S.T.A.L.K.E.R.: Legends of the Zone Trilogy - Enhanced Edition

In 1979 kwam Stalker uit, een Russische film van Andrei Tarkovski die vertelt over een 'stalker' die twee mannen begeleidt door een gebied dat 'the zone' wordt genoemd. De makers van de film konden het toen nog niet weten, maar het bleek bijna een profetische film te zijn, want zeven jaar later kwam er een echte exclusiezone om de beroemde nucleaire centrale van Chernobyl (die overigens helemaal niet zo heet, maar dat is een ander verhaal). Bij de Oekraïednse ontwikkelstudio GSC Game World moeten ze hebben gedacht dat het misschien interessant is om beide te mengen en zo is het idee achter S.T.A.L.K.E.R. geboren.

Zoals de titel al zegt, bestaat S.T.A.L.K.E.R. Legends of the Zone Trilogy Enhanced Edition uit drie games:

- S.T.A.L.K.E.R.: Call of Pripyat

- S.T.A.L.K.E.R.: Clear Sky

- S.T.A.L.K.E.R.: Shadow of Chernobyl

Hoewel Call of Pripyat verreweg de beste is en ervoor zorgt dat deze serie de naam 'klassieker' heeft gekregen, zijn de overige twee zeker de moeite waard om daarna te spelen.

Het probleem met de originele games is dat ze erg slecht zijn verouderd. Ze ondersteunden bepaalde nieuwe resoluties niet meer en het was simpelweg niet meer om aan te zien. In deze review bespreek ik vooral de verbeteringen die ze in de Enhanced Edition hebben aangebracht en vooral of deze games nog het spelen waard zijn in deze tijd. Of kun je net zo goed meteen kunt beginnen aan S.T.A.L.K.E.R 2? Die zeker de moeite waaard is om te spelen, als je tenminste een computer hebt die het aan kan.

Welkom in de Zone

Hoewel met de Zone werkelijk de Exclusiezone wordt bedoeld om de nucleaire centrale, houdt wat realiteit betreft wel op. In de game gaat men na twintig jaar, in 2006, het gebied rond de stad Pripyat weer proberen te bewonen en dit lijkt redelijk goed te gaan, tot er een nieuwe ramp plaatsvindt, die ervoor zorgt dat elke bewoner direct muteert tot een monster. Op dat moment is de Zone veranderd in een zeer gevaarlijk terrein met anomalieën en met gemuteerde monsters die alles proberen te doden wat ze tegenkomen.

Niemand zou nog naar de Zone komen als ze er niks te zoeken zouden hebben. Het probleem is dat dit gebied vol zit met zeer waardevolle spullen die op de zwarte markt enorm waardevol zijn. Zo blijft het steeds mensen, die snel geld willen verdienen en bereid zijn ervoor te sterven, aantrekken als een zeer radioactieve magneet.

De hoofdpersoon in het verhaal is ten dode opgeschreven. Hij zit in een vrachtwagen en wordt naar een massagraf gereden, toen deze wagen wordt geraakt door bliksem. Niemand overleeft de crash, behalve de hoofdpersoon. Hij heeft last van compleet geheugenverlies. Hij weet niet wie hij is en wat hij komt doen, en daar begint eigenlijk de game. Het enige wat hij heeft is een PDA (een smartphone zonder telefoon van vroeger) met daarop de tekst: KILL Strelok. Verder niets. Daar moet je het mee doen.

Een shooter in een wereld die jou haat

De magie van deze game was niet het verhaal. Het verhaal was slechts een excuus om je een bepaalde kant op te sturen en het verdiende geen prijs. Waar de drie games van S.T.A.L.K.E.R. alle drie in uitblonken, was de vreselijk koude en harde manier waarop de Zone zich gedroeg.

De Zone is niet zomaar een stukje grond. Het lijkt af en toe wel een entiteit die maar één doel voor ogen heeft en dat is jou dood te maken. De spelwereld is zo vijandig en onvriendelijk dat het heel geloofwaardig overkwam qua waar het over ging. Verwacht geen vrolijkheid in deze game. Overal waar je bent, is alles verroest de mensen zijn hard en onvriendelijk, als ze überhaupt al tegen je praten en niet beginnen met schieten.

Dit alles zorgt voor een atmosfeer die ik eigenlijk niet meer heb meegemaakt sinds ik de drie games heb gespeeld in de afgelopen twintig jaar. De rillingen schieten over mijn rug als ik eraan terugdenk. De koudheid van deze games was zo aanwezig en ik ruik de geur van verroest staal direct als ik de game opstart.

S.T.A.L.K.E.R wordt met recht de shooter die jou haat genoemd. Hoewel ik dat wel echt overdreven vind, zit er zeker een kern van waarheid in. Al die eerste cutscene zegt heel veel. Je ligt in een vrachtwagen vol met lijken die maar even in een massagraf worden gegooid. Niet echt een scenario waar je bij Disney mee aan moet kloppen. Ik moet er ook bij zeggen dat dit geen horror is, maar zeker op momenten wel zo aanvoelt.

Kleine verbeteringen

Ten eerste moet ik één ding kwijt. Ik vind wat ze hebben gedaan met de Enhanced Editions fantastisch. Wanneer je het origineel in jouw library hebt staan, verandert deze automatisch in de Enhanced Edition. Er wordt niet eens echt een woord aan vuil gemaakt. Dit is nu hoe de game is en daarmee uit.

Dat neemt echter wel een risico met zich mee. Activision Blizzard deed dit bijvoorbeeld met Warcraft 3, waarbij ze iedereen die het origineel speelde de Reforged Edition door de strot duwden, die niet echt een verbetering bleek te zijn van het origineel.

S.T.A.L.K.E.R houdt zich echter wel aan de afspraak, waardoor dit geen probleem is. Het is gewoon dezelfde game, alleen met een paar kleine verbeteringen die nodig zijn om de game speelbaar te maken in deze tijden. Zo zijn de lichteffecten wat verbeterd, de texturen opgeschaald, de shaders die met water te maken hebben verbeterd, de cinematics opgeschaald naar 4K. Doordat de resolutie is verhoogd kan het wapen in beeld kleiner worden gemaakt en kun je meer van de game zien, omdat het wapen niet 'in de weg' zit. Dat klinkt een beetje raar, maar dat is de grootste verbetering die deze Enhanced Edition te bieden heeft.

De PC heeft echter de beste en belangrijkste verbetering: de games zijn nu Steam Deck Verified en dit is een game die uitermate goed geschikt is voor de Steam Deck. Ook kun je, als je dat echt wil, een controller gebruiken in de game en mocht je nog iets veranderd willen zien, dan is er ondersteuning voor de Steam Workshop.

Dit zijn allemaal minimale, maar welkome verbeteringen. Ik moet zeggen dat heel veel mensen die nu voor het eerst de game gaan spelen wel over het feit heen moeten kijken dat deze game nu eenmaal twintig jaar geleden is gemaakt, maar hij is nu wel goed te spelen en dat was hij niet meer. Ik vind het fijn dat ze het hebben gedaan, want zeker het eerste deel is een klassieker, al verdienen ze het allemaal om te blijven bestaan in plaats van dat je per se een oude PC met Windows XP moet hebben om dit soort games te spelen.

Conclusie:

Toegegeven, voor de prijs kan ik alleen maar aanraden om het vervolg te gaan spelen. Voor mensen die in het verleden deze games hebben gekocht en er veel plezier aan hebben gehad, is dit het moment om nog eens deze prachtige serie op te pakken. Het klinkt heel raar, maar het voelde voor mij als thuiskomen in deze grimmige en donkere wereld.