies of Sol. Deze besluit om een vloot op missie te sturen om een nieuwe planeet te gaan zoeken buiten ons zonnestelsel waar we met ons allen kunnen verder leven in de toekomst. Wanneer het ship, de Atlas, daar in slaagt, blijken de Children of Dawn, ofwel COD, hun plannen te willen dwarsbomen. Deze religieuze groepering is het niet eens dat mensen buiten het zonnestelsel gaan wonen ook al betekent dit het einde van het menselijk bestaan.
Het spel bestaat uit een zevental missies dat verder gaat op dit verhaal. De Atlas en zijn bemanningsleden zijn het enige dat de mens kan redden van het kwaadaardige COD.
Het verhaallijn wordt netjes afgehandeld in de vorm van ingame dialogen die vorm krijgen door popup kadertjes die voorzien zijn van ondertitels en een plaatje van de persoon die aan het woord is. In dit genre zijn dit soort dialogen zeer belangrijk en moeten ze met deze geringe vorm van vertellen er voor zorgen dat de speler geboeid blijft in het verhaal dat rondom hem afspeelt. Daar is de ontwikkelaar naar mijn mening niet zo bijster goed in geslaagd. Het probleem zit hem deels in het toch wel zwakke verhaal maar ook wel in de vreselijk irritante COD personages. Die komen nogal sterk over als een knettergekke sekte die helemaal geen steek houdt. En voor één of andere onduidelijk reden heeft deze sekte een enorme vloot en arsenaal tot zijn beschikking om de mensheid eens goed te gaan verpesten. Het helpt ook niet dat deze dialogen in het midden van een gevecht plaatsvinden. Ofwel heb je het moeilijk om de aandacht bij het verhaal te houden ofwel heb je moeite met te concentreren op de opdracht die je probeert uit te voeren. De opdrachten variëren van het beschermen van een aantal schepen, het beschermen van de Atlas, het beschermen van een ruimtestation en noem maar op. Niet veel bijster origineel, maar dat kan je ook moeilijk verwachten met dergelijke verhaallijn. Terwijl je deze opdrachten uitvoert, zul je ook je best doen om de vijandige schepen van je af te houden of op zijn minst van uw doelwit.
Als speler ga je aan de slag met een vechterklasse schip en bij elke missie vertrek je uit de USC Atlas zoals je dat met een vliegtuig op een vliegdekschip zou doen. Eenmaal opgestegen, gelanceerd, dan kun je het schip besturen met de muis of met een joystick. Met het scrolwiel verhoog of verlaag je de snelheid, en als je net dat ietsje meer snelheid nodig hebt, dan heb je nog een afterburner tot je beschikking onder de shift toets. Je hebt een aantal wapens zoals het standaard machinegeweer, een plasma kanon en ook de vertrouwde doelzoekende raketten. Deze basis besturingselementen werken goed en voelen zeer vertrouwd aan. Echter biedt de gameplay niet veel meer aan dan dogfights met deze besturingselementen. Er is een soort slide beweging die je kan maken door de rechtermuisknop in te houden om daarmee inkomende raketten af te weren maar dit houdt weinig steek. Een klein extraatje bovenop de oeroude space dogfight formule is het "hacken" van bepaalde doelwitten. Sommige doelwitten kun je met de spatie knop “locken” waardoor er een decodering proces opstart. Dit is niet meer dan een aantal cijfers en letters die je aandachtig moet noteren om dan na het decodering proces deze drie, vier of vijf tekens te gaan selecteren in een menu. Hiermee speel je bij sommige doelwitten hun zwakke punten vrij maar dit wordt ook gebruikt om sommige schepen te helpen. Na twee keer dit te hebben gedaan is er ook helemaal niets meer aan. Dit hacken, noch dogfights bieden enige vorm van opwinding. De AI waarmee de vijandige schepen vliegen valt te vergelijken met ei dat al een jaartje in de koelkast ligt te rotten. Al te vaak vliegen deze eenheden recht op u af. Ze doen ook bijna tot geen moeite om van uw gevuur af te komen.
Na elke missie kan je uw schip opwaarderen.Iets wat normaal in dit soort titels zeer leuk is, is ook hier weer een teleurstelling. De mogelijkheden hier beperking zich tot het versterken van de “hull“ van uw schip, uw machine geweer en de afterburner. Je kan geen nieuwe wapens vrijspelen of andere onderdelen. Ook blijf je met hetzelfde schip rondvliegen tot het einde van de campagne.
Dit alles wordt verwezenlijkt met de Unreal Engine. Dat staat echter niet garant voor een titel met superieure graphics. Deze zijn matig tot goed. Er is een zekere sfeer aanwezig en dat is in principe al voldoende voor dit genre. De muziek in het spel en de bijhorende geluidseffecten zijn echter minder dan matig. Ontploffingen en machine geweren klinken verschrikkelijk. En dit terwijl er in de ruimte niet eens spraak is van geluid. Ik twijfel zelf of het niet beter zou geweest zijn om deze stilte te gebruiken in plaats van de vreemde muziek keuze en de goedkoop klinkende geluidseffecten. Dit moet je echter allemaal wel weten te relativeren. Deze titel is ontworpen door een team van zestal. mensen en dit in minder dan één jaar tijd. Als ik het vanuit dat perspectief bekijk, kan ik alleen maar respect toekennen om dit toch op zo een korte tijd met zo weinig middelen te realiseren. Maar, als gamer kan ik daar helaas geen vrede mee sluiten.
Conclusie
De zwakke verhaallijn, het beperkt aantal missies en de repetitieve gameplay zorgen ervoor dat deze titel niet de gedroomde space sim is geworden dat het zichzelf had gewaand. Helaas want ergens zit in dit team toch een zekere potentieel. Al was het maar omdat ze de ambitie hebben om deze toch wel hopeloos verloren genre proberen te doen herleven. Al bij al is dit spel op de markt gekomen voor een zeer lage prijs van ongeveer tien euro. Als old school space sim fan kun je dit misschien een kans geven. Anderen, blijf hier rustig van weg en wacht op een waardige reboot van dit klassieke genre. Of speel de gewoon de klassiekers!