Iedereen heeft wel eens met de gedachte gespeeld; terug gaan in de tijd om een bepaalde gebeurtenis een andere afloop te geven. Helaas blijft het echter bij fantaseren, daar tijdreizen niet mogelijk is en bovendien veel te veel risico’s met zich mee zou brengen. Stories: The Path of Destinies biedt echter een veiliger alternatief.
Dit alternatief komt in de vorm van een magisch boek dat wannabee-held Reynardo in handen krijgt nadat zijn dorp is aangevallen en platgebrand door de kraaien van de kwaadaardige koning. Ooit was hij een goede leider, maar sinds hij zich ingelaten lijkt te hebben met zwarte magie, is het volk zich langzaam maar zeker tegen hem aan het keren. Reynardo is een van de dieren die zich tegen het heerschap verzet en daarom ontvlucht hij zijn thuis om het boek dat de koning zo wanhopig zoekt te beschermen, niet wetende van zijn kracht. Een kracht die je spoedig aan de lijve zult ondervinden.
Het onfortuinlijke einde
In een poging om de waanzin van de koning te stoppen, trek jij als speler met Reynardo de wereld in om iets te vinden dat het tij kan keren. Na elk level krijg je meerdere keuzes voorgeschoteld, welke het verhaal en latere keuzes beïnvloeden. Maar welke keuze je ook maakt, je zult altijd falen bij je eerste poging. Is dit dan het einde? Is deze wereld verdoemd? Nee, want als je je ogen opent staar je naar de bladzijden van het magische boek, dat je open had geslagen nadat je met je schip was vertrokken.
In eerste instantie lijkt het alsof je terug in de tijd bent gereisd, maar het tegenovergestelde is waar. Het boek waar een dorp voor heeft moeten sterven laat je verschillende mogelijke toekomsten zien die realiteit kunnen worden aan de hand van de lezer zijn keuzes. In eerste instantie is er echter geen happy ending.
Francis Bacon zei ooit...
...dat kennis gelijk staat aan kracht, en dat is zeker waar in Stories: The Path of Destinies. Want hoewel je meerdere malen zult falen om je doel te verwezenlijken, leer je er telkens wat van. Met deze voorkennis kun je niet enkel beter doordachte, maar ook nieuwe keuzes maken. Keuzes die uiteindelijk leiden tot het gewenste einde, al ligt het helemaal aan jou hoe snel je dat bereikt. Stories heeft namelijk tientallen eindes, welke elk drie kwartier tot een uur kosten om vrij te spelen. Je kunt natuurlijk proberen om zo snel mogelijk het perfecte einde te bereiken, maar ook de andere eindes vrijspelen heeft zo zijn voordelen.
Op deze manier krijg je namelijk niet enkel meer opties, maar je leert ook meer over de wereld waar je in speelt. Dialogen passen zich aan aan de hand van de keuzes die je maakt en houden hierbij rekening met de voorkennis die je tijdens eerdere speelsessies hebt opgedaan. Soms wijzigt er maar een zin, maar die ene zin kan je een idee geven van hoe een karakter in elkaar zit of je nieuwe inzichten verschaffen. Het helpt hierbij dat het verhaal aan elkaar gepraat wordt door een verteller, die niet vies is van de nodige zelfspot of het doorbreken van de vierde muur en zelden twee keer hetzelfde commentaar levert. Ik moest even aan de stem van Julian Casey wennen, maar al snel was hij niet meer weg te denken uit het totaalplaatje dat Stories: The Path of Destinies is. Ik durf zelfs zo ver te gaan om te stellen dat de game zonder hem een stuk lager had gescoord.
Déjà Vu
Het nadeel aan deze opzet is namelijk dat je regelmatig dezelfde locaties bezoekt, iets wat snel kan gaan vervelen, hoe magisch en kleurrijk ze ook zijn. Ontwikkelaar Spearhead Games heeft er echter alles aan gedaan om dit zoveel mogelijk te voorkomen, door levels vol geheimen en alternatieve paden te stoppen, welke je soms pas bij een latere playthrough kan bereiken. Bovendien worden de vijanden alsmaar sterker, zodat de uitdaging niet verdwijnt.
Het gevechtssysteem in Stories doet denken aan de Batman: Arkham-serie. Combat is simpel, maar gestroomlijnd, met counters en grepen die naadloos in je combo verweven kunnen worden. Dit alles kan echter niet voorkomen dat de repetitiviteit op een gegeven moment alsnog toeslaat. Op dat moment is het Casey’s stem die echt het verschil maakt en die je net iets langer door laat spelen, zodat je toch het goede einde ziet.
Conclusie
Stories: The Path Of Destinies neemt een concept dat gamers al jaren kennen, keuze, en bouwt er een hele game omheen. Het resultaat is een fascinerende en unieke game die bovendien ook genoeg te vertellen heeft. Het gebrek aan verschillende levels is een pijnpunt, maar wordt ruimschoots gecompenseerd door vloeiende combat en goed leveldesign. Het is echter verteller Julian Casey die de game net dat beetje extra geeft om het boven de massa uit te tillen.